Ο πρώην υφυπουργός και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μαγκριώτης απέστειλε στη zougla.gr επιστολή αναφερόμενος στις θέσεις του για το επερχόμενο συνέδριο του κόμματος.
Διαβάστε αναλυτικά την επιστολή με τις προτάσεις του:
1. Ο νέος παγκόσμιος καταμερισμός εργασίας
• Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, μέσα από την απόλυτη απορρύθμιση των αγορών χωρίς κανόνες, οδήγησε στην Κινεζοποίηση της παραγωγής (κοινωνικό και περιβαλλοντολογικό dapping) και στην Αμερικανοποίηση – «χρηματιστικοποίηση» του κεφαλαίου.
• Η Ευρωπαϊκή Ένωση τρέχει πίσω από την παγκοσμιοποίηση που οργανώνει το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, οι ισχυροί οικονομικοί όμιλοι και οι χώρες χαμηλού κόστους, με προγράμματα λιτότητας για να επανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της. Υποχωρεί το Ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο.
• Πρέπει να θεσπιστούν κανόνες στην κίνηση του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, να φορολογηθεί και να τεθούν όροι στις χώρες χαμηλού κόστους για το κοινωνικό και περιβαλλοντικό dapping.
2. Κρίση του μεταπολεμικού Ευρωπαϊκού μοντέλου- το δομικό πρόβλημα της Ευρωζώνης
• Αποδιάρθρωση παραγωγικού ιστού- ανεργία.
• Κρίση χρέους –λιτότητα- ύφεση-οικονομική κρίση.
• Υποχώρηση εργασίας και κοινωνικού κράτους.
• Έντονα τα σημάδια απόκλισης αντί της σύγκλισης εντός της Ευρωζώνης. Διευρύνονται τα ελλείμματα του εμπορικού ισοζυγίου των χωρών του Νότου και αυξάνονται τα πλεονάσματα των χωρών του Βορρά.
• Η ώρα των μεγάλων αποφάσεων για την Ευρώπη.
-Ανταγωνιστική Ευρώπη- νέο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο .
-Ευρωπαϊκή οικονομική και πολιτική ενοποίηση.
3. Η Ελληνική κρίση
• Η κρίση οφείλεται στην αβελτηρία των κυβερνήσεων, των κομμάτων, των οικονομικών και συνδικαλιστικών ελίτ, αλλά και των πολιτών που συχνά θυσίαζαν τους μεσοπρόθεσμους στόχους με το «εδώ και τώρα», χωρίς προϋποθέσεις επιτυχίας.
• Κρίση παραγωγικού και κοινωνικού μοντέλου.
• Η ελληνική οικονομία χαρακτηρίζεται τις τελευταίες δεκαετίες από την αυξανόμενη ζήτηση και τη μειούμενη προσφορά.
• Η Ελλάδα χώρα των τριών ελλειμμάτων (ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, δημοσιονομικό έλλειμμα, δαπανηρό και αναποτελεσματικό κράτος πρόνοιας).
• Ανάπτυξη με εισαγόμενους κοινοτικούς πόρους και υψηλό δανεισμό του δημοσίου, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.
• Το τριπλό χρέος δημοσίου-επιχειρήσεων- νοικοκυριών.
• Το φαινόμενο της παραοικονομίας (διαφθορά, φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή, λαθρεμπόριο).
• Η οικονομική κρίση έφερε την κρίση του πολιτικού συστήματος και του κράτους.
• Οι ισχυρές οικονομικές ομάδες και οι συντεχνίες του δημοσίου αυτονομούνται και ψάχνουν νέες ομπρέλες προστασίας.
• Η κοινωνική κρίση οδήγησε στην διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής και την ενίσχυση των πολιτικών άκρων, εις βάρος κεντροαριστερών και κεντροδεξιών κομμάτων, με κοινή αντισυστημική πλατφόρμα (πχ: η στάση τους απέναντι στο Μνημόνιο και τις σχέσεις της Ελλάδας με την Ε.Ε).
• Το φαινόμενο του Λαϊκισμού και οι αρνητικές παρενέργειές του στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας.
• Πως εκφράστηκε ο λαϊκισμός στην μεταπολίτευση.
• Ποιες οι κοινωνικές, ιδεολογικές και ιστορικές βάσεις του.
• Ο λαϊκισμός βασικός παράγοντας της υστέρησης και των μεγάλων απωλειών, έφερε την κρίση και επιβραβεύεται από την κρίση.
• Πως εκφράστηκε ο λαϊκισμός από το 2009 μέχρι τις πρόσφατες εκλογές και πως εκφράζεται σήμερα.
4. Νέο παραγωγικό μοντέλο σε ένα νέο ευρωπαϊκό καταμερισμό εργασίας
• Νέα ισορροπία των τριών πυλώνων του σύγχρονου κράτους δικαίου μέσα στην Ευρωζώνη.
• Η επιχειρηματικότητα, η εργασία και το κοινωνικό κράτος, πρέπει να βρουν μια νέα δυναμική ισορροπία που θα εγγυάται την οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση, την παραγωγικότητα, τα εισοδήματα και το ισχυρό στοχευμένο κοινωνικό κράτος κατά της φτώχειας και της περιθωριοποίησης.
5. Το νέο κράτος θα είναι μικρό, αλλά με μεγάλη χωρητικότητα γνώσεων και ικανοτήτων
• Το νέο κράτος θα πρέπει να είναι απαλλαγμένο από τον κομματισμό, τον συντεχνιασμός και τα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα.
• Το νέο κράτος θα πρέπει να είναι επιτελικό, προγραμματικό, εποπτικό.
• Θα πρέπει να είναι κράτος δικαίου, να εγγυάται την νομιμότητα και να χτίσει σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες.
• Θα πρέπει να είναι φιλικό στον πολίτη και την επιχειρηματικότητα.
• Θα πρέπει να ενισχύει τις δυνάμεις της οικονομίας της αγοράς, αλλά και θα την εποπτεύει με ρυθμιστικούς κανόνες, δημόσιους ελεγκτικούς μηχανισμούς και ανεξάρτητες αρχές.
• Θα πρέπει να ενισχύει τον δυναμισμό και την εξωστρέφεια της οικονομίας και των επιχειρήσεων και ταυτόχρονα θα διασφαλίζει το δείκτη ασφάλειας των αδύναμων πολιτών.
• Θα πρέπει να εγγυάται δημόσια αγαθά, όπως υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια και ταυτόχρονα θα πρέπει με νέους ρυθμιστικούς κανόνες να ορίζει το πεδίο της συνεργασίας του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα στην προσφορά δημόσιων υπηρεσιών και δημόσιων αγαθών.
• Θα πρέπει να εγγυάται την εθνική κυριαρχία και την ισότιμη και δυναμική παρουσία στους περιφερειακούς, ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς.
6. Το νέο πολιτικό σύστημα
• Η λειτουργία του νέου πολιτικού συστήματος πρέπει να στηρίζεται στην κοινωνική συναίνεση και στην πολιτική συνεργασία.
• Να έχει ως βάσεις των πολιτικών στοχεύσεων το γενικό και το δημόσιο συμφέρον.
• Δέκα άμεσες πρωτοβουλίες που δεν απαιτούν συνταγματικές αλλαγές, για δέκα βήματα στον ανηφορικό δρόμο της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος, που μπορούν και πρέπει με βάσει τις διακηρύξεις τους, να ψηφίσουν όλα τα κόμματα.
– Κατάργηση του bonus των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα. Κατανομή των αδιάθετων εδρών αναλογικά στα δύο πρώτα κόμματα και εφαρμογή της απλής αναλογικής στα υπόλοιπα που περνούν το 3%. Με το τρόπο αυτό θα υπάρχουν περισσότερες εναλλακτικές λύσεις για κυβερνήσεις συνεργασίας και ουσιαστική εκμηδένιση κομματικών φιλοδοξιών για μονοκομματικές κυβερνήσεις.
– Εκλογικές περιφέρειες με όριο τις 9 έδρες, για να μπορούν οι πολίτες να γνωρίζουν και να ελέγχουν τους βουλευτές που ψηφίζουν.
– Μέχρι 2 σταυρούς προτίμησης, για να αποτραπεί η λειτουργία μηχανισμών και να περιοριστεί η επιρροή των Μ.Μ.Ε στην εκλογή των βουλευτών.
– Μείωση κατά 70% του ανώτερου ορίου δαπανών των υποψηφίων βουλευτών σε σχέση με το σημερινό.
– Δημοσίευση του «πόθεν έσχες» όλων των υποψηφίων βουλευτών, όπως και των αιρετών της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, πριν τις εκλογές.
– ενεργοποίηση του νόμου για την δημοσιοποίηση του «πόθεν έσχες» κρίσιμων παραγόντων της δημόσιας ζωής.
– Μείωση κατά 50% της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων και ανάλογη μείωση της προεκλογικής χρηματοδότησης. Δωρεάν διαφημιστικός χρόνος στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης στα κόμματα της Βουλής και της Ευρωβουλής, ανάλογα με τη δύναμή τους.
– Εκτός από τις μειώσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στην αποζημίωση των βουλευτών και τους νόμους που έχουν ψηφιστεί για τον έλεγχο του «πόθεν έσχες», θα πρέπει να καταργηθεί ο θεσμός των πολιτικών γραφείων των βουλευτών. Κοινή στέγαση των βουλευτών, όλων των κομμάτων κάθε εκλογικής περιφέρειας, σε δημόσια κτίρια, με κοινή γραμματειακή και επιστημονική υποστήριξη π.χ. (πτέρυγα του κτιρίου του ΥΜΑΘ για τη Θεσσαλονίκη, γραφεία περιφερειών, δήμων κ.λ.π.). Με την εφαρμογή του Καλλικράτη, έχει υπάρξει μεγάλο απόθεμα δημόσιων κτιρίων για ανάλογες χρήσεις.
– Ριζική αλλαγή του άρθρου 86 του Συντάγματος Περί «Ευθύνης Υπουργών», αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης και αλλαγή της σχέσης ευθύνης της πολιτικής με την υπηρεσιακή ηγεσία.
– Κατάργηση του βουλευτικού αυτοκινήτου και χρήση υπηρεσιακού, ανάλογα με το καθεστώς των Δ/ντων των Δημοσίων Υπηρεσιών. Το ίδιο να ισχύσει και για τους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τα στελέχη των φορέων που ελέγχονται από το Δημόσιο.
– Οι ασφαλιστικές εισφορές κατά τη διάρκεια της βουλευτικής θητείας, να προσμετρούνται με το καθεστώς της διαδοχικής ασφάλισης, στο ταμείο ή τα ταμεία, που ήταν ασφαλισμένος ο βουλευτής, ή θα ασφαλιστεί μετά τη βουλευτική του θητεία.
– Νομοθετική κατοχύρωση της διαβούλευσης για τη λήψη κάθε σημαντικής απόφασης, όπως και των τοπικών περιφερειακών και εθνικών δημοψηφισμάτων, με απόλυτο καθορισμό κανόνων, για τον δεσμευτικό ή συμβουλευτικό χαρακτήρα του κάθε δημοψηφίσματος.
7. Νέα διάταξη των κομματικών δυνάμεων
• Το τέλος των αυτοδύναμων κομματικά κυβερνήσεων.
• Κουλτούρα κομμάτων συνεργασίας αλλά και ευδιάκριτου ιδεολογικού στίγματος.
• Αυτονόμηση κράτους από κοινωνία και κόμματα.
• Ανεξάρτητη δημόσια διοίκηση- αυτονομία από τις αγορές – ρυθμιστικοί κανόνες- ανεξάρτητες αρχές.
• Η δομή των κομμάτων δεν θα πρέπει να αναπτύσσεται σε αντιστοίχιση με το κράτους και τους φορείς του για να ασκούν τα κόμματα έμμεσο ή άμεσο έλεγχο σε αυτό.
8. 14 θέματα που ζητούν επειγόντως διευκρινήσεις
– Προτεραιότητα η οικονομία
• Δυναμισμός οικονομίας, εξωστρέφεια, ο πρώτος στόχος.
• Παραγωγικότητα, απασχόληση, κοινωνική συνοχή, ο παράλληλος στόχος.
• Δια βίου μάθηση και κατάρτιση, ο διαχρονικός στόχος.
• Επένδυση και υποστήριξη του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών σε κλάδους με συγκριτικά πλεονεκτήματα (πρωτογενής τομέας- μεταποίηση σε προϊόντα του πρωτογενούς τομέα- κεφαλαιουχικός εξοπλισμός με ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών και καινοτομιών- τουρισμός-υπηρεσίες υγείας και παιδείας-κατασκευές-ενέργεια-ναυτιλία;).
• Οι σχέσεις των ελληνικών επιχειρήσεων και του ελληνικού κεφαλαίου με το ευρωπαϊκό και διεθνές.(υπάρχουν εθνικοί, ευρωπαϊκοί πρωταθλητές και ποιος ο ρόλος τους; )
– Στις ανεπτυγμένες κοινωνίες η πλειοψηφία των πολιτών έχουν κεντρώα πολιτική συμπεριφορά
• Σε περιόδους κρίσης αυτό διαταράσσεται. Χρέος μας να πούμε τις αλήθειες και να αγωνιστούμε για συναινετικές λύσεις μέσα από κοινωνικές και πολιτικές συνεργασίες.
• Μετατόπιση του κέντρου προς τα αριστερά, το δεύτερο βήμα.
– Προτεραιότητα στην εκπαίδευση
• Κεντρικός στόχος η ποιοτική, ανταγωνιστική εκπαίδευση και η υποβοήθηση της κινητικότητας.
• Εγγύηση των ίσων ευκαιριών στο σύνολο των πολιτών από την πολιτεία.
– Καταπολέμηση της φτώχειας και της περιθωριοποίησης
• Να αντιμετωπίσουμε τις διαφορετικές μορφές φτώχειας, στην πόλη, στην ύπαιθρο, στη γυναίκα, στους νέους, στους χρόνια ανέργους και στα ΑΜΕΑ, με διαφοροποιημένες πολιτικές για να είναι αποτελεσματικές.
• Σταθερός στόχος η ένταξή τους στην παραγωγική διαδικασία, γιατί αυτό βοηθά την οικονομία, την απασχόληση την κοινωνική συνοχή και την ευτυχία των ανθρώπων.
– Καταπολέμηση της εγκληματικότητας
• Η ασφάλεια του πολίτη, της ζωής του, της περιουσίας του, της οικογένειας και της καθημερινότητάς του, έχει καταστεί μείζον θέμα.
• Ο πολιτικό μας χώρος δεν έχει δώσει επαρκές βάρος στο θέμα αυτό, αφήνοντας χώρο εκμετάλλευσης στην δεξιά και στην ακροδεξιά για την καλλιέργεια ρατσιστικών αισθημάτων.
• Καταπολέμηση των αιτίων που παράγουν την εγκληματικότητα, γιατί μέχρι τώρα όταν ασχολήθηκε η οικονομία, ασχολήθηκε με την καταστολή και την διεύρυνση της ποινικοποίησής της.
– Αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος
• Υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων βάση της πολιτικής μας.
• Η παγκόσμια κρίση θα γεννά συνεχώς και μεγαλύτερα μεταναστευτικά ρεύματα και η Ελλάδα συνεχώς θα δέχεται και μεγαλύτερες πιέσεις.
• Σταθερή πίεση προς την Ε.Ε να αντιμετωπιστεί ενιαία το θέμα με συμφωνίες, με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης των μεταναστών.
• Η Ελλάδα, όπως και η Ευρώπη στο σύνολό της δεν μπορεί να δεχθεί μεγαλύτερο όγκο μεταναστών, από ότι οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες το επιτρέπουν.
• Η σημερινή πραγματικότητα λειτουργεί εις βάρος και των Ελλήνων πολιτών και των μεταναστών.
– Τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες, η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.
– Ο νέος ρόλος του κράτους (μικρό κράτος με μεγάλη χωρητικότητα)
• Πως καθορίζονται και χαρακτηρίζονται οι δημόσιες υπηρεσίες και τα δημόσια αγαθά.
• Μόνο το δημόσιο μπορεί να προσφέρει δημόσιες υπηρεσίες και δημόσια αγαθά;
• Κάτω από πιο καθεστώς μπορεί να τις προσφέρει και ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας.
• Η μεταρρύθμιση του κράτους και των φορέων του δημοσίου περιλαμβάνει και τις ιδιωτικοποιήσεις.
• Ποια τα κριτήρια των ιδιωτικοποιήσεων;
-Ύπαρξη ανταγωνισμού ( όχι νερό, γιατί είναι φυσικό μονοπώλιο)
-Γεωστρατηγικά θέματα
-Δημοσιονομικό όφελος, ανάπτυξη, απασχόληση.
– Κρίση χρηματοδότησης ανάπτυξη- Ποια εργαλεία διαθέτουμε σήμερα;
α)Το τριπλό χρέος κράτους, επιχειρήσεων, νοικοκυριών, σχεδόν εξουδετερώνουν τα κλασικά χρηματοδοτικά εργαλεία.
β) ΣΔΙΤ, Συμβάσεις Παραχώρησης(Πρέπει να επαναξιολογηθούν κατά πόσο τα μαθηματικά μοντέλα των μακροχρόνιων συμβάσεων είναι λειτουργικά και ωφελούν τον χρήστη).
γ) Ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών και νέοι όροι λειτουργίας τους.
δ) Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, διαρθωτικά ταμεία της Ε.Ε, νέα επενδυτικά σχήματα.
– Οι σοσιαλιστές και η αγορά
• Οι σοσιαλιστές πρέπει να είναι φιλικοί στην αγορά, θέτοντας ρυθμίσεις και δημιουργώντας εποπτικούς φορείς.
• Εταιρική ευθύνη απασχόληση, περιβάλλον, καταπολέμηση της φτώχειας.
– Κοινωνικό κράτος
• Θετική πρόνοια με στόχο την επανένταξη
• Νέα αντιμετώπιση της γήρανσης και της αναπηρίας.
• Νέος τρόπος ζωής- πρόληψη.
• Αποτροπή κλιματικών αλλαγών σε παγκόσμια κλίματα και προστασία του μικροκλίματος σε τοπικό.
– ελληνικότητα στον 21ο Αιώνα
• Αποδαιμονοποίηση της εξωτερικής πολιτικής, των διακρατικών και διεθνών σχέσεων.
• Η σχέση μας με τους γείτονες, και του ευρωπαϊους εταίρους.
• Το πρόβλημα της μετανάστευσης και οι αρχές της πολύπολυτισμικότητας.(Η πολυπολυτισμικότητα για να είναι αποδεκτή και αποτελεσματική πρέπει να στηρίζεται στο δίπολο, αποδοχή από όλους των κοινών αξιών «της χάρτας των δικαιωμάτων του ανθρώπου» και σεβασμός στα ήθη και έθιμα των μεταναστευτικών ομάδων)
– Εξωτερική πολιτική
• Η Ελλάδα της ειρήνης, της σταθερότητας και των πολύπλευρων συνεργασιών σε περιφερειακό, ευρωπαϊκό και διεθνές πεδίο – ενίσχυση του ρόλου του ΟΗΕ για την επίλυση διεθνών αλλά και περιφερειακών προβλημάτων.
• Η υποστήριξη του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών.
• Σταθερή και ισότιμη συμμετοχή στους ευρωατλαντικούς αλλά και τους περιφερειακούς θεσμούς και οργανισμούς.
– Διαβούλευση – δημοκρατία
• Αντί της παθητικής, ενεργητική και προοδευτική συναίνεση.
9. Η κυβέρνηση πολιτικής ευθύνης, οι όροι συγκρότησης, οι στόχοι και ο ορίζοντάς της
• Οι διπλές εκλογές οδήγησαν σε μεγάλη καθυστέρηση εφαρμογής του προγράμματος και σε πρόσθετα επώδυνα δημοσιονομικά μέτρα. Οδήγησαν στην καθυστέρηση αναχρηματοδότησης των τραπεζών και στη ρευστότητα της οικονομίας, στην καθυστέρηση ανάσχεσης της ύφεσης, ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων απασχόλησης.
• Το τρίτο Μνημόνιο δικαιώνει σε μεγάλο βαθμό τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών, επεκτείνει τον χρόνο προσαρμογής και βελτιώνει σημαντικά τους όρους αποπληρωμής των δανείων. Δεν λύνει όμως και πάλι το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους και δεν υιοθετεί την συμφωνία του 2011 με την Τρόικα, για ένα αναπτυξιακό πακέτο τύπου «Μάρσαλ».
• Βασικό ζητούμενο παραμένουν οι αναγκαίες εσωτερικές μεταρρυθμίσεις, ο χαρακτήρας το βάθος και ο χρονικός ορίζοντάς τους.
• Το Φθινόπωρο του 2013 πρέπει να υπάρξει μια νέα συμφωνία με την Τρόικα, η οποία θα λύνει οριστικά το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους με νέα διαγραφή χρέους, από τον δημόσιο τομέα αυτή την φορά και ενεργοποίηση του αναπτυξιακού πακέτου.
• Καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχία, την έξοδο από την κρίση, είναι η κοινωνική και πολιτική σταθερότητα, η βιωσιμότητα και αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης.
Οι πρόσθετες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και οι νέες φορολογικές επιβαρύνσεις μέσα στο τρίτο τρίμηνο του 2013, σε εφαρμογή των εφαρμοστικών νόμων του 3ου Μνημονίου που ψηφίστηκαν τον περασμένο Νοέμβρη, θα οξύνουν ακόμη περισσότερο την κοινωνική δυσαρέσκεια και ένταση.
Η σχετική ασφάλεια που ένιωσε ένα μέρος της κοινωνίας με την εκταμίευση της τελευταίας μεγάλης δόσης και τα θετικά μηνύματα για την Ελλάδα από τις Βρυξέλλες, κανείς δεν ξέρει εάν θα διατηρηθούν τους επόμενους μήνες. Στην κυβέρνηση εκτιμούν πως δεν θα υπάρξει κοινωνική έκρηξη. Ανάλογη εκτίμηση φαίνεται κάνουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, γι’ αυτό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά τώρα εκλογές για τον Σεπτέμβρη, λίγο πριν τις Γερμανικές.
Εάν επαληθευτούν οι εκτιμήσεις των κομμάτων, τότε η χώρα θα πετύχει το Φθινόπωρο τον αρχικό δημοσιονομικό στόχο του 1ου Μνημονίου. Η σχετική δημοσιονομική ισορροπία μπορεί να είναι προσωρινή, γιατί η όποια οριακή ανάπτυξη δεν θα αποκτήσει δυναμική μη αντιστρεπτή, αφού δεν θα υπάρχουν οι βασικές προϋποθέσεις, όπως η παραγωγική λειτουργία του κράτους, η κοινωνικής συνοχή και η πολιτική σταθερότητα. Οι τράπεζες με την αναβολή που ζητούν για την ολοκλήρωση της ανακαιφαλοποίησης τους, θα συνεχίσουν να μειώνουν τον δανεισμό ενώ ξένοι και Έλληνες επενδυτές δεν θα νιώθουν σίγουροι να αναλάβουν επενδυτικές πρωτοβουλίες.
Γι’ αυτό απαιτείται τώρα ο επανασχεδιασμός της κυβερνητικής πολιτικής σε τρεις βασικές ενότητες:
α) Επιτάχυνση των αλλαγών στη δημόσια διοίκηση, άμεση προώθηση πολιτικών απασχόλησης και κοινωνικής συνοχής. Πίεση στις τράπεζες να ολοκληρώσουν την ανακαιφαλοποίηση τους, να εμπιστευθούν τις επιχ
ειρήσεις αυξάνοντας την ρευστότητα και να δώσουν λύση στα «κόκκινα δάνεια» των νοικοκυριών.
β) Σαφής δέσμευση της Ευρωζώνης, ότι αμέσως μετά τις Γερμανικές εκλογές θα υπάρξει επαρκές «κούρεμα» δημοσίου χρέους, εκ μέρους του επίσημου τομέα, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των ισχυρών χωρών της Ευρωζώνης.
γ)Απλοποίηση των διαδικασιών απορρόφησης των πόρων του ΕΣΠΑ και εξασφάλιση του «μικρού σχεδίου Μάρσαλ» που μας υποσχέθηκαν το καλοκαίρι του 2011.
Η άμεση υλοποίηση αυτών των πολιτικών μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις δυναμικής έναρξης του αναπτυξιακού κύκλου, με καθολική στήριξη των πολιτών. Η εξέλιξη αυτή θα διαμορφώσει συνθήκες για να υποχωρήσει η πρωτοφανής πολιτική οξύτητα, για δευτερεύοντα πολλές φορές θέματα, γεγονός που θα συμβάλλει στην ενίσχυση της εσωτερικής αυτοπεποίθησης και της διεθνούς αξιοπιστίας μας.
Μια τέτοια πολιτική θα δώσει και ενδιαφέρον στο επερχόμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. θα καταδείξει ότι είναι, στην πράξη, στρατηγικός εταίρος της κυβέρνησης και εγγυητής της πολιτικής σταθερότητας. Θα αποτελέσει βασικό πόλο ενίσχυσης των προσπαθειών για την δικαίωση των θυσιών των πολιτών και της γρήγορης εξόδου από την κρίση.
10. Επιγραμματικές αξιολογήσεις για τα πολιτικά κόμματα
• ΝΔ, η διχασμένη στο χώρο και στον χρόνο κεντροδεξιά, ανάμεσα στον λαϊκισμό και τον εκσυγχρονισμό. Τώρα μπροστά στις πραγματικές της ευθύνες.
• ΠΑΣΟΚ, μετά την τιμωρία, ζητούμενο η δικαίωση, με ευθύνη στην προοπτική.
• ΔΗΜΑΡ, η αμφισημία της ανανεωτική αριστερά και το στοίχημα της κυβερνητικής συνευθύνης.
• ΣΥΡΙΖΑ, η λαϊκίστικη αριστερά και η επιλογή μεταμόρφωσής της σε ΠΑΣΟΚ του ‘80, δηλαδή σε κόμμα εκτός εποχής.
• Ανεξάρτητοι Έλληνες, η λαϊκίστικη δεξιά με τάσεις δαιμονοποίησης προσώπων και πολιτικών.
• Χρυσή Αυγή, αντιθεσμική, αντιδημοκρατική, αντισυστημική δεξιά.
• ΚΚΕ, η παγιδευμένη στην αντιμνημονιακή ρητορεία αντισυστημική αριστερά, θύμα του μύθου του «τρίτου γύρου».
11. Η κυβέρνηση Συνεργασίας
• Η σημερινή κυβέρνηση εφαρμόζει το πρόγραμμα προσαρμογής που ξεκίνησε το 2010.
• Εφαρμόζεται όμως μονομερώς με περικοπές δαπανών και με καθυστέρηση λόγω των διπλών εκλογών.
• Το ΠΑΣΟΚ για να έχει τον ρόλου του στρατηγικού εγγυητή και όχι του τακτικού επιδιορθωτή της κυβερνητικής πολιτικής, πρέπει να συγκροτεί και να προβάλλει τις δικές του προτάσεις στα κεντρικά θέματα (νέο κράτος, φοροδιαφυγή, διαφθορά, νέο μοντέλο ανάπτυξης, νέο πολιτικό σύστημα, μεταρρυθμίσεις- αποκρατικοποιήσεις, κτλ.) Το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να περιμένει τις εξαγγελίες των υπουργών και τις αποφάσεις τους και στην συνέχεια να επεμβαίνει για την διόρθωσή τους.
• Συγκρότηση της στρατηγικής για την επόμενη μέρα από το τέλος της αβεβαιότητας για την χώρα και την ελληνική οικονομία.
12. Η νέα οργανωτική φιλοσοφία του ΠΑΣΟΚ
• Η Δημοκρατία, η θεσμική λειτουργία και η συλλογικότητα, βασικές αρχές.
• Όχι νέος δημοκρατικός συγκεντρωτισμός.
• Όχι κάθετη δομή στο κράτος και την κοινωνία.
• Όχι στελέχη που έχουν την πολιτική επάγγελμα, είτε το life style μηχανισμό ανάδειξης.
• Προτεραιότητα στα στελέχη με γνώση, εμπειρία ήθος, προσφορά.
• όχι στη δογματική κατηχητική καθοδήγηση.
• Αντί για μετωπικές παρατάξεις, ιμάντες μεταβίβασης της κομματικής γραμμής, ανοιχτές κοινωνικές πρωτοβουλίες.
• Ευελιξία στην ανάπτυξη των οργανωτικών δομών
• Γεωγραφική δομή- τομείς πολιτικής και δράσης- δίκτυα κοινωνικών κινημάτων – κοινωνία πολιτών
• Ελευθερία χωρίς αυθαιρεσία και συλλογικότητα που βοηθά την ανάδειξη της προσωπικότητας των στελεχών.
• Δημοκρατία, διαβούλευση, συναίνεση και συναπόφαση που δημιουργεί δεσμεύσεις συλλογικής δράσης και ατομικής προσφοράς.
• Πολιτικές προγραμματικές συμφωνίες.
• Περιφερειακή συγκρότηση με βάση τη δομή του Καλλικράτη.
