94 στην Οικονομική και Επιχειρηματική Ελευθερία η Ελλάδα!

Η Ευρώπη παραδοσιακά αποτελεί τη γενέτειρα της μοντέρνας βιομηχανικής οικονομίας, αλλά και δυο τελείως διαφορετικών οικονομικών φιλοσοφιών: του καπιταλισμού και του κομμουνισμού. Στη αυγή του 21ου αιώνα μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 οφείλει να αναδιοργανωθεί σε καινοτομία, ανταγωνιστικότητα και επιχειρηματικότητα, χρησιμοποιώντας νέα μοντέλα οργάνωσης και διοίκησης επιχειρήσεων και επικοινωνιακών και πληροφοριακών τεχνολογιών, για να αντιμετωπίσει τις γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες της Κίνας και της Ινδίας.

Η επιχειρηματικότητα αποτελεί για κάθε οικονομία μια από τις ισχυρότερες ενδείξεις οικονομικής ανταγωνιστικότητας. Επιχειρηματικότητα αποτελεί η σκόπιμη δραστηριότητα για την έναρξη και ανάπτυξη μιας καινοτόμου επιχείρησης που στοχεύει στο κέρδος μέσα σε συνθήκες ρίσκου και αβεβαιότητας (Knight, 1921; Schumpeter, 1934; Hoselitz, 1952; Cole, 1959, McClelland, 1961). Το ρίσκο αναφέρεται στη μεταβλητότητα των εκβάσεων ή/ και επιστροφών, ενώ η αβεβαιότητα αναφέρεται στο γεγονός ότι το περιβάλλον γύρω από τον επιχειρηματία, την κοινωνία, την οικονομία και τις οργανώσεις δεν μπορεί να είναι απόλυτα σταθερό. Οι επιχειρηματίες στηρίζονται στην κατανόησή των αιτίων και των αιτιατών στο περιβάλλον τους και έχουν εμπιστοσύνη στις εκτιμήσεις τους για τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος λειτουργεί. Για να ανθήσει η επιχειρηματικότητα, κατά τον Dollinger (1999) απατούνται οι παράγοντες της ελευθερίας και της ευημερίας: 

(1)Ελευθερία να εδραιωθεί μια επιχειρηματική δραστηριότητα και ελευθερία να μπορεί κανείς να είναι δημιουργικός και καινοτόμος με αυτή την επιχείρηση.

(2)Ευημερία για  ευνοϊκές οικονομικές καταστάσεις που προσδίνουν στην επιχειρηματική οργάνωση τη δυνατότητα να κερδίσει και να αναπτυχθεί»

Σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς η ανταγωνιστική θέση της χώρας μας παρά τις φιλόδοξες προσπάθειες διαφόρων Κυβερνήσεων παραμένει εξαιρετικά χαμηλή. Σε αντίθεση με όσα διάφοροι Κρατικοί φορείς προβάλλουν από τα ΜΜΕ, η Ελλάδα από την αυγή του 21ου αιώνα σημειώνει κατακόρυφη πτώση στους δείκτες ανταγωνιστικότητας και καινοτομίας.

Η χώρα μας κατατάσσεται 46η στο δείκτη ανταγωνιστικότητας για ανάπτυξη σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του World Economic Forum με το οποίο συνεργάζεται ο ΣΕΒ, και 23η στις 25 χώρες της Ε.Ε. στην καινοτομία σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως ανέφερα σε προηγούμενο άρθρο-άποψη στο www.zougla.gr.   

Η δυσχερής θέση της οικονομίας της Ελλάδας και κατά συνέπεια και της επιχειρηματικότητας, έρχεται να επιβεβαιωθεί από έναν ακόμη διεθνή οργανισμό το Index of Economic Freedom (2007) του Heritage Foundation και του Wall Street Journal που επί 13 συναπτά έτη μετράει την οικονομική ελευθερία 161 χωρών. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει ο οργανισμός, η οικονομία της Ελλάδος είναι κατά 57.6% ελεύθερη με αποτέλεσμα να κατατάσσεται (όπως φαίνεται και στον πίνακα) στην 94η θέση παγκοσμίως και στην 36η θέση από της 41 χώρες της Ευρώπης!!! Αξίζει να σημειωθεί ότι κάτω του 50% μια οικονομία θεωρείται πλήρως κρατικά ελεγχόμενη, ενώ πάνω από 70% θεωρείται ότι λειτουργεί με κανόνες πλήρους ανταγωνισμού.

Αποτελέσματα Οικονομικής Ελευθερίας στην Ευρώπη

Πηγή: 2007 Index of Economic Freedom

Σύμφωνα με την έκθεση η Ελλάδα είναι μια κλειστή, περιορισμένη οικονομία, με υπερβολικά υψηλή κρατική παρέμβαση, αλόγιστη κυβερνητική χρήση κεφαλαίων, ανελαστική αγορά εργασίας, υπερβολική γραφειοκρατία και διαφθορά, στοιχεία που συντελούν στην αποθάρρυνση των ξένων θεσμικών να επενδύσουν στη χώρα μας!

Η επιτροπή επισημαίνει ότι οι κρατικές δαπάνες εκπροσωπούν το 48% του ΑΕΠ, τη στιγμή που το κράτος ‘κερδίζει’ μόλις 0.8% των συνολικών εσόδων του από τις κρατικές επιχειρήσεις και την ακίνητη κρατική περιουσία.

Ο οργανισμός υπογραμμίζει ότι μετά το πέρας τον Ολυμπιακών Αγώνων και το 4ο πλαίσιο στήριξης από την Ε.Ε. η Ελληνική Οικονομία θα έπρεπε και πρέπει να βασιστεί αποκλειστικά στις δικές της δυνάμεις και όχι σε εισροές  Ευρωπαϊκών Κονδυλίων. 

Η Ελλάδα του 2008 δεν κατάφερε ακόμη να αναπτύξει την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα, όπως κάνουν οι υπόλοιποι συν-Εταίροι μας και δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός κάποιων ότι «πραγματοποιεί άλματα» προς τη βελτίωση της ανταγωνιστικής της θέσης στη διεθνοποιημένη οικονομία, όταν κάθε χρόνο οι διεθνείς οργανισμοί, χωρίς να είναι εχθροί της Ελλάδας, καταδεικνύουν τη φθίνουσα πορεία της οικονομίας μας. Μήπως ήρθε η ώρα της δραστικής συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα, των κρατικών επιχειρήσεων και παρεμβάσεων, ώστε να ωθηθεί η εθνική μας οικονομία σε ανάπτυξη;