Τρίτη, με το που βράδιασε, με βρήκε στο κέντρο να καταγράφω εικόνες και προεκλογικό παλμό, πέριξ της πλατείας Συντάγματος. Στην άκρη της Ερμού, το εκλογικό κιόσκι του Κικίλια, καλά φωτισμένο αλλά «κενό επισκεπτών». Μια μεγαλοκυρία πίσω από τον πάγκο, τακτοποιούσε τα φυλλάδια, που κανείς δεν ζητούσε., Νέοι, κυρίως, έριχναν ένα βλέφαρο και τρύπωναν βιαστικά στου «Μακντόναλντ», ενώ οι γνωστοί Αφρικανοί οικονομικοί μετανάστες (αυτοί που παίζουν «κυνηγητό» με τη Δημοτική Αστυνομία…) άνοιγαν και άπλωναν στο πεζοδρόμιο δειλά δειλά τα σεντόνια με τα μαϊμού κάλβιν κλάιν, τα ορίτζιναλ τοτέμ και τα πολύχρωμα πλαστικά πορτοφόλια…
Επί της πλατείας, ξεχώριζε, θα έλεγα άστραφτε, το τεράστιο εκλογικό κέντρο του Νικήτα Κακλαμάνη, με τις ράμπες, τις μοκέτες, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές… Κι’ εκεί οι υπεύθυνοι περίμεναν επισκέπτες, αλλά κόσμος πολύς προσπερνούσε, έτρεχε σχεδόν προς τα σκαλιά του «Μετρό», προφανώς για να προλάβουν τον αγώνα του Παναθηναϊκού με τη Ρουμπίν, που σε λίγο θα άρχιζε στην αρένα του μακρινού Καζάν (και στο εκράν του κοντινού «Μέγκα»…)
Και στις δύο συντηρητικές φωλιές, ήχος δεν ακουγόταν, λες και η μουσική ήταν κάτι απαγορευμένο… Αυτό, πάντως, δεν ίσχυε στην έδρα του Άδωνι (ένας είναι ο Άδωνις…) πάνω στο πεζοδρόμιο της Βουκουρεστίου και Σταδίου, μπροστά στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο με τα ακριβά κοσμηματοπωλεία… Εδώ, κόσμος στεκόταν, ψευτοχάζευε τις αφίσες με το δήθεν σοφιστικέ προφίλ του Γεωργιάδη και το ανεξιχνίαστο χαμόγελο του Θανασάκη του Πλεύρη…
Ένας γηραιός συνεργάτης μού πρότεινε ένα μάτσο ψηφοδέλτια, ψιθυρίζοντας σχεδόν συνωμοτικά:
«Ψηφίζουμε για την πατρίδα μας, φίλε, και για τη θρησκεία που κάποιοι χτυπάνε αλύπητα…»
Σκέφτηκα, τη δουλειά του κάνει ο άνθρωπος, δίνει τη μάχη του, έχει τις επιλογές του. Αποφάσισα να προσπεράσω χωρίς ανταπόκριση, άλλωστε δεν θα είχε νόημα κάποια αντιπαράθεση ενώπιον -πιθανότατα- φανατισμού που καραδοκούσε. Αντίθετα με τα γειτονικά προεκλογικά περίπτερα, ο Άδωνις λειτουργούσε μουσική και μάλιστα σε μπόλικα ντεσιμπέλ. Η επιλογή;
«Μές σ’ αυτή τη βάρκα είμαι μοναχή…» με την αλησμόνητη Αλίκη Βουγιουκλάκη…
Ούτε «Πάλης ξεκίνημα», ούτε «Φουέντε Οβεχούνα», ούτε καν Τσακνής με Μαχαιρίτσα…
Βουγιουκλάκη!
Στη «βόρεια όχθη» στον ίδιο πεζόδρομο, δηλαδή Βουκουρεστίου και Πανεπιστημίου, μπροστά στου «Ζόναρς», υπήρχε το κιόσκι του Γιάννη Δημαρά, Μιλάμε για «Άρμα Πολιτών», στηριγμένο σε πέντε σανίδες οριζόντια και άλλες δέκα κάθετα, με πρόχειρη σκεπή και ένα γυμνό γλόμπο στη μέση… Η φτώχεια έδειχνε το τίμιο μεγαλείο της…
Ακόμη ένα κιόσκι πρόχειρο ήταν στημένο στο φαρδύ πεζοδρόμιο μπροστά στην Ακαδημία Αθηνών. Εκεί οι «Οικολόγοι – Πράσινοι» ρεκλαμάρουν ελπίδες και προγράμματα για την Περιφέρεια της Αττικής, εντελώς αθόρυβα και χωρίς χρώμα. Αν δεν σου χαμογελούσε ο επικεφαλής Διάκος με το ξυρισμένο κεφάλι και το περιποιημένο μουσάκι, ούτε θα είχες αντιληφθεί πως πρόκειται για εκλογικό σημείο…
Το λεωφορείο για Ηλιούπολη με άφησε μετά από δεκαπέντε λεπτά στην πλατεία της πόλης. Επιτέλους, «η πλατεία ήταν γεμάτη», τα μεγάφωνα λειτουργούσαν στο φουλ, παρά την ψύχρα που είχε αρχίσει να πέφτει, στις πλαστικές καρέκλες το ακροατήριο ήταν πυκνό με δείγμα από όλες τις ηλικίες, ενώ στη ράμπα ο υποψήφιος δήμαρχος έδινε ρέστα…
«Ποιος μιλάει, αδέλφια;» ρώτησα…
Ο ανεξάρτητος, «αντάρτης» του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Πανταζόπουλος…
Πράγματι, ο υποψήφιος δήμαρχος καλά τα έλεγε, έδειχνε ευγενής με τους αντιπάλους του, ανέλυε πρόγραμμα, ορκιζόταν για διαφάνεια και ηθική, που η έλλειψή τους μας έχουν καταδικάσει ως χώρα…
«Κάθε ευρώ που ξοδεύουμε το περνάμε στο διαδίκτυο» ούρλιαξε, για να χειροκροτηθεί από το ακροατήριο, με έναν σχεδόν ογδοντάχρονο γέροντα στην πρώτη σειρά να δείχνει ζωηρότερος όλων…
Σκέφτηκα: να δεις που έχουν ρεύμα οι «αντάρτες», Να δεις που πράγματι, οι ψηφοφόροι δεν θέλει πολύ να αποδοκιμάσουν αυτήν τη φορά το κομματικό σύστημα… Και δεν χρειάζεται ιδιαίτερο γκάλοπ για να το αντιληφθείς… Το διακρίνεις στα μάτια του κοινού, στο μαζικό χειροκρότημα, στην υπομονή να τελειώσει ο ομιλητής…
Και η ψύχρα τώρα δεχόταν επίσκεψη από τη δίδυμη αδελφή της, την υγρασία, ενώ και το άγχος των νεότερων για το ματς του Παναθηναϊκού στη Ρωσία κάπου φούντωνε στις παρεούλες…
«Άραγε θα το έχει πετάξει τα γκολάκι στους Ρώσους ο Σισέ;» ρώτησε ένας νεαρός τον διπλανό του…
Όπως αποδείχθηκε από τη λήξη του ματς, μετά από λίγο, ο Γάλλος στράικερ ήταν άσφαιρος, όπως γενικά και ο Παναθηναϊκός δεν είχε τα κότσια που λειτούργησαν στο ντέρμπι με τον «Θρύλο»…
