Φυσικά, θα καταλάβατε ότι μιλάω για την ομώνυμη εκπομπή του εκλεκτού, μεγάλου κ. Σεραφείμ Φιντανίδη. Την ξαναείδα πάλι χθες στη ΝΕΤ (20.01.2011). Και ποιος δεν ήταν καλεσμένος: ο Γεωργουσόπουλος, ο Ευαγγελάτος, ο Μαυρουδής, ο Αριστόπουλος και άλλοι. Το θέμα δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία, εάν οι χθεσινοί καλεσμένοι δεν υπήρξαν κάποτε «συνστρατιώτες» στην πάλαι ποτέ ΥΕΝΕΔ. Και τι δεν είχαν να θυμηθούν από τότε…
Μια εποχή της Χούντας που τόσοι και τόσοι ξεκίνησαν την καριέρα τους στο επάρατο αυτό κανάλι. Την εποχή της καημένης της Χούντας, που (άθελά της, βέβαια) προώθησε ταλέντα και ταλέντα, χωρίς να έχει επίγνωση ότι όλοι αυτοί θα την οδηγούσαν μετέπειτα στην γκιλοτίνα. Θέλω να πω εδώ για τον κ. Φιντανίδη ότι, όταν μια εκπομπή γίνεται με επιχειρήματα (πέραν του ρεπορτάζ), παίζει τον ρόλο της στην εποχή της. Γιατί τι άλλο ήταν ο Σαντ στα βιβλία που από «δημοσιογράφος» (κριτής παναπεί) πρακτικογράφος και μάρτυρας της εποχής του.
Κρινόμενος κι αυτός στην εποχή του. Από τους τότε χωροφύλακες, όπως κι αυτούς της χουντικής ΥΕΝΕΔ. Βλέπετε ο γραπτός λόγος έχει το προνόμια να μένει. «Έτσι στη συνείδηση του κάθε χωροφύλακα υποκαθιστά την πράξη…».
Κι όπως ο κ. Γεωργουσόπουλος (στρατευμένος κι αυτός στο ίδιο κανάλι) «Είναι η περίπτωση που ανέφερε ο Λαλό, για τον χωροφύλακα που σκότωσε τον ηθοποιό και υποκρινόταν τον κλέφτη. Δεν μπορώ να συλλάβω την πράξη, πιάνω τη μίμηση». Και όπως ο Γεωργουσόπουλος και ο Φιντανίδης υψώνουν τις φωνές τους στεντόρειες, θυμάμαι τώρα τον Μάρεκ Χουαρέσκο που ανήκε στη γενιά των μπιτ. «Μια από τις σημαντικότερες νέες φωνές που εμφανίστηκαν την εποχή της πολωνικής αποσταλινοποίησης, πλάι στους πρεσβύτερους, τη γενιά της οργής».
Είναι στα αλήθεια άξιοι συγχαρητηρίων τέτοιοι άνθρωποι. Και το κρατικό κανάλι (με τις όποιες του αμαρτίες) γιατί είναι το μόνο που παράγει και προωθεί ποιότητα την έρημη Ελλάδα μας της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» εν έτει 2011.
Είναι κρίμα, πάντως, αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ μας, που παραλάβατε την ΕΡΤ 1-2-3 και, σε λίγο, πολύ φοβάμαι ότι θα την καταντήσετε κι αυτήν «καμένη γη», όπως και τη χώρα. Εννοώ τα μυστικά σας διαβούλια με τους υπευθύνους της, όπως και κείνα που κάνατε με τον συμπαθέστατο κ. Strauss -Kahn!
