Τελικά αυτός ο Μοράτι της Ιντερ είναι για… γέλια. Παράγοντας της πλάκας. Και τα χρόνια του στο κουρμπέτι δεν είναι παρά για «πέταμα». Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι ο Μότζι και τα πλοκάμια του, τον είχαν κάνει «Τζανετάκο» του Καμπιονάτο για μια δεκαετία. Τα τράβαγε η όρεξη του όμως, για αυτό και τα πάθαινε. Ας έπαιρνε τους καλύτερους παίκτες. Ας ήταν το μπάτζετ της ομάδας του, δύο και τρεις φορές μεγαλύτερο από εκείνο της Γιουβέντους. Όταν έρχονταν η ώρα της απονομής, έμενε με τα χεράκια άδεια. Όπως του άξιζε δηλαδή.

Το κόλπο βέβαια, ήρθε η ώρα να περάσει την κρίση του. Πέσανε οι εισαγγελείς στο νταραβέρι και το σπάσανε το «Καλτσίοπολις». Ρίξανε τη Γιούβε στη δεύτερη κατηγορία, στριμώξανε τη Μίλαν και για δύο χρονάκια, ο Μοράτι έμεινε μόνος του.  Διάστημα που η Ίντερ πήρε συνολικά τρία πρωταθλήματα. Και με προπονητή ποιον; Τον Λεμονή του Μιλάνο; Τον Μαντσίνι!

Ήρθε η ώρα όμως, που η Γιούβε ξαναπατάει γερά στο έδαφος. Και που η Μίλαν ετοιμάζεται να τα σπρώξει χοντρά για μεταγραφές. Κοινώς έληξε η τιμωρία τους. Και αυτό σημαίνει ότι από τη νέα χρονιά πάνε πάλι να καβαλήσουν την κορυφή. Και πάνω σε αυτό το δεδομένο τι πάει και κάνει ο Μοράτι; Πάει στο Παρίσι, σπρώχνει 27 μύρια στα πόδια του κομπλεξικού Μουρίνιο και για τρία χρόνια τον κάνει καπετάνιο του. Έτσι απλά. Ούτε να την ψάξει με την… ΕΠΟ της Ιταλίας, ούτε να ασχοληθεί με τους διαιτητές, ούτε να αρχίσει τις φωνές και τις βαβούρες. Σου λέει τον καλύτερο προπονητή. Αυτή είναι η άμυνα μου. Μια προπονητάρα, τα λεφτά μου για μεταγραφές και έλα Γιούβε να με στήσεις και να με κερδίσεις ξανά! Απλά πράγματα. Όπως στο… Ελλάντα ρε παιδάκι μου.   Με τον ίδιο τρόπο δεν ψάχνονται να απαντήσουν οι πρόεδροι στην Ελλάδα; Την ψάχνεις κανείς με τη διαιτησία να βγάλει άκρη; Δεν νομίζω. Και αν νομίζω ιδέα μου θα είναι…

 Ps1. Αρχίσανε τα όργανα… Και κανείς δεν έβαλε μυαλό τελικά από το πανηγύρι της Πορτογαλίας. «Εθνική στραβά αρμενίζει» γράφει ο ένας, «Κακή και η πρόβα ο άλλος», αλλά στο βάθος του μυαλού τους υπάρχει το… «γούρι». «Και τότε πριν την Πορτογαλία» σου λένε «ο Ρεχάγκελ και οι παικταράδες μας δεν κάνανε… σεφτέ. Μετά πετούσανε όμως». Όλα αληθινά είναι αυτά. Και σεβασμός σε όποιον μιλά με… στοιχεία. Ποια στοιχεία όμως; Όταν μιλά για τα γούρια ο Αλέφαντος είναι γραφικός. Όταν μιλάνε οι… εθνάρχες μας, είναι νορμάλ και σώφρονες; Ρε χαλαρώστε λιγάκι και έχει και ζέστες.

Ps2. Πάρτε επιτέλους προπονητή στον ΠΑΟ να αρχίσουν τα όργανα. Να ανοίξει λίγο η μεταγραφική αγορά. Έχουν αρχίσει και μελαγχολούν οι μάνατζερ και τα παπαγαλάκια τους.

 Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος