Ο Μπαράκ Ομπάμα, νίκησε στις προεδρικές εκλογές, παρά την ανησυχία που είχαν προκαλέσει τεχνηέντως, οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Είχαν βασιστεί στην δυσαρέσκεια του εβραϊκού λόμπι, που ωστόσο δεν φάνηκε να ακολούθησε τις έμμεσες προτροπές του ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάου.
Η νίκη του Ομπάμα, με κόστος δύο δισεκατομμυρίων $, εμπνέει τους λύτες ενός Sudoku. Κατόρθωσε να επικρατήσει του αντιπάλου του, κερδίζοντας την ψήφο όλων εκείνων που οι ρεπουμπλικάνοι περιθωριοποιούν: Τις γυναίκες, τους μαύρους, τους ομοφυλόφιλους, τους ισπανόφωνους κλπ.
Ο Μπαράκ Ομπάμα, λοιπόν, εξασφάλισε τη δεύτερη προεδρική θητεία, επικρατώντας του Μιτ Ρόμνεϊ.
«Προχωράμε μπροστά σαν ένα έθνος και τα καλύτερα έρχονται» δήλωσε ο αμερικανός Πρόεδρος στην αισιόδοξη νικητήρια ομιλία του από το Σικάγο. Αλλά που βασίζει αυτή την αισιοδοξία, σε μια περίοδο παγκόσμιας οικονομικής δυσπραγίας;
Κατανοώ τους αμερικανούς οπαδούς του που γιορτάζουν τα επινίκια, αλλά όχι και τους φιλοαμερικανούς απανταχού γης. Δεν είδαμε δα κι από τον Ομπάμα, διαφορετική εξωτερική πολιτική.
Που θα το πάει άραγε τώρα ο Ομπάμα; Αφού παραμένουν οι εσωτερικές δυσκολίες. Η Βουλή των αντιπροσώπων παραμένει σταθερά στα χέρια των Ρεπουμπλικάνων. Η Γερουσία, μπορεί να παραμένει με πλειοψηφία Δημοκρατικών αλλά άνευρη και με οσφυοκαμπτικές τάσεις. Η ελπίδα λοιπόν εναπόκειται στο ότι τις περισσότερες φορές στη δεύτερη προεδρική θητεία, γίνεται προσπάθεια να στιλβωθεί η υστεροφημία του προέδρου.
Τι να περιμένουμε λοιπόν; Μια επιθετική πολιτική για την καταπολέμηση της κλιματολογικής αλλαγής; Ένα πρόγραμμα ομοσπονδιακής απορρόφησης ανέργων; Φιλελευθεροποίηση της μεταναστευτικής πολιτικής; Αποποινικοποίηση της Μαριχουάνας; Τερματισμό των φονικών επιθέσεων από τα αεροσκάφη χωρίς πιλότο; Βαθιές περικοπές στον αμυντικό προϋπολογισμό;
Το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα στις ΗΠΑ απορροφά ένα τεράστιο ποσό, το οποίο ξεπέρασε τα 700 δισεκατομμύρια $ τον περασμένο χρόνο. Περίπου το μισό από όσα δαπανά για οπλικά συστήματα ο υπόλοιπός κόσμος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν μια υπερβολική για τα σημερινά δεδομένα πολεμική βιομηχανία. Χωρίς όμως αυτό να πλήξει την ανεργία ή να επηρεάσει την οικονομική ανάπτυξη. Αυτό άλλωστε είναι και το επιχείρημα του Κογκρέσου: Μείωση των αμυντικών δαπανών σημαίνουν απώλειες εργατικών θέσεων.
Πάντως, ήδη διέρρευσαν στα Μέσα πληροφορίες πως, από τις στενότερες συμβούλους του προέδρου, η Valerie Jarrett γεννημένη στο Σιράζ του Ιράν, εργάζεται στο παρασκήνιο να βοηθήσει τους αμερικανούς αξιωματούχους να έρθουν σε επικοινωνία με αντιπροσώπους του Ανώτατου ηγέτη του Ιράν Αγιατολά Ali Khamenei.
Που βρισκόμαστε; Σε μια προσπάθεια που έχει δημιουργηθεί στις ΗΠΑ, με στόχο να αποτραπούν τόσο η αμερικανική όσο και η ισραηλινή κυβέρνηση να βάλουν σε εφαρμογή τις απειλές που εκτοξεύονται εδώ και χρόνια, για πόλεμο εναντίον του Ιράν. Και συμμερίζεται την άποψή τους κι ο φετινός κάτοχος του βραβείου Νομπέλ για την Ειρήνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι άραγε άλλος ένας πόλεμος εναντίον των «εχθρών της δημοκρατίας», ή έχει μοναδικό στόχο έναν ακόμα λαό, που θα υποφέρει τα δεινά, που ήδη γνώρισαν (ασχέτως διαφορετικών συνθηκών) στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και στη Λιβύη;
Ήδη, ο λαός του Ιράν υποφέρει από το εμπάργκο φαρμάκων από έναν πόλεμο που λένε ότι δεν έχει ξεσπάσει ακόμα, αλλά τον γνωρίζουν πολύ καλά, οι Ιρανοί καρκινοπαθείς, οι αιμοφιλικοί, όσοι υφίστανται αιμοκάθαρση, ή περιμένουν κάποια μεταμόσχευση. Τα θύματα του απάνθρωπου «βωβού πολέμου» πεθαίνουν στα ιρανικά νοσοκομεία με γιατρούς ανήμπορους να τους προσφέρουν βοήθεια, πολύ πριν ακόμα πέσει στα κεφάλια τους κάποιος πύραυλος Κρουζ…
Αλλά ο στενότερος σύμμαχος των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, ο τοπικός χωροφύλακας, δια στόματος του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάου, σε προεκλογική εκστρατεία πλέον, να επιμένει ότι θέλει να «τερματιστεί –οπωσδήποτε και με κάθε μέσο- το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν». Όπως είπε, σε πρόσφατη συνέντευξή του, «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ιράν έχει πρόθεση να μας καταστρέψει. Κι αυτό δεν θα το ανεχτούμε». Στην ερώτηση αν επανεκλεγεί τον Ιανουάριο θα προσπαθήσει να μην έχει το Ιράν πυρηνικό πρόγραμμα ως το τέλος της επόμενης θητείας του, απάντησε μονολεκτικά «Ναι»…
Τι άλλο να πούμε;
«O πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος είναι απλώς δύο από τους 537 εκλεγμένους αξιωματούχους στην Ουάσιγκτον. O Λευκός Οίκος περιβάλλεται από ένα πολιτικό πεδίο ναρκοθετημένο με αρκετά βέτο για να σταματήσουν ακόμη και τους πιο φιλόδοξους». Αυτό δήλωσε o καθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ και κάτοχος βραβείου Πούλιτζερ Ντέιβιντ Κένεντι, στο CNN.
