Για το αφεντικό της SIEMENS στην Ελλάδα, Μιχάλη Χριστοφοράκο, ήταν μια ξεχωριστή μέρα. Θα γνώριζε από κοντά το θρυλικό στρατηγό Θεόδωρο Τσουκάτο, για τον οποίο είχε ακούσει τόσα και τόσα: Για τη νίκη του επί του… Δράμαλη. Για ηρωισμούς. Για θυσίες. Για ανδραγαθήματα και στρατηγήματα στο πεδίο των Πασοκικών μαχών. Και είχε εύλογο τρακ.

Μπαίνοντας στο γραφείο του στρατηγού, στα κεντρικά του ΠΑΣΟΚ, στη Χαριλάου Τρικούπη 50, είχε μαζί του ένα κουτί σοκολατάκια. Έτσι για το καλό, που λένε. Πρώτη φορά περνούσε την πόρτα-την Ωραία Πύλη- του Κινήματος και…

Ο στρατηγός , πριν ακόμη ο Μιχάλης Χριστοφοράκος τείνει το χέρι του για χειραψία, τον ρώτησε με απότομο ύφος…

ΤΣΟΥΚ: Τι είναι αυτό που κρατάτε;

ΧΡΙΣΤ: (Τρομοκρατημένος): Σοκολατάκια.

ΤΣΟΥΚ: Ακούστε! Εδώ είσαστε στα γραφεία του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και δεν καταδεχόμαστε ούτε το παραμικρό δωράκι!

Ο κύριος από τη SIEMENS, χωρίς δεύτερη κουβέντα, πέταξε το κουτί στον κάλαθο των αχρήστων που, εν τω μεταξύ, του είχε φέρει μπροστά του ο στρατηγός.

Κάθισε με δέος στην καρέκλα μπροστά από το γραφείο του Θεόδωρου. Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το πορτοκαλί τηλέφωνο. Ο στρατηγός, όση ώρα μιλούσε, ήταν όρθιος σε στάση προσοχής. Κατάλαβε ότι επικοινωνούσε με το Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, γιατί επαναλάμβανε τη φράση «Θα γίνει όπως το λέτε Πρόεδρε…Θα γίνει όπως το λέτε Πρόεδρε!».

Επωφελήθηκε από αυτή τη συνομιλία για να παρατηρήσει τη φάτσα για την οποία μιλούσε όλη η Ελλάδα.

Όταν τελείωσε, τον ρώτησε με απορία…

ΧΡΙΣΤ: Συγγνώμη που ρωτάω, αλλά το πρόσωπό σας κάτι μου θυμίζει από τα φοιτητικά μου χρόνια.

Ο στρατηγός αιφνιδιάστηκε με την ερώτηση. Παρατήρησε και εκείνος τον συνομιλητή του προσεκτικά. Το μούσι του κάτι του έφερνε στο μυαλό από τα παλιά…

ΤΣΟΥΚ: Μήπως στα φοιτητικά σας χρόνια είσαστε στο ΕΚΚΕ;

Ο στρατηγός άρχισε να θυμάται φυσιογνωμίες. Άλλωστε δεν έκρυβε ποτέ την στράτευσή του στο Μαοϊκό κίνημα.

ΧΡΙΣΤ: Άλλες εποχές τότε.

Ξαφνικά ο στρατηγός πετάχτηκε από την καρέκλα του.

ΤΣΟΥΚ: Σύντροφε Μιχάλη, εσύ είσαι;

ΧΡΙΣΤ: Σύντροφε Θόδωρε εσύ είσαι;

Έπεσε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Κι άρχισαν να θυμούνται ιστορίες από διαδηλώσεις, συνθήματα, πανό, συμπλοκές με την αστυνομία και να απαγγέλνουν τσιτάτα του Προέδρου Μάο.

ΤΣΟΥΚ: «Για να κάνεις επανάσταση πρέπει να έχεις επαναστατικό κόμμα, με βάση το Μαρξισμό-Λενινισμό, με καθοδήγηση της εργατικής τάξης και των πλατειών λαϊκών μαζών, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους λακέδες του!».

ΧΡΙΣΤ: «Η επανάσταση δεν είναι συμπόσιο, δεν είναι λογοτεχνική δημιουργία, ούτε ζωγραφική, μήτε κέντημα. Η Επανάσταση είναι εξέγερση, είναι πράξη βίας με την οποία μια τάξη ανατρέπει την άλλη!».

Είχαν και οι δύο σηκωθεί και κινώντας τις υψωμένες γροθιές τους άρχισαν να τραγουδούν τη Διεθνή –«Εμπρός της γης οι κολασμένοι».Όμως, ένα εκνευρισμένο χτύπημα από το διπλανό τοίχο τους ανάγκασε να ησυχάσουν (σημάδι πως ο στρατηγός είχε συχνά τέτοια ξεσπάσματα…).

ΤΣΟΥΚ: Ας σοβαρευτούμε όμως. Τα χρόνια έχουν αλλάξει. Σήμερα καθένας παίζει το ρόλο που του έφερε η συγκυρία. Παρακαλώ καθείστε… Ας προχωρήσουμε στην κουβέντα επί μηδενικής βάσεως. Σας ακούω…Τι ακριβώς ζητάτε από μένα;

ΧΡΙΣΤ: Κύριε των Δυνάμεων –συγγνώμη -Κύριε Τσουκάτε ήθελα να πω. Εκπροσωπώ στην Ελλάδα την SIEMENS, αυτή την μεγάλη επιχείρηση ηλεκτρολογικού υλικού , η οποία είναι παράλληλα και ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα. Ε, και όπως καταλαβαίνετε, σκέφθηκα να σας βοηθήσουμε επειδή είσαστε σοσιαλιστές…

ΤΣΟΥΚ: Τι είμαστε;

ΧΡΙΣΤ: Δεν είσαστε;

ΤΣΟΥΚ: Μην το ξαναπείτε αυτό.

ΧΡΙΣΤ: Δηλαδή να νοιώθω άνετα;

ΤΣΟΥΚ: Άνετα, δε λες τίποτα…Εμείς πλέον είμαστε εκσυγχρονιστές. Γι’ αυτό προχώρα. Έχω αγωνία…

Ο Κύριος SIEMENS πήρε θάρρος.

ΧΡΙΣΤ: Μας περισσεύουν κάποια λεφτά και είπαμε με τη μητρική εταιρεία, αντί να τα πετάξουμε στα σκουπίδια, καλύτερα είναι να τα προσφέρουμε στο Κίνημα σας που τα έχει ανάγκη.

Ο στρατηγός πήρε και αυτός θάρρος.

ΤΣΟΥΚ: Καλά κάνατε και το σκεφθήκατε έτσι, γιατί τα λεφτά δεν είναι για πέταμα, αλλά…

ΧΡΙΣΤ: Το έχει πει ο Πρόεδρος Μάο;

ΤΣΟΥΚ: Ας μην ξεφεύγουμε από το θέμα. Θέλετε να μας δώσετε λεφτά, όμως –τώρα που το σκέφτομαι -εμείς δεν παίρνουμε χρήματα από εταιρείες, γιατί αυτό θεωρείται μίζα.

ΧΡΙΣΤ: Δηλαδή μίζες δεν παίρνετε;

ΤΣΟΥΚ: Κατηγορηματικά όχι.

ΧΡΙΣΤ: Τότε να αλλάξω την πρόταση. Δεν θα σας δώσουμε μίζα, αλλά χορηγία. Κάτι σαν υποτροφία. Θα είναι μια συνεισφορά υπέρ ευοδώσεως των σκοπών σας για τον εκσυγχρονισμό της χώρας, για μια ισχυρή Ελλάδα κλπ, κλπ, πως τα λέτε σεις…

Ο στρατηγός αντέδρασε άμεσα.

ΤΣΟΥΚ: Α, αυτό είναι τελείως διαφορετικό. Αλλάζει το πράγμα. Γιατί δεν το έλεγες από την αρχή να συνεννοηθούμε Χριστιανέ μου; Εκσυγχρονιστές είμαστε.

ΧΡΙΣΤ: Εμείς να δεις!

Αφού κανόνισαν τα διαδικαστικά της…γερμανικής βοήθειας αντάλλαξαν τηλέφωνα.

Ο στρατηγός συνόδευσε μέχρι την πόρτα τον Κύριο SIEMENS. Θερμές ευχές και …με ένα στόμα είπαν :

«Κρίμα τα σοκολατάκια»…

ΤΣΟΥΚ: Δεν πειράζει. Την άλλη φορά… Αρέσουν πολύ στον Πρόεδρο…Αλλά ντρέπεται να το πει…από την αρχή.