Γιώργος Αρκουλής
Πριν χρόνια, ένας σπουδαίος Άγγλος προπονητής –εν προκειμένω ο δημιουργός του Άγιαξ (πριν αναδειχτεί αυτή η ομάδα στην Ευρώπη με τον Μίχελς) Βίκ Μπάκιγχαμ, βρέθηκε στην Ελλάδα για λογαριασμό του ισχυρού τότε Εθνικού (του Καρέλλα βεβαίως!). Κάποια στιγμή ρώτησε τον συνεργάτη του, επίσης προπονητή, τον πολύ συμπαθή Κώστα Τσάκο (καλή του ώρα στον Παράδεισο της Νεάπολης Βοιών όπου ζει και γερνάει ήρεμα):
«Πες μου Κώστα, τα τελευταία χρόνια, ποιος είναι ο σπουδαιότερος Ελληνας ποδοσφαιριστής;»
Ο Τσάκος, χωρίς πολλή σκέψη του είπε:
«Βικ, εδώ και κάπου τριάντα χρόνια, ίσως και παραπάνω, κορυφαίος θεωρείται ο Μίμης Δομάζος».
Οπότε ο Άγγλος επανήλθε κουνώντας το κεφάλι του με θλίψη:
«Αν είναι τόσα χρόνια ένας μόνο ποδοσφαιριστής αξίας, τότε φίλε μου μην περιμένεις να προοδεύσει το ελληνικό ποδόσφαιρο», εννοώντας πως χωρίς «παραγωγή» σπουδαίων, όλα μένουν στάσιμα αν δεν υποχωρούν κιόλας…
Χθες γιορτάστηκε από πλήθος ΜΜΕ η επέτειος μισού αιώνα από την ημέρα (2 Ιουνίου του 1971), που η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού μπήκε στο εμβληματικό στάδιο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου για τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στον Άγιαξ. Και οι δύο ομάδες ήταν πρωτάρες σε αυτό το επίπεδο και φυσικά ανερχόμενες στον ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χάρτη. ‘Ο,τι συνέβη εκείνη την βραδιά είναι γνωστό και χιλιοειπωμένο. Η ουσία είναι ότι ο Άγιαξ του Άμστερνταμ, στη συνέχεια, κατάφερε να κερδίσει άλλους δύο τίτλους, να γίνει η ισχυρότερη ομάδα στην χώρα της τουλίπας και να προσφέρει στα ισχυρά κλαμπ της Εσπερίας δεκάδες εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές, ειδικά την περίοδο που η διοίκηση αποφάσισε να ρίξει όλα τα αποθεματικά στην κατασκευή νέου μεγάλου σύγχρονου και φυσικά ιδιόκτητου γηπέδου.
Σε αντίθεση με τον ιστορικό και δημοφιλή Παναθηναϊκό, ο οποίος εδώ και μισό αιώνα ουσιαστικά δεν μπόρεσε να «στερεωθεί» στο «πάνω ράφι» της Ευρώπης, ή –διάβολε- να καταφέρει να φτιάξει ΔΙΚΟ ΤΟΥ γήπεδο, ώστε να μην τρυπώνουν οι παίκτες του στα «λαγούμια» του… προϊστορικού γηπέδου Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Κατά τα άλλα, ας κρατήσουν οι χοροί (και… τα πανηγύρια, που λένε οι λαϊκοί βάρδοι των γηπέδων…) έως την αντίστοιχη ημερομηνία του «Πράσινου Έπους», του σωτήριου έτους 2022…
