από τον Μάκη Σεριάτο
Κάθε μας πράξη, κάθε μας απόφαση, απορρέει από τη διαχείριση μιας σειράς πληροφοριών, που πλέον παραλαμβάνουμε ως επί το πλείστων με ηλεκτρονικό τρόπο.
Ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο καθένας μας, αλλά και ανεξάρτητα αν η απόφαση μας αφορά εμάς τους ίδιους ή το σύνολο της ανθρωπότητας, η διαδικασία είναι παρόμοια, επεξεργαζόμαστε πληροφορίες και αποφασίζουμε.
Ειδικοί επιστήμονες αφιερώνουν τόνους σκέψεις, προκειμένου να αποφεύγουμε μοιραία λάθη που προκύπτουν από ψεύτικες πληροφορίες.
Αυτό ωστόσο, δείχνει να είναι ανέφικτο, εφόσον τις περισσότερες πληροφορίες τις εισπράττουμε από ηλεκτρονικά μέσα, που ποτέ δεν είναι απολύτως ασφαλή, επειδή κάποιοι μπορούν και τις παραποιούν, είτε για να αποκομίσουν κάποιο όφελος, είτε για να εκμαιεύσουν μια απόφαση.
Από την άλλη σκεφτείτε πόσα πράγματα σήμερα ξέρουν οι συσκευές που χρησιμοποιούμε για εμάς τους ίδιους.
Οι συσκευές μας αθροιστικά ξέρουν, περίπου που βρισκόμαστε, που κινούμασταν πριν, γνωρίζουν τις επαφές μας, πιθανότητα τους αριθμούς των λογαριασμών Τραπέζης, τον αριθμό κοινωνικής μας ασφάλισης, την ύπαρξη των πιστωτικών μας καρτών και τέλος τα αρχεία που έχουμε καθώς και αυτά τα οποία έχουμε διαγράψει.
Την ίδια στιγμή τα στατιστικά, που αφορούν στον ηλεκτρονικό τρόπο ζωής μας, δείχνουν ότι κάθε μέρα στέλνονται 75 εκατομμύρια πλαστά emails και 2000 άνθρωποι γίνονται θύματα κάποιας ηλεκτρονικής απάτης.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το 75% του πληθυσμού πιστεύει πως τα ηλεκτρονικά εγκλήματα δεν θα φτάσουν ποτέ στην Δικαιοσύνη, ενώ το 73% έχει ήδη υποστεί απόπειρα ηλεκτρονικής απάτης.
Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι όλα αυτά έχουν μικρή σημασία, αφού πιθανώς δεν εμπεριέχουν απειλές για την ανθρώπινη ζωή.
Όμως αυτή η άποψη είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα, όπως δείχνουν τα πολύ πρόσφατα γεγονότα.
Για παράδειγμα σε μια εμπόλεμη περιοχή, ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο οποίος μεταφράζει το σχήμα ενός αεροπλάνου που έχει καταγράψει ένα ραντάρ, αποφασίζει αν το αεροπλάνο αυτό είναι απειλή ή είναι ένα απλό επιβατικό που κατά λάθος βρέθηκε στην περιοχή.
Αν ο υπολογιστής είναι θύμα ηλεκτρονικής απάτης, τότε μπορεί να χαθούν εκατοντάδες ζωές.
Αυτό είναι ένα πολύ απλό παράδειγμα, που έρχεται να προστεθεί στην καθημερινότητα των θυμάτων μιας ηλεκτρονικής απάτης, που ανάλογα με την εμπειρία και την ηλικία τους, γίνονται θύματα σε διάφορα μέρη του πλανήτη κάθε δευτερόλεπτο.
Μήπως τελικά η εξέλιξη της τεχνολογίας και η ψηφιοποίηση της ζωής μας αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την ανθρωπότητα; Μήπως την ίδια στιγμή που λύνει χιλιάδες προβλήματα δημιουργεί με ένα κλικ άλλα τόσα; Πως θα διαφυλάξουμε την ελευθερία των επιλογών μας και το δικαίωμά μας να κρατάμε για εμάς την προσωπική μας ζωή και τα προσωπικά μας δεδομένα και πόσο μας το διασφαλίζουν όσοι το διαφημίζουν;
Μοναδική διασφάλιση αποτελεί η ανθρώπινη κρίση. Αυτό που καμία μηχανή δεν έχει. Η ανθρώπινη επικοινωνία που βασίζεται στα παραδοσιακά μέσα. Θα πάμε πίσω λοιπόν;
Όχι , αλλά κάπου στη μέση πρέπει να υπάρχει ένας πιο ασφαλής δρόμος.
