Επειδή έζησα τη μεγαλειώδη συναυλία του Μητσιά στην Γ’ Μαρίνα Γλυφάδας πέρυσι το καλοκαίρι, και ‘ερεθισμένος’ με όσα ακούστηκαν στην εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, νιώθω την ανάγκη να καταθέσω από αυτή τη γωνιά κάποια στοιχεία που δεν ακούστηκαν στο ρεπορτάζ.
Κατ’ αρχήν, ο Μητσιάς δεν ήταν μόνος του πάνω στη ράμπα, δίπλα του τραγούδησαν τις αριστουργηματικές μαγκιές (και τις τρυφερές μπαλάντες…) του Άκη Πάνου η καταξιωμένη Θεοδοσία Στίγκα και ο έμπειρος λαϊκός τραγουδιστής Λάμπρος Καρελλάς, με πλούσια ορχήστρα, τεχνική υποστήριξη κλπ.
Ο Δήμος Γλυφάδας, θυμάμαι, είχε στήσει λυόμενες κερκίδες για 3.000 ψυχές και ο χώρος γέμισε ασφυκτικά. Ο Μητσιάς –το ίδιο βράδυ- μου εκμυστηρεύτηκε ότι το συνολικό έσοδο δεν ξεπερνούσε τα 13.000 ευρώ, από τα οποία η δική του αμοιβή ήταν τέσσερα χιλιάρικα με δελτίο παροχής υπηρεσιών (γι’ αυτό ουρλιάζει σήμερα και απειλεί να προσφύγει στη δικαιοσύνη!) και τα υπόλοιπα για τους συνεργάτες του, τους μουσικούς, τους τεχνικού κλπ.
Το πώς και γιατί αυτό το λογικό νούμερο έφτασε στ’ άστρα ως 46 χιλιάρικα, νομίζω πως έχει τη ρίζα του στα πιθανά παραταξιακά ‘παιγνίδια’ της δημοτικής Αρχής με την λεγόμενη αντιπολίτευση και όχι τις τσέπες του Μητσιά. Τον γνωρίζω τον καλλιτέχνη από τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι, δηλαδή από το μακρινό 1968, όταν ο Πατσιφάς τον δέχτηκε νεαρό στη ‘Λύρα’ και του εμπιστεύτηκε τα πρώτα αριστουργηματικά κομμάτια της καριέρας του.
Ο Μητσιάς, πράγματι, τραγουδούσε στη Θεσσαλονίκη και έψελνε σε ενορίες και θρησκευτικές γιορτές για το κέφι του, πριν κατηφορήσει στην Αθήνα. Και –με το συμπάθιο- δέχομαι αυτό που είπε κάτω από αγανάκτηση: «Εγώ πλήρωνα και το κερί μου».
Αλλά, το θέμα με τις αμοιβές των τραγουδιστών στις διάφορες συναυλίες είναι τεράστιο και πιθανώς κρύβει ‘μουστάκια’. Για παράδειγμα, όταν ο καλλιτέχνης (δεν αναφέρω ονόματα, διότι είναι πασίγνωστοι οι πρωτοκλασάτοι του χώρου…) δίνει δήθεν συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό (άπορα, εξαρτημένα παιδιά κ.λ.π.) ποτέ δεν ανακοινώνουν πόσα ήταν τα έξοδα παραγωγής και ΠΟΣΑ –τελικά– ήταν τα χρήματα που πήγαν στον σκοπό για τον οποία έγινε η συναυλία.
Ο μακαρίτης ο Λουτσιάνο Παβαρότι εκλήθη (με πρωτοβουλία των Βαρδινογιάννηδων) να τραγουδήσει στο Ηρώδειο για φιλανθρωπικό σκοπό. Ωραιότατα! Ας πούμε ότι τα έσοδα της συναυλίας άγγιξαν τα πενήντα εκατομμύρια. Αν τα έξοδα παραγωγής ξεπέρασαν αυτό το ποσό, τότε για ποια φιλανθρωπία μιλάμε και πράσινα άλογα στον ιππόδρομο;
Πάντως, καλά έκανε ο Τριανταφυλλόπουλος και σήκωσε το θέμα, έτσι για να πληροφορηθούν οι Έλληνες τι ‘παίζεται’ με τους καλλιτέχνες και τους… χορηγούς τους. Το ότι έγινε απονομή χρυσής πλακέτας στον Γαϊτάνο μέσα στην εκκλησία και μάλιστα ενώπιον του αρχιεπισκόπου, ήταν πράξη ελάχιστα αρμόζουσα στα θρησκευτικά και καλλιτεχνικά ήθη αυτού του τόπου.
Το ότι ακόμη δεν έχουν βγει τα ‘μεγάλα ψάρια’ του ζητήματος, είναι μια άλλη πονεμένη (και ζόρικη) ιστορία, καθώς επικρατεί άκρα του μυστικού σιωπή, είτε αρμόδιος υπουργός είναι ο Βενιζέλος, είτε ο… Λιάπης. Τι θέλω να πω; Απλό είναι: Πότε θα μάθουμε πόσο κόστισε πραγματικά και πόσα εισέπραξαν οι καλλιτέχνες οι οποίοι επιμελήθηκαν μουσικά την Ολυμπιάδα της Αθήνας; Είχε ακουστεί ποσό 120 εκατομμυρίων δραχμών…
Όσο για την φιέστα με Έλληνες καλλιτέχνες στη Νέα Υόρκη, λέγεται ότι αυτή ξεπέρασε σε αμοιβές, παραγωγή κλπ. το ενάμισι δισεκατομμύριο!
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι άδικο και μάλλον ανήθικο να ασχολείται κάποιος δημοτικός σύμβουλος με τα τέσσερα χιλιάρικα του Μητσιά. Εν τέλει, κρίμα που δεν βρίσκεται στη ζωή ο Μάριος Τόκας να καταθέσει αλήθειες. Ο Κύπριος, μαζί με τον Μητσιά και Κύπριους συνεργάτες του, δεκάδες φορές είχαν ψάλλει σε εκδηλώσεις θρησκευτικού περιεχομένου χωρίς αμοιβή. Το ήθος τους δεν τους επέτρεπε να σκεφτούν καν την ‘αρπαχτή’.
Τιποτ’ άλλο.
