Θεωρώ πως όσες δράσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα απαιτούν επιχειρηματικότητα, γρήγορα αντανακλαστικά, συγκράτηση του κόστους παραγωγής, ανταγωνιστικότητα, κ.λ.π., πρέπει να περάσουν στον ιδιωτικό τομέα, με πλήρη όμως εξασφάλιση όλων εκείνων των παροχών που απολαμβάνουν σήμερα οι Έλληνες πολίτες.
Προτείνω να κάνουμε κάτι που πρώτος έκανε ο Λυκούργος στη Σπάρτη: να εξετάσουμε την άμεση μεταβίβαση στους Έλληνες πολίτες των ποσοστών του Δημόσιου σε ΟΤΕ, Ελληνικά Πετρέλαια, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΕΥΔΑΠ, Καζίνο Πάρνηθας, ΛΑΡΚΟ, Κρατικά Λαχεία, ΟΔΙΕ, Κεντρική Αγορά Αθηνών, Μετρό, Προαστιακός, Τραμ, κ.α., αλλά και τα αεροδρόμια και λιμάνια της χώρας και μεγάλο μέρος της ακίνητης και κτηματικής περιουσίας του Δημοσίου (βλέπε παρακάτω), προκειμένου
(1) να αξιοποιηθεί καλύτερα η περιουσία αυτή,
(2) οι πολίτες να αισθάνονται οτι συμμετέχουν στην πράξη,
(3) να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων αυτών σύμφωνα με τις ανάγκες της παγκόσμιας αγοράς και του ανταγωνισμού,
(4) με το να αποδοθούν στους πολίτες οι μετοχές αυτές, θα ενισχυθεί η ιδιωτική τους περιουσία.
Αλλά
(1) με μέριμνα, ώστε να μη διαταράσσεται η προσφορά της κοινωνικής υπηρεσίας όπου υφίσταται και
(2) με ουσιαστική παροχή μετοχών στους εργαζομένους κάθε επιχείρησης (10% εντελώς δωρεάν συν 10% σε προνομιακές τιμές).
ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΩ: Να αποδοθεί μεγάλο μέρος της κρατικής περιουσίας που «αραχνιάζει» στους πολίτες «με κεφαλικό» τρόπο. Δηλαδή, να μετοχοποιηθεί μέρος της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, τα αεροδρόμια και τα λιμάνια της χώρας (όχι κατ΄ανάγκην όλα), να διαιρεθεί το μετοχικό κεφάλαιο σε 11 εκατομμύρια μετοχές και κάθε Έλληνας (συμπεριλαμβάνονται και τα βρέφη) να πάρει δωρεάν από μία μετοχή. Κάθε παιδί πολύτεκνης οικογένειας από 2 μετοχές. Το Δημόσιο θα μπορούσε να κρατήσει ένα 15% των μετοχών για ένα διάστημα και αργότερα να μπορεί να τις διαθέσει (πουλήσει) μέσω του Χρηματιστηρίου.
Οι μετοχές αυτές να εισαχθούν άμεσα στο Χρηματιστήριο Αθηνών και να είναι ελεύθερα διαπραγατεύσιμες μετά από ένα χρόνο.
Έτσι, αντί μόνο να ζητάμε από τους πολίτες φόρους και εισφορές, να τους δώσουμε, επιτέλους, σημαντική οικονομική περιουσία «στην τσέπη τους», αλλά και άμεσο λόγο στην αξιοποίησή της!
Για παράδειγμα, μπορεί να αποδοθεί στους πολίτες η ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου). Πως; Με τη δημιουργία ενός FUND στο οποίο θα περάσουν ακίνητα του Δημοσίου. Το FUND θα εισαχθεί με ειδικό νόμο στο Χρηματιστήριο Αθηνών και 11 εκατομμύρια μετοχές θα μοιρασθούν δωρεάν στους πολίτες.
ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ: Μετοχοποίηση αεροδρομίων, εισαγωγή τους στο Χρηματιστήριο και διανομή των μετοχών στους έλληνες πολίτες.
Να δημιουργήσουμε δύο μεγάλους ομίλους «Διαχείρισης Αεροδρομίων» και να προσελκύσουμε ιδιώτες επενδυτές [μεγάλοι Ελληνικοί όμιλοι, ξένα γκρούπ, κλπ., αλλά να δοθεί στους εργαζόμενους το 10% δωρεάν και άλλο ένα 10% σε ιδιαίτερα ελκυστικές τιμές. Με ειδικό νόμο οι μετοχές των δύο αυτών εταιριών να εισαχθούν άμεσα στο Χρηματιστήριο Αθηνών. [Είχα περάσει σχετικό Νόμο το 1993 που επέτρεπε την εισαγωγή ΔΕΚΟ στο Χρηματιστήριο με διαδικασίες express. Ο Νόμος αυτός -αν και δεν έχει εφαρμοσθεί-, ισχύει].
Hellenic Airports I: Σπάτα, Κέρκυρα, Χανιά, Καβάλα, Νάξο, Κεφαλλονιά, Πάρο, Καλαμάτα, Κοζάνη, Χίο, Καστελόριζο, κ.α..
Hellenic Airports II: Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Ιωάννινα, Ρόδο, Πρέβεζα, Μύκονο, Λήμνο, Σάμο, Σκιάθο, Λάρισα, Ανδραβίδα, κ.α.
ΛΙΜΑΝΙΑ: Επίσης τα λιμάνια της χώρας (εκτός από του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης) να χωρισθούν σε άλλες τέσσερις ανώνυμες εταιρίες και να ιδιωτικοποιηθούν όπως και τα αεροδρόμια, με διασφάλιση της σύνδεσης με τις «ακριτικές» νησιωτικές περιοχές με κίνητρα για την διατήρηση των γραμμών αυτών και την χειμερινή περίοδο.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ: Ένα μέρος των μετοχών αυτών θα μπορούσε να πωληθεί και σε κοινοπραξίες των μεγαλύτερων Ελλήνων επιχειρηματιών, επιχειρήσεων και εφοπλιστών!
………………………………………………………………………………………………..,
1. ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ, ΟΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Είναι πολύ σημαντικό κάθε σπιτικό να έχει «καθαρούς» τίτλους ιδιοκτησίας. Έτσι και οι ιδιοκτήτες θα νιώθουν περισσότερη σιγουριά και ασφάλεια για την ιδιοκτησία τους και θα μπορούν να αξιοποιήσουν καλύτερα την περιουσία τους αυτή.
Επίσης, μπορούμε να βοηθήσουμε την οικοδομική και στεγαστική δραστηριότητα με απλοποίηση και ελάφρυνση των κανόνων που αφορούν τους συντελεστές δόμησης, τις χρήσεις γης, κλπ., ώστε να τονώσουμε την οικοδομική δραστηριότητα με τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον, χωρίς να σπρώχνουμε στην παρανομία και την αυθαιρεσία τους φτωχότερους, κυρίως, συμπολίτες μας. Ιδέες όπως:
1. Άμεση προώθηση των σχεδίων πόλεως. Οι ρυθμοί προώθησης σήμερα είναι πολύ αργοί.
2. Κάποιες περιοχές έχουν εδώ και χρόνια δομηθεί. Έχουν αναπτυχθεί ολόκληροι οικισμοί, χωρίς τις απαιτούμενες χωροταξικές, πολεοδομικές και οικοδομικές άδειες. Το Δημόσιο δεν μπορεί να αναστρέψει (κατεδαφίσει) ολόκληρους οικισμούς με πτωχούς κυρίως κατοίκους, αλλά ούτε και τακτοποιεί το πρόβλημα με την αιτιολογία ότι η τακτοποίηση προσκρούει σε άλλες διατάξεις και στο Συμβούλιο της Επικρατείας (βλέπε οικισμό στο Χέρωμα στη Βάρη που περιλήφθηκε με προχειρότητα στη «Ζώνη Β προστασίας του Υμηττού»), στο Πανόραμα της Παιανίας, στο Σπατατζίκι, στην Σκάρπιζα, στο Κίτσι, κλπ.). Πρέπει να τακτοποιηθούν άμεσα.
3. Επίσης, για την Ανατολική Αττική η αρτιότητα των οικοδομήσιμων οικοπέδων εκτός σχεδίου να περιορισθεί από τα 20 στα 8 στρέμματα (φυσικά, οι σχετικές διατάξεις για την αρτιότητα οικοπέδων που υπήρχαν ως ενιαία οικόπεδα των 4 στρεμμάτων πριν το 1979 εξακολουθούν να ισχύουν). Δηλαδή, να επιτραπεί η εκτός σχεδίου δόμηση με συντελεστή 3,5% στα άνω των 8.000 τ.μ. οικόπεδα ή αγροκτήματα (θα κτίζονται 280 τ.μ.). Δίνεται, όμως, η δυνατότητα της «συνένωσης», δηλαδή της ενοποίησης αγροκτημάτων ή οικοπέδων μικρότερης εκτάσεως, προκειμένου να προκύψει οικόπεδο ή αγρόκτημα 8.000 τμ. και άνω.
4. Ο συντελεστής δόμησης 200 μ2 ανά 4 στρέμματα, να εφαρμόζεται αναλογικά και για οικόπεδα με μεγαλύτερη επιφάνεια, ώστε να μειωθεί το κίνητρο συνεχούς κατάτμησης που προκαλεί προβλήματα σε οδοποιία, αποχέτευση, ηλεκτροδότηση, αλλά και, ιδιαίτερα, στο φυσικό περιβάλλον.
5. Στα αγροκτήματα που υπάρχει ιδιωτικό δάσος (ως τέτοιο να νοείται δασική έκταση που δημιουργήθηκε μετά το 1975 σε ιδιωτική έκταση) να επιτρέπεται η δόμηση στο μη δασικό τμήμα με συντελεστή 3% (επί της μη δασικής έκτασης του αγροκτήματος, θα κτίζονται 90 τ.μ.), εφόσον το τελευταίο έχει εμβαδόν τουλάχιστον 3.000 τ.μ. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα υπάρξει αύξηση της οικοδομικής δραστηριότητας με τη δημιουργία ιδιοκτησιών τύπου «φάρμας». Επιπλέον, θα αποκτήσουν αξία οικόπεδα και αγροκτήματα κάτω των τεσσάρων στρεμμάτων, που σήμερα δεν μπορούν να χρησιμεύσουν για οικιστικούς σκοπούς.
6. Σημαντικό είναι, σε πρώτη φάση για την Αττική (όπου το πρόβλημα είναι οξύτερο) και στη συνέχεια για την υπόλοιπη χώρα, να συνταχθούν άμεσα δασικοί χάρτες με ορθοφωτογράφιση 1:1500 από αέρος και επεξεργασία τους από ηλεκτρονικό υπολογιστή.
7. Και για τους «ορεινούς όγκους» να δοθεί η δυνατότητα εξαιρετικά ήπιας οικοδόμησης, με πολύ φιλικές προς το περιβάλλον προδιαγραφές, ανάλογα με την «ζώνη». Οι εκτάσεις που δεν είναι δασικές να υπάγονται στην “αγροτική” ζώνη των ορεινών όγκων. Οι χάρτες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού του 1974 και απέχουν πολύ από την σημερινή κατάσταση. Χρειάζεται εξορθολογισμός.
8. Στο ζήτημα της έκδοσης οικοδομικών αδειών, η απλούστευση των διαδικασιών να μπορεί να επιτευχθεί με την υποβολή μιας απλής δήλωσης από πλευράς του μηχανικού και με την απόλυτη ευθύνη του- σχετικά με τα στοιχεία του οικοπέδου και με την τήρηση των νόμιμων όρων δόμησης και των σχετικών κανονισμών. Η εξακρίβωση των στοιχείων που έχει δηλώσει ο μηχανικός θα διενεργείται σε βάθος χρόνου με αυστηρές ποινές για τους παρανομούντες.
9. Επίσης να δώσουμε τη δυνατότητα τακτοποίησης «δευτερευουσών» οικοδομικών υπερβάσεων: ημιυπαίθριοι χώροι, γκαράζ, αλλαγή χρήσης σε υπόγεια, με καταβολή ενός σημαντικού εφάπαξ ποσού νομιμοποίησης. ΟΛΑ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΝΑ ΔΙΑΤΕΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ. Και αυστηροποίηση των ποινών για όσους παρανομήσουν από δω και στο εξής.
10. Κάθε δήμος, σε συνεργασία με καταξιωμένους αρχιτέκτονες, να παρουσιάζει 10 πρότυπα σχέδια κατοικίας για να μπορούν όσοι θέλουν να κτίσουν, να κτίζουν κομψά, σε αρμονία με το περιβάλλον και με βάση τις τεχνοτροπίες και παραδόσεις της περιοχής.
11. Επίσης το ζήτημα της εξυπηρέτησης των πολιτών από τα κατά τόπους Δασαρχεία είναι ουσιαστικό. Η δημιουργία ενός ηλεκτρονικού αρχείου και η ενσωμάτωση στα Κ.Ε.Π. των διαδικασιών που είναι συνήθεις θα συμβάλλει στην ταχύτερη και πιο ουσιαστική εξυπηρέτηση του πολίτη.
12. Να καταστήσουμε την Ελλάδα τόπο όχι μόνο για τουρισμό και για επενδύσεις, αλλά και προορισμό δεύτερης κατοικίας των Ευρωπαίων (με την προσέλκυση συνταξιούχων από τα άλλα Ευρωπαϊκά κράτη για αγορά δεύτερης κατοικίας στη χώρα μας, κ.λπ.) Για να γίνει αυτό, πρέπει να καθιερωθεί ένας χαμηλός ειδικός συντελεστής φορολόγησης για τους αλλοδαπούς που θα μετοικήσουν στην Ελλάδα, και που δε θα εργάζονται, αλλά απλά θα εισπράττουν τη σύνταξή τους από το εξωτερικό.
13. Υπάρχουν πάνω από 80.000 “διακατεχόμενα” (ή καταπατημένα από άπορους συμπολίτες μας) κτήματα (αν και οι κάτοχοί τους αμφισβητούν για πάνω από 30-40 χρόνια πως τα οικόπεδα δεν τους ανήκουν και τα οποία έχουν οικοδομηθεί και κατοικηθεί για πάνω από 30 χρόνια). Μπορούμε να δώσουμε μια οριστική λύση στο θέμα αυτό, ώστε να αποκτηθούν καθαροί τίτλοι ιδιοκτησίας. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν καθαροί τίτλοι ιδιοκτησίας, ώστε να μπορούν να αξιοποιηθούν «κανονικότερα» και να μπει μια τάξη. Οι σχετικές ομάδες εργασίας έχουν ολοκληρώσει και παραδώσει από το 2006 τις προτάσεις τους που δόθηκαν σε δημόσια διαβούλευση (και που δεν αφορούν εκτάσεις σε παραλίες ή δασικές περιοχές ή σε περιοχές ειδικού κάλλους ή ενδιαφέροντος).
14. Τροποποίηση της νομοθεσίας που αφορά τον Αιγιαλό και την Παραλία. Μέχρι σήμερα σε πολύ λίγες περιοχές έχει πραγματοποιηθεί διοικητικός καθορισμός αιγιαλού και παραλίας, αλλά και όπου πραγματοποιείται, ακολουθούνται παλαιές μέθοδοι και χρονοβόρες διαδικασίες, με αποτέλεσμα πολλές φορές, την αμφισβήτηση τόσο της ακρίβειας όσο και της αξιοπιστίας της οριοθέτησης, γεγονός που οδηγεί σε δικαστικές διενέξεις και προστριβές με ιδιώτες. Ομάδα εργασίας υπό τον Πάρεδρο του Ν.Σ.Κ. κ. Διονύσιο Χειμώνα έχει συντάξει και παραδώσει (από το 2006) τις προτάσεις της αναφορικά με την αλλαγή του τρόπου καθορισμού των οριογραμμών αιγιαλού παραλίας- παλαιού αιγιαλού σύμφωνα με σύγχρονες εναέριες μεθόδους για όλη την επικράτεια, με: (1) Την αποφυγή τα προβλημάτων τα οποία μέχρι σήμερα δημιουργούνται σχεδόν καθημερινά τόσο στους πολίτες όσο και στις Υπηρεσίες, λόγω απουσίας διοικητικά καθορισμένου αιγιαλού. (2)Την συντόμευση των διαδικασιών που απαιτούνται για την αδειοδότηση των διαφόρων έργων επί του αιγιαλού. (3) Την ορθολογικότερη διαχείριση του κοινόχρηστου χώρου του αιγιαλού επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου.
15. Να συνεχισθεί η πρωτοβουλία που αναλάβαμε με τους Δημάρχους, τον ΕΟΤ, την ΚΕΔ, τη Νομαρχία και την Περιφέρεια, για τη δημιουργία “παραλιακού μετώπου” από την Αρτέμιδα μέχρι το Μαραθώνα με τρόπο απόλυτα φιλικό προς το περιβάλλον. Έτσι θα αναβαθμιστεί όλη η περιοχή και θα μπορέσουν να απολαύσουν την ομορφιά της όλοι οι κάτοικοι και οι επισκέπτες.
16. Να προωθηθούν τα σχέδια προέκτασης του Προαστιακού μέχρι το Λαύριο, τη Νέα Μάκρη και τον Μαραθώνα.
2. ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
1. Τεκμήρια. Τα τεκμήρια στρεβλώνουν την οικονομική δραστηριότητα. Εκτός από το καθ’ αυτό κόστος αγοράς ενός προϊόντος και τους σχετικούς φόρους, ο πολίτης πρέπει να υπολογίσει και το επιπλέον «κόστος του τεκμηρίου». Όπου οι διασταυρώσεις στοιχείων υποδηλώνουν πως το επίπεδο διαβίωσης δεν συνάδει με το εισόδημα που δηλώνεται, να γίνεται πολύ αυστηρός φορολογικός έλεγχος. Οι κανόνες-τυφλοσούρτης είναι αντιπαραγωγικοί και αναποτελεσματικοί.
2. Χρειάζεται να θεσμοθετηθεί ανεξάρτητη αρχή κατά το πρότυπο των αντιστοίχων στο Ηνωμένο Βασίλειο (Tax Commission) στην οποία μπορεί να προσφεύγει ο φορολογούμενος πριν καταφύγει στο δικαστήριο ώστε να μειωθεί ο αριθμός των υποθέσεων στα διοικητικά δικαστήρια. Η ανεξάρτητη αρχή θα έχει στην δικαιοδοσία της τις κατά τόπους Φορολογικές Επιτροπές οι οποίες θα απαρτίζονται από ανθρώπους κύρους με γνώσεις φορολογικού δικαίου που δεν θα έχουν σχέση με το Δημόσιο.
3. Να επιτραπεί ο αφορολόγητος επαναπατρισμός κεφαλαίων, χωρίς έλεγχο του «πόθεν έσχες», και χωρίς άλλους περιορισμούς. Αυτό θα βοηθήσει ουσιαστικά την ρευστότητα στην αγορά, την επενδυτική δραστηριότητα και την ζήτηση για τίτλους του Δημοσίου.
4. Να μειωθεί το ποσοστό προείσπραξης φόρων, δεδομένου ότι η οικονομική κατάσταση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών το 2009, είναι πολύ χειρότερη απ’ ότι ήταν το 2008.
5. Να επιταχυνθεί η απονομή της φορολογικής δικαιοσύνης με δημιουργία και επάνδρωση ξεχωριστών πρόσθετων τμημάτων φορολογικών υποθέσεων μέσα στα διοικητικά δικαστήρια. Η μακροχρόνια (8-10 χρόνια από την προσφυγή μέχρι την έκδοση αμετάκλητης απόφασης) αβεβαιότητα για την επίδικη φορολογική υποχρέωση είναι κάτι ασυνήθιστο για τους αλλοδαπούς επενδυτές.
6. Πρέπει να ξεφύγουμε από τυπολατρικές φοροεισπρακτικές πρακτικές που έχουν υιοθετηθεί, συμπεριλαμβανομένου και του ΚΒΣ (Kώδικα Bιβλίων & Στοιχείων), και που απαιτούν σημαντικό κόστος παρακολούθησης και συντήρησης, χωρίς να βελτιώνουν την εισπράξεις του Δημοσίου στην πράξη. Όπως και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, το φορολογικό σύστημα πρέπει να υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να τηρούν βιβλία και στοιχεία με τρόπο που να αποδεικνύει τις συναλλαγές τους αλλά αυτά τα βιβλία και στοιχεία να τηρούνται κατά την κρίση τους και να αποδεικνύεται το έσοδο και η δαπάνη με τον πιο πρόσφορο τρόπο. Για παράδειγμα, εάν μία επιχείρηση δεν έχει έστω ένα τιμολόγιο διότι αρνείται ο προμηθευτής της να εκδώσει τιμολόγιο, η απόδειξη της πληρωμής (π.χ. με επιταγή ή με υπογεγραμμένη απόδειξή του) να είναι αποδεικτικό στοιχείο της δαπάνης για την επιχείρηση που κατέβαλε την πληρωμή και η εφορία στη συνέχεια να ζητεί εξηγήσεις από τον λήπτη π.χ. της επιταγής για τη μη έκδοση στοιχείου ή για τη μη καταχώρηση του εσόδου στα βιβλία του.
7. Πιστεύω πως κάθε Έλληνας πρέπει να είναι απόλυτα συνεπής με όλες του τις φορολογικές υποχρεώσεις. Δεν πιστεύω στις “ρυθμίσεις”. Κάθε ρύθμιση προκαλεί μια αίσθηση χαλάρωσης. Αλλά και αναμονής για την επόμενη ρύθμιση. Όμως, λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης, αξίζει να δώσουμε άλλη μια ευκαιρία ρύθμισης για να ανακουφιστούν κάπως όλες οι επιχειρήσεις, γιατί όλες δοκιμάζονται. Προτείνω να βοηθήσουμε τις επιχειρήσεις να κλείσουν τις φορολογικές τους εκκρεμότητες, δίνοντας μια έκπτωση μέχρι 50% σε όσες αξιοποιήσουν το μέτρο της περαίωσης, μέχρι και για την χρήση του 2007, για όλες τις επιχειρήσεις ανεξάρτητα από τον τζίρο τους. Έτσι και οι επιχειρήσεις θα ανασάνουν και η απώλεια εσόδων θα είναι σχετικά μικρή, δεδομένης της οικονομικής κρίσης.
8. Να βοηθήσουμε να ρυθμισθούν τα χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Νομίζω πως κάποια από αυτά δεν πληρώνονται επειδή είναι δυσβάσταχτα, όχι επειδή υπάρχει μια τάση «μπαταξίδικη». Τεράστιος αριθμός επιχειρήσεων, κυρίως μικρών δεν μπορεί να πάρει ασφαλιστική ενημερότητα, να χρηματοδοτηθεί, κλπ.
