Είναι γεγονός ότι δεν έχουμε συνηθίσει να ακούμε τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Τσέινι να τρομοκρατεί τα παιδιά Ελλήνων –μόνο Ιρακινών. Στην περίπτωση όμως αυτή εμπλέκεται ως επικεφαλής της Halliburton, η οποία έχει πλουτίσει με το αίμα του ιρακινού λαού. Η εταιρεία κατέχει υψηλόβαθμη θέση στον αγγλοαμερικανικό όμιλο Group 4-Securicor, στον οποίον ανήκει η Wackenhut, πασίγνωστη για τις απόπειρες αυτοκτονίας των κρατουμένων στις ιδιωτικές φυλακές που διατηρεί. Σε ελληνικό επίπεδο, η Wackenhut έχει αναλάβει τον έλεγχο των εξερχομένων ταξιδιωτών στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών.
Η ασφάλεια είναι επικερδής υπόθεση: η εμμονή με τον «πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας» έχει βοηθήσει τις αγγλοαμερικανικές και ισραηλινές εταιρείες ασφαλείας να «χτυπήσουν» τεράστια συμβόλαια. Κάποτε, υπεύθυνοι για τον έλεγχο των επιβατών στο αεροδρόμιο του Ελληνικού ήσαν εξαιρετικής εκπαιδεύσεως Έλληνες αστυνομικοί, όπως γίνεται και σε άλλα αεροδρόμια. Η ακόλουθη ιστορία αποδεικνύει για ποιον λόγο οι διάφορες νευραλγικές θέσεις του «Ελ. Βενιζέλος» θα έπρεπε να καλύπτονται από την Αστυνομία –ή τουλάχιστον από ελληνικής ιδιοκτησίας εταιρείες ασφαλείας.
Πέρσι τον Αύγουστο, μια τετραμελής ελληνική οικογένεια, με παιδιά ηλικίας 6 και 8 ετών, ταξίδευε προς Λονδίνο με τις Ολυμπιακές Αερογραμμές. Στο αεροδρόμιο, η υπάλληλος της “Wackenhut” είπε στον πατέρα ότι θέλει να ελέγξει το σακίδιο της κόρης του. Όταν εκείνος επέμεινε ότι η υπάλληλος θα έπρεπε να φορέσει γάντια, αυτή τον κατηγόρησε ότι δεν επέτρεπε τον έλεγχο του σακιδίου. Η υπόθεση έφτασε σε μια άλλη υπάλληλο, η οποία έκανε ότι καλεί την Αστυνομία –και λέω «έκανε», διότι εάν έρχονταν τα όργανα της τάξεως, ο πατέρας θα είχε την ευκαιρία να κατηγορήσει τους υπαλλήλους για απειλητική συμπεριφορά. Εν τω μεταξύ, τα τρομαγμένα παιδάκια περνούσαν από σωματικό έλεγχο και άκουσαν μία από τις υπαλλήλους να αναφέρεται σε τρομοκράτες. Όταν ο πατέρας επέμεινε να του δώσουν οι υπάλληλοι τα ονόματά τους, εκείνες αγρίεψαν ακόμα περισσότερο, ιδίως αφού στο σημείο είχε καταφθάσει υπάλληλος των Ολυμπιακών Αερογραμμών για να διαπιστώσει γιατί καθυστερούσε η πτήση για Λονδίνο. Η μητέρα ρώτησε μία από τις υπαλλήλους της Wackenhut αν είχε συνειδητοποιήσει ότι θα έχαναν την πτήση τους και έλαβε την απάντηση: «Αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα». Ως δια μαγείας, τα γάντια έκαναν την εμφάνισή τους και, αφού οι ανεκπαίδευτες, αγενείς και ανασφαλείς υπάλληλοι δεν μπορούσαν να βρουν άλλες δικαιολογίες για να τους καθυστερήσουν, η οικογένεια πρόλαβε την πτήση της.
Τί έγινε, όμως, με τα παιδάκια; Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου, η οκτάχρονη κόρη ρώτησε τη μητέρα της τί θα πει τρομοκράτης. Είχε κατακοκκινίσει και έκλαιγε, ενώ το εξάχρονο αδελφάκι της της είπε: «Σταμάτα να κλαις γιατί θα μας πιάσει η Αστυνομία». Επί αρκετές εβδομάδες μετά το συμβάν, οι γονείς είχαν να αντιμετωπίσουν τις ερωτήσεις των παιδιών τους, μία εκ των οποίων ήταν: «Τί κάναμε και νόμιζαν αυτοί οι άνθρωποι ότι είμαστε τρομοκράτες;» Όταν, κατά την επιστροφή της στην Αθήνα, η οικογένεια πέρασε από το αεροδρόμιο του Λονδίνου, οι εκεί υπεύθυνοι ήσαν ευγενέστατοι προς τα παιδιά –και όχι βάρβαροι- και, φυσικά, δεν τα πέρασαν καν από σωματικό έλεγχο.
Πέρασαν έξι μήνες πριν κάποιος ασχοληθεί με την καταγγελία της οικογενείας, κατά τη διάρκεια των οποίων κάποιος κ. Παπατρέχας της Wackenhut τους έγραψε, αναφέροντας ότι το εν λόγω προσωπικό ήταν εκπαιδευόμενο. Αλλά το ερώτημα του πατέρα σχετικώς με τα μέτρα που επρόκειτο να ληφθούν δεν έλαβε απάντηση. Μέχρι που επικοινώνησε με τον όμιλο Group Four-Securicor στη Βρετανία. Ο κ. Αντωνόπουλος της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας του απηύθυνε επιστολή αναφέροντας ότι «έχουν γίνει αυστηρές παρατηρήσεις- συστάσεις στα εν λόγω άτομα και ότι θα υπάρξουν αυστηρές κυρώσεις σε βάρος τους αν τυχόν παρατηρηθεί στο μέλλον παρόμοιο περιστατικό…» (κτλ).
Είναι σαφές ότι η ασφάλεια είναι σημαντική στα αεροδρόμια, αλλά όταν το κέρδος μπαίνει πάνω από τους ανθρώπους (μα, τόσο ακριβά φαίνονται πια τα πλαστικά γάντια στους ξένους μετόχους;), το αποτέλεσμα είναι εις βάρος της σωστής καταρτίσεως. Και το τελικό, βαθύτερο ερώτημα, είναι σε ποιον βαθμό είναι σε θέση το ελληνικό κράτος –δηλαδή ο Έλληνας πολίτης- να ελέγχει την ασφάλειά του. Δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται σε ξένες εταιρείες ασφαλείας να τρομοκρατούν Ελληνόπουλα…
Μετάφραση στην Ελληνική: Θοδωρής Μπουχέλος
* Ο Δρ Ουίλλιαμ Μάλλινσον διδάσκει στο Ιόνιο Πανεπιστήμιo και έχει συγγράψει το “Public Lies and Private Truths: An Anatomy of Human Relations”, Leader Books, Αθήνα 2000.
* Ο Θοδωρής Μπουχέλος είναι πτυχιούχος Διερμηνέας Συνεδρίων και διδάσκει Διερμηνεία στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
