Ούτε μία λέξη δε βρήκε να πει ο κ. Τσίπρας ο οποίος δηλώνει επανειλημένα ότι δε δέχεται μύγα στο σπαθί, του για την εμπλοκή του ονόματός του στον διάλογο Μαρινάκη-Καραμήτσου.
Προφανώς έχει αλλεργία στις μύγες, οι ελέφαντες όμως δε φαίνεται να τον ενοχλούν… Γούστα είναι αυτά.
Εκεί όμως που τρελαίνεσαι και σκίζεις τα πτυχία σου είναι η συμπεριφορά της Νέας Δημοκρατίας για τις δύο συνομιλίες με θύματα τα νεοδημοκρατικά στελέχη Κεδίκογλου-Τζαβάρα. Σε περίοδο πολιτικής έντασης κατά την οποία οι καταγγελίες στελεχών του κόμματος πέφτουν βροχηδόν για ψύλλου πήδημα, για ένα θέμα μείζονος σημασίας το οποίο και ο πλέον καλοπροαίρετος άνθρωπος θα το εκμεταλλευόταν πολιτικά, εκείνοι κάνουν την πάπια;
Γιατί άραγε; Για σκεφθείτε τι μπορεί να συμβαίνει; Δε θέλουν να χαλάσουν τη σχέση τους με την εφημερίδα του Καραμήτσου που στο κάτω κάτω είναι στα κάτω της – έφθασε και τις 70 χιλιάδες φύλλα; Δε θέλουν να συγκρουστούν με τον Μαρινάκη λόγω επιχειρηματικών -οικογενειακών σχέσεων και αποδέχονται μοιρολατρικά το γεγονός ότι δοκίμασαν κι εκείνοι την μετάληψη από το δισκοπότηρο του εφοπλιστή;
Η άλλη εκδοχή είναι ότι τα έχουν βρει με τον ΣΥΡΙΖΑ και κοντράρονται για τα μάτια του κόσμου, με κοινούς στόχους για την τήρηση του μνημονίου και την εναλλαγή τους στην εξουσία.
Καταλαβαίνω ότι κάποιοι θα σκεφθούν πως καταφεύγω σε σενάρια συνομωσίας και επιστημονικής φαντασίας, θα πρέπει όμως να δώσουν και μία λογική απάντηση για να δικαιολογήσουν την κριτική τους.
Σας φαίνονται λογικά όσα συμβαίνουν;
