Ο Μπίμπι Νετανιάου, σε έκτακτο διάγγελμά του προανήγγειλε «παρατεταμένη εκστρατεία» στην Γάζα, έχοντας ως…
στόχο «τους τρομοκράτες της Χαμάς»…
Εδώ και δώδεκα χρόνια, έχουμε παρακολουθήσει πέντε ισραηλινές πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον της Χαμάς. Τέσσερις από αυτές σήμαιναν εισβολή της πανίσχυρης ισραηλινής πολεμικής μηχανής, στην πανταχόθεν αποκλεισμένη Γάζα.
Οι στρατιωτικές αυτές επιχειρήσεις που γίνονται πάντοτε με το πρόσχημα την «ασφάλεια των ισραηλινών» από τις ρουκέτες που εκτοξεύονται από την «τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς», καταλήγουν με μία εκεχειρία, μετά την παρέμβαση των «ισχυρών» της Γης…
Με εκατόμβη νεκρών ως επί το πλείστον γυναικόπαιδα ι αμάχους να θρηνούν οι Παλαιστίνιοι και μερικές δεκάδες ισραηλινούς στρατιώτες, βορρά στην βουλιμία των ισραηλινών κυβερνήσεων για περισσότερη γη και εκμηδενισμό του παλαιστινιακού ονείρου για Πατρίδα.
Και αφού, έχουν καταστραφεί υποδομές, που δύσκολα μπορούν να αντικατασταθούν λόγω του απόλυτου αποκλεισμού της λωρίδας γης, που έχει παραχωρηθεί από τον κατακτητή της Παλαιστίνης. Ούτε λόγος να γίνεται φυσικά για κράτος των παλαιστίνιων, αλλά πάντοτε υπάρχουν τα κροκοδείλια δάκρυα για τους νεκρούς αμάχους παλαιστίνιους από το ρατσιστικό θεοκρατικό κράτος του Ισραήλ.
Όλα αυτά τα χρόνια, δεν είδαμε κάποιες από τις διεθνείς οργανώσεις που δήθεν κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα να παραπέμψει κάποιον από τους «κόπι-πέηστ» ηγέτες του Ισραήλ, στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και όχι φυσικά κάποιον από το αμερικανικό κατεστημένο που ξεδιάντροπα βάζει βέτο στις -έστω τυπικές- καταδικαστικές αποφάσεις του ΟΗΕ εναντίον του κράτους-χωροφύλακα των αμερικανικών «ιδεωδών» στη Μέση Ανατολή.
Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Τι θα γίνει ακόμη κι αν το Ισραήλ κατορθώσει κι εξοντώσει μέχρι ενός, τους μαχητές της Χαμάς, που αντιστέκονται στον ναζιστικής νοοτροπίας κατακτητή. Θα κάμψουν έτσι τον πόθο των παλαιστίνιων για ανεξαρτησία και πατρίδα. Μια έννοια και ουσία που τόσο γενναιόδωρα η διεθνής κοινότητα χάρισε στο εβραϊκό κράτος;
Το οποίο για πρώτη φορά εμφανίζεται τόσο διχασμένο. Διαφορετική άποψη έχουν εκείνα τα ακροδεξιά στοιχεία (όπως το φασιστοειδές του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών που καλεί σε οικονομικό μποϋκοτάζ των αράβων) και υποστηρίζουν την «τελική λύση» με το πανίσχυρο οπλοστάσιο που απλόχερα έχουν χορηγήσει οι ΗΠΑ. Από την άλλη, πληθαίνουν οι «αριστεροί» που απαιτούν να τερματιστεί το αιματοκύλισμα των γυναικόπαιδών στην ερειπωμένη από τους βομβαρδισμούς Γάζα και τολμούν να διαδηλώνουν στους δρόμους της Ιερουσαλήμ..
Αλλά τα φασιστοειδή, πριν την Χαμάς, πολεμούσαν εναντίον του P.L.O. και μετά την Χαμάς θα συνεχίσουν να πολεμούν οποιονδήποτε διανοείται να εκφρασθεί υπέρ του κράτους των παλαιστίνιων.
Στην ισραηλινή κυβέρνηση κυριαρχούν τα αντιδημοκρατικά εκείνα στοιχεία που πιστεύουν ότι η επιθετικότητα, ο ρατσισμός και η εμπάθεια σημαίνει αγάπη προς την πατρίδα, ενώ η άλλη άποψη, εκείνων που δεν θέλουν να χύνεται ούτε το αίμα των ισραηλινών στρατιωτών για την διαιώνιση του σημερινού «statusquo», αποπειρώνται να καταστρέψουν το Ισραήλ, τουλάχιστον όπως το γνωρίζουμε…
Αλλά εθελοτυφλώντας αδιαφορούν στο Ισραήλ, αν με τις εγκληματικές αυτές αποφάσεις της κυβέρνησής τους, φουντώνει παγκοσμίως το αντισημιτικό αίσθημα, όπως έδειξαν τα πρόσφατα βίαια αντιεβραϊκά επεισόδια στη Γαλλία. Και οι διαδηλώσεις στις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αλλά και τις ΗΠΑ.
Oποιαδήποτε κατάπαυση του πυρός μπορεί να είναι βιώσιμη μόνον εάν συνοδεύεται από τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων στη Γάζα. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν επιβληθούν οι κατάλληλες πιέσεις στο Ισραήλ, να αρθεί ο αφυκτικός αποκλεισμός, στον οποίο συμμετέχει και η Αίγυπτος.
Αλλά τα ελεγχόμενα από το εβραϊκό λόμπι διεθνή Μέσα μιλούν για τον «κυνισμό» με τον οποίο κυβερνά τη Γάζα η (εκλεγμένη) οργάνωση Χαμάς και την απειλή που αποτελεί για το Ισραήλ με τις εκτοξεύσεις (όλο και μεγαλύτερης εμβέλειας) ρουκετών. Προκαλώντας ασήμαντες ζημιές αλλά προκαλώντας τις ισραηλινές σειρήνες. Ουδένα από τα Μέσα όμως ασχολείται με τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στην αποκλεισμένη από παντού πυκνοκατοικημένη Γάζα, ή για τις καταστροφές στις δομές της περιοχής από τις κατά καιρούς ισραηλινές επιδρομές.
Αλήθεια μίλησε κάποιος για οικονομικά αντίποινα εναντίον του ισραηλινού κράτους; Μα θα μου πείτε, εδώ η απαγόρευση πτήσεων στο Ισραήλ κράτησε μόλις μιάμιση ημέρα…
Η διεθνής υποκρισία ανάγεται στην άρνηση να διαγραφεί η «διακήρυξη Balfour του 1917», για την ανακατανομή της Μ. Ανατολής. Όπως και την άρνηση εφαρμογής των αποφάσεων του ΟΗΕ μετά τον πόλεμο του 1967…
Κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει στους «τυχερούς» Ισραηλινούς πως όπως εκείνοι απέκτησαν κράτος κάτι τέτοιο αποτελεί δικαίωμα και για τους Παλαιστίνιους. Οι οποίοι αντιστέκονται στην πολύχρονη και απάνθρωπη ισραηλινή κατοχή, όπως κάθε κατεχόμενος λαός έχει δικαίωμα.
Συγκλονιστικό το ρεπορτάζ για τα παιδιά, του Jon Snow που έκανε για λογαριασμό του «Channel 4 News» από την εμπειρία του στη Μέση Ανατολή: