ΟΙ ΝΕΟ-ΝΑΖΙ ΤΗΣ ΕΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ-COVID ΖΗΤΟΥΝ ΑΜΝΗΣΤΙΑ

ΟΙ ΝΕΟ-ΝΑΖΙ ΤΗΣ ΕΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ-COVID ΖΗΤΟΥΝ ΑΜΝΗΣΤΙΑ

ΑΦΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

 

Κλεάνθης Γρίβας

4 Νοεμβρίου 2022

 

 

ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΜΑΖΙΚΟΙ ΕΜΒΟΛΙΟ-ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΖΗΤΟΥΝ… ΑΜΝΗΣΤΙΑ

 

Αφού κατέστρεψαν την κοινωνία και την οικονομία σε παγκόσμια κλίμακα και αφού δολοφόνησαν εκατομμύρια ανθρώπους και κατέστρεψαν τις ζωές δισεκατομμυρίων άλλων προκαλώντας τους βλάβες με ένα φονικό δήθεν «εμβόλιο»,

 

•το πολυπληθές αληταριάτο των διεφθαρμένων και αμαθών ή ημιμαθών «επιστημόνων» (δήθεν «ειδικών» της πλάκας),

 

•Ο εσμός των εξαγορασμένωνκαι εφιαλτικά αδαών «δημοσιογράφων»-προπαγανδιστών (της κατηγορίας Ε-πλην, κατά Huxley),

 

•η σωρεία των παντελώς ανίδεων και κατά περίπτωση διεφθαρμένων πολιτικών που παπαγάλιζαν βλακωδώς το σλόγκαν «το εμβόλιο είναι ασφαλές και αποτελεσματικό»,

•τα βοθρολύματα των επαγγελματιών λογοκριτών (θεσμικών, κρατικών και παρακρατικών)

 

•και όλοι όσοι έκαναν κερδοφόρες μπίζνες στην εγκληματική επιχείρηση Covid-19, ανήσυχοι για την επερχόμενη Νυρεμβέργη 2.0,

 

ΤΩΡΑ ΖΗΤΟΥΝ ΕΝΑΓΩΝΙΩΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ.

 

Εν όψει των διαφαινόμενων ποινικών δικών της Νυρεμβέργης 2.0 στις οποίες θα απαγγελθούν κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας εναντίον των συν-συνωμοτών που συμμετείχαν ως ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί στη δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, οι προς ίδιον όφελος «εμβολιομανείς» παντός είδους και φυράματος, ικετεύουν τώρα για «αμνηστία», ελπίζοντας ότι όλοι θα συγχωρέσουμε και θα ξεχάσουμε τα όσα έκαναν στα θύματά τους. 

 

Το εναρκτήριο λάκτισμα για την «επιχείρηση αμνήστευσης» των φονιάδων του COVID, δόθηκε με άρθρο της Emily Oster στο περιοδικό The Atlantic (31 Οκτωβρίου 2022), ένα από τα πιο επιδραστικά φερέφωνα της εμβολιακής και παγκοσμιοποιητικής προπαγάνδας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 

Η Emily Oster, που ασκούσε –«ανιδιοτελώς» ως είθισται– πιέσεις για τα υποχρεωτικά εμβόλια, την κοινωνική απόσταση και τις μάσκες, τώρα ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι που επέβαλαν την τυραννία του Covid απλώς δεν ήξεραν τι έκαναν, αναπαράγοντας τα εμετικά ψελλίσματα των ναζιστών ομοτέχνων τους όταν κατέρρευσε το «χιλιετές» Ράιχ της εγκληματικής τους δράσης.

 

Σημείωση: Το άρθρο της Emily Oster στο The Atlantic με τίτλο: ΑΣ ΚΗΡΥΞΟΥΜΕ ΠΑΝΔΗΜΙΚΗ ΑΜΝΗΣΤΙΑ, και υπότιτλο: «Πρέπει να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον για όσα κάναμε και είπαμε όταν ήμασταν στο σκοτάδι για τον COVID», παρατίθεται ολόκληρο στο τέλος του παρόντος.

 

Πόσο ανήθικος και ανόητος πρέπει να είναι κάποιος που διατείνεται ότι «πρέπει να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον για όσα κάναμε και είπαμε όταν ήμασταν στο σκοτάδι για τον COVID», όταν αυτά που κάναμε και αυτά που είπαμε είχαν ως αποτέλεσμα τη μαζική δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων και την καταστροφή της ζωής δισεκατομμυρίων άλλων λόγω της πρόκλησης σοβαρών βλαβών στην υγεία τους;

 

Ανεξάρτητα απ’ το γεγονός ότι κανένας δεν μπορεί να συμμετέχει λόγω και έργω σε εγκλήματα, και αφού τα διαπράξει να προβάλει την εκτρωματική δικαιολογία ότι «είμασταν στο σκοτάδι για τον Covid» (που σημαίνει «δεν ξέραμε τίποτα για τον Covid»), η οποία από ηθική και νομική άποψη, βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με την αντίστοιχη δικαιολογία των Ναζί στη Γερμανία που, αφού δολοφόνησαν μαζικά αθώους ανθρώπους σε όλη την Ευρωπαϊκή ήπειρο, όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις συνέπειες των πράξεών τους, ψέλλιζαν: «Εκτελούσαμε διαταγές».

 

Μ’ άλλα λόγια, με βάση αυτή τη διαστροφική λογική, όλοι οι μαζικοί φονιάδες εμβολιομανείς απλώς ακολουθούσαν διαταγές «πιστεύοντας στην επιστήμη» και, συνεπώς θα πρέπει να συγχωρεθούν τα εγκλήματά τους.

 

Δηλαδή, να τους συγχωρεθεί η καθ’ οιονδήποτε τρόπο  συμμετοχή τους στην πρωτοφανή εμβολιο-φονική επιχείρηση που (σύμφωνα με τις αυστηρές εκτιμήσεις που δημοσιεύθηκαν από τους Steve Kirsh, Ed Dowd και άλλους) έχει ήδη σκοτώσει πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους στις ΗΠΑ, τουλάχιστον 20 εκατομμύρια ανθρώπους στο υπόλοιπο κόσμο και έχει καταστρέψει τη ζωή πολλών δισεκατομμυρίων λόγω των βλαβών που προκλήθηκαν απ’ αυτά. Κι αυτό, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι θανατο-ξαφνικίτιδες που μας πολιορκούν ήδη από παντού και που μάλλον θα συνεχίσουν να μας συντροφεύουν στο διηνεκές, προς μεγαλύτερη δόξα της «πίστης στην επιστήμη».

 

(Είναι περιττό να αντικρούσει κανείς το βλακωδέστατο σλόγκαν «πιστεύω στην επιστήμη» που επαναλαμβάνεται από ιδιοτελείς ή ημι-ηλίθιους Ε-πλην, το οποίο αυτοαναιρείται μόλις διατυπώνεται, δεδομένου ότι η επιστήμη δεν είναι θρησκεία και, συνεπώς δεν έχει καμιά σχέση με την πίστη αλλά μόνο με την αμφιβολία και την αμφισβήτηση).

 

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΑΙΝΟΜΕΝΗ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ 2.0

 

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ότι οι διάφορες ανατριχιαστικές εκφάνσεις της ναζιστικής «Επιχείρησης Aktion T-4 και της Τελικής Λύσης (με τη μορφή του ασύλληπτου εφιάλτη του Ολοκαυτώματος), που είχαν ως στόχο την παρανοϊκή επιδίωξη της «κάθαρσης και της βελτίωσης της Άριας φυλής», μέσω της εξόντωσης των «ζωών που ήταν ανάξιες να βιωθούν», οι οποίες πραγματοποιήθηκαν υπό την υψηλή εποπτεία του Αδόλφου Χίτλερ και της «αυλής των τεράτων του», ΘΑ ΑΝΑΒΙΩΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ με την «Επιχείρηση Κορωναϊός», μια πολυεπίπεδη εκστρατεία στρατιωτικού τύπου, με στόχο τη γενετική τροποποίηση του ανθρώπινου είδους, την επιβολή μιας καθολικής συμμόρφωσης και τη μείωση του πληθυσμού του πλανήτη, υπό την υψηλή εποπτεία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF, Klaus Schwab, Νταβός),του Bill Gates και των γουρουνιών της «Φάρμας των Ζώων» που τους πλαισιώνουν.

 

ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ την «πρόβλεψη» που διατύπωσε σε μια κρίση μεγαλομανίας ο Neil Fergusonτου Imperial College του Λονδίνου, ένας κοινωνιοπαθής σύγχρονος Φρανκεστάιν της αλγοριθμικής αλχημείας και των μαθηματικών «μοντέλων» (ο οποίος επί 20 χρόνια δεν έκανε καμμιά επαληθεύσιμη «πρόβλεψη») που αποφάνθηκε ότι «ο κορωναϊός θα προκαλούσε 250 εκατομμύρια θανάτους», ΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΊ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ (Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ΟΗΕ, Παγκόσμιος Οργανισμός Αρρώστιας, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, Διεθνής Οργανισμός Εμπορίου, και οι παραφυάδες τους) έβαλαν σε εφαρμογή την πολυεπίπεδη «Επιχείρηση Κορωναϊός» εναντίον της ζωής και των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, με τη συνεργασία της εγκληματικής ιατρικής συντεχνίας και μιας στρατιάς από δουλόφρονες δήθεν «επιστήμονες» που ασχολούνται με το τρομοκρατικό «σπορ» της γενετικής κοπτο-ραπτικής, υπό την υψηλή εποπτεία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF, Klaus Schwab, Davos),στην Κεντρική Επιτροπήτου οποίου συμμετέχουν όλα σχεδόν τα γουρούνια-μέλη της οργουελιανής «Φάρμας των Ζώων» της παγκοσμιοποιημένης αλήτ των κάθε είδους εταιρικών ομίλων, με στόχο της επιβολή της Μεγάλης Επαναφοράς (TheGreat Reset), στο πλαίσιο της οποίας εξέχοντα ρόλο διαδραματίζει η «αυλή των τεράτων» που κυριαρχούν στο πεδίο των τηλεπικοινωνιών, της πληροφορικής και του διαδικτύου (Bill Gates, Microsoft– Mark Zuckerberg, Facebook, Instagram– Jeffrey Bezos, Amazon –Lawrence Edward Page και Sergey Brin, Google).

 

 

ΤΩΡΑ ΟΙ ΜΑΖΙΚΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΕΠΑΙΤΟΥΝ ΑΜΝΗΣΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ

 

Εν αναμονή της διαφαινόμενης σειράς ποινικών δικών της Νυρεμβέργης 2.0 στις οποίες θα απαγγελθούν κατηγορίες για εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας, οι παντοειδείς μεγάλοι και μικροί συν-συνωμότες που συμμετείχαν στην σκόπιμη, μαζική και εν επιγνώσει δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και στην καταστροφή της ζωής πολλών δισεκατομμυρίων άλλων, ικετεύουν τώρα την παροχή αμνηστίας, ζητώντας να συγχωρέσουμε και να ξεχάσουμε όσα έκαναν στα θύματά τους. 

 

•Δεν μπορεί να υπάρξει αμνηστία. Μπορεί να υπάρξει μόνο κάθαρση. Γιατί, ως στοιχειώδες μέσο αυτοάμυνας της κοινωνίας, πρέπει να ελαχιστοποιηθεί κατά το δυνατό, το ενδεχόμενο να επιτεθεί ξανά σε κάποιο μεταγενέστερο χρόνο η μαφία των Παγκοσμιοποιητών. Όπως ακριβώς συνέβη με την ατελέστατη κάθαρση που ακολούθησε την κατάρρευση του ναζισμού, η οποία προλείανε το έδαφος για να ξαναδεχθεί η κοινωνία επίθεση από τους απογόνους του.

 

•Δεν μπορεί να υπάρξει αμνηστία. Μπορεί να υπάρξει μόνο κάθαρση. Ύστερα από τον απολογισμό του εγκληματικού βίου και της πολιτείας –και της δημόσιας έκθεσης– των σύγχρονων S.S. που κακοποίησαν τα παιδιά, τους ενήλικες και τους ηλικιωμένους μας.

 

•Δεν μπορεί να υπάρξει αμνηστία. Μπορεί να υπάρξει μόνο κάθαρση.  Με την απονομή δικαιοσύνης για όσους δολοφονήθηκαν, καταστράφηκε η υγεία τους, φυλακίστηκαν, έχασαν τα μέσα βιοπορισμού τους, υπέστησαν πρόστιμα, έθαψαν οικείους του από απόσταση, καταδικάστηκαν σε κοινωνική απομόνωση με «αποστάσεις ασφαλείας», μάσκες και αποφυγή των συνανθρώπων και την στέρηση της παιδικής ηλικίας από τα παιδιά.

 

Η απάντηση στο κατάπτυστο άρθρο της Emily Oster, στο περιοδικό The Atlantic, ένα επιδραστικό εργαλείο της σκληρής εμβολιακής και παγκοσμιοποίησης προπαγάνδας, που ζητάει να κηρυχθεί μια «Πανδημική Αμνηστία» για τους «ανθρώπους» που επέβαλαν την τυραννία του Covid παγκοσμίως καταστρέφοντας τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων επειδή «απλώς δεν ήξεραν» τι έκαναν, είναι απλή: Δεν μπορεί να υπάρξει αμνηστία. Μπορεί να υπάρξει μόνο κάθαρση. Επειδή ακριβώς ήξεραν τί έκαναν.

 

Και, επειδή «είναι έγκλημα η λησμονιά» πρέπει (υιοθετώντας την πρόταση ενός δημοσιογράφου), να τσιμεντώσουμε την συλλογική μνήμη με την ανέγερση δύο μνημείων:

 

•ενός «Τείχους του Αίσχους του COVID» όπου θα αναγράφονται τα ονόματα των εγκληματιών που θα κρίνονται ένοχοι συμμετοχής σε αυτήν την παγκόσμια συνωμοσία κατά της ανθρωπότητας και,

 

• ενός «Τείχους Ηρώων του COVID» όπου θα καταγράφονται τα ονόματα εκείνων που τόλμησαν να πουν την αλήθεια, που αντιστάθηκαν στην τυραννία και έσωσαν ζωές αντιστεκόμενοι στην παραφροσύνη του Covid. 

 

Βλ.https://www.naturalnews.com/2022-11-02-democrats-beg-for-covid-forgiveness-after-destroying-the-lives-of-millions.html και John Nolte απότο Breitbart.com 

Κλεάνθης Γρίβας

4 Νοεμβρίου 2022

 

 

ΑΣ ΚΗΡΥΞΟΥΜΕ ΠΑΝΔΗΜΙΚΗ ΑΜΝΗΣΤΙΑ

 

Πρέπει να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον για όσα κάναμε και είπαμε όταν ήμασταν στο σκοτάδι για τον COVID.  (!!!!)

 

Της Emily Oster

The Atlantic

31 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022

 

https://www.theatlantic.com/ideas/archive/2022/10/covid-response-forgiveness/671879/

 

 

Katie Martin / The Atlantic; Πάολο Βερονέζε; Getty

 

Τον Απρίλιο του 2020, η οικογένειά μου έκανε πολλές πεζοπορίες. Όλοι φορούσαμε υφασμάτινες μάσκες που τις είχα φτιάξει μόνη μου. Είχαμε ένα οικογενειακό σήμα χεριού, το οποίο θα χρησιμοποιούσε ο μπροστινός αν κάποιος πλησίαζε στο μονοπάτι και έπρεπε να φορέσουμε τις μάσκες μας. Μια φορά, όταν ένα άλλο παιδί πλησίασε πολύ τον τότε 4χρονο γιο μου σε μια γέφυρα, του φώναξε «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ!»

 

Αυτές οι προφυλάξεις ήταν εντελώς λανθασμένες. Τον Απρίλιο του 2020, κανένας δεν προσβλήθηκε από τον κορωνοϊό περνώντας κοντά από κάποιον άλλον κατά την πεζοπορία. Η μετάδοση σε εξωτερικό χώρο ήταν εξαιρετικά σπάνια. Οι υφασμάτινες μάσκες μας από παλιές μπαντάνες δεν θα έκαναν τίποτα, ούτως ή άλλως. Το θέμα όμως είναι ότι δεν ξέραμε.

 

Αναλογίζομαι αυτήν την έλλειψη γνώσης χάρη σε ένα μάθημα που συν-διδάσκω στο Πανεπιστήμιο Μπράουν για τον COVID. Κάναμε πολλές διαλέξεις αναπολώντας τον πρώτο χρόνο της πανδημίας, και συζητώντας τις πολλές σημαντικές επιλογές που έπρεπε να κάνουμε κάτω από συνθήκες τεράστιας αβεβαιότητας.

 

Μερικές από αυτές τις επιλογές αποδείχθηκαν καλύτερες από άλλες. Για να πάρουμε ένα παράδειγμα από το χώρο της δουλειάς μου, υπάρχει μια αναδυόμενη (αν όχι καθολική) συναίνεση ότι τα σχολεία στις ΗΠΑ ήταν κλειστά για πάρα πολύ καιρό: Οι κίνδυνοι για την υγεία από την εξάπλωση στο σχολείο ήταν σχετικά χαμηλοί, ενώ το κόστος για την υγεία των μαθητών –και την εκπαιδευτική πρόοδος ήταν υψηλό. Τα τελευταία στοιχεία για την απώλεια μάθησης είναι ανησυχητικά . Αλλά την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2020, είχαμε μόνο αναλαμπές πληροφοριών. Λογικοί άνθρωποι – άνθρωποι που νοιάζονταν για τα παιδιά και τους δασκάλους – υποστήριξαν και τις δύο πλευρές της συζήτησης για την επανέναρξη.

 

Ένα άλλο παράδειγμα: Όταν κυκλοφόρησαν τα εμβόλια, δεν είχαμε οριστικά δεδομένα σχετικά με τη σχετική αποτελεσματικότητα του εμβολίου Johnson & Johnson έναντι των επιλογών mRNA από την Pfizer και τη Moderna. Τα εμβόλια mRNA έχουν κερδίσει. Αλλά εκείνη την εποχή, πολλοί άνθρωποι στη δημόσια υγεία ήταν είτε ουδέτεροι είτε εξέφραζαν μια προτίμηση στο εμβόλιο J&J. Αυτό το λάθος δεν ήταν κακόβουλο. Ήταν το αποτέλεσμα της αβεβαιότητας.

 

Προφανώς κάποιοι σκόπευαν να παραπλανήσουν και έκαναν αγρίως ​​ανεύθυνους ισχυρισμούς. Θυμάστε όταν η κοινότητα της δημόσιας υγείας χρειάστηκε να ξοδέψει πολύ χρόνο και πόρους προτρέποντας τους Αμερικανούς να μην κάνουν ένεση στους εαυτούς τους με χλωρίνη; Αυτό ήταν κακό. Η παραπληροφόρηση ήταν, και παραμένει, τεράστιο πρόβλημα. Αλλά τα περισσότερα λάθη έγιναν από ανθρώπους που εργάζονταν σοβαρά για το καλό της κοινωνίας.

 

Δεδομένης της αβεβαιότητας, σχεδόν κάθε θέση ελήφθη για κάθε θέμα. Και σε κάθε θέμα, κάποιος τελικά αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο και κάποιος άλλος αποδείχτηκε ότι είχε άδικο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι σωστοί άνθρωποι είχαν δίκιο για λάθος λόγους. Σε άλλες περιπτώσεις, είχαν μια προληπτική κατανόηση των διαθέσιμων πληροφοριών.

 

Οι άνθρωποι που το κατάλαβαν σωστά, για οποιονδήποτε λόγο, μπορεί να θέλουν να αναγνωριστούν. Όσοι έκαναν λάθος, για οποιονδήποτε λόγο, μπορεί να αισθάνονται ότι βρίσκονται σε άμυνα και να περιορίζονται σε μια θέση που δεν συμφωνεί με τα γεγονότα. Όλη αυτή η υπερηφάνεια και η άμυνα συνεχίζει να καταβροχθίζει πολλή κοινωνική ενέργεια και να οδηγεί σε πολιτισμικούς πολέμους, ειδικά στο Διαδίκτυο. Αυτές οι συζητήσεις είναι έντονες, δυσάρεστες και, εν τέλει, αντιπαραγωγικές. Μπροστά σε τόση αβεβαιότητα, το να πετύχεις κάτι σωστό είχε να κάνει πιο πολύ με την τύχη. Και, ομοίως, το να κάνεις κάτι λάθος δεν ήταν ηθική αδυναμία. Η αντιμετώπιση των επιλογών της πανδημίας σε ένα πίνακα αποτελεσμάτων στον οποίο ορισμένοι άνθρωποι συγκέντρωσαν περισσότερους πόντους από άλλους, μας εμποδίζει να προχωρήσουμε.

 

Πρέπει να αφήσουμε αυτούς τους ανταγωνισμούς στην άκρη και να κηρύξουμε μια πανδημική αμνηστία. Μπορούμε να αφήσουμε απέξω τους προμηθευτές της πραγματικής παραπληροφόρησης, ενώ θα συγχωρούμε τις σκληρές κλήσεις που οι άνθρωποι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να κάνουν ό,τι έκαναν με ατελή γνώση. Η κομητεία του Λος Άντζελες έκλεισε τις παραλίες της το καλοκαίρι του 2020. Εκ των υστέρων, αυτό δεν έχει περισσότερο νόημα από τις πεζοπορίες της οικογένειάς μου φορώντας με μάσκα. Όμως, πρέπει να μάθουμε από τα λάθη μας και μετά να τα αφήσουμε πίσω μας. Πρέπει να συγχωρήσουμε και τις επιθέσεις. Επειδή πίστευα ότι τα σχολεία έπρεπε να ανοίξουν ξανά και υποστήριξα ότι τα παιδιά ως ομάδα δεν διατρέχουν υψηλό κίνδυνο, με αποκαλούσαν «δολοφόνο δασκάλων» και «γενοκτονική». Δεν ήταν καθόλου ευχάριστο, αλλά τα συναισθήματα ήταν έντονα. Και σίγουρα δεν χρειάζεται να αναλύσω και να επαναλάβω αυτόν την περίοδο για την υπόλοιπη ζωή μου.

 

Το κρίσιμο τώρα είναι το να προχωρήσουμε, γιατί η πανδημία δημιούργησε πολλά προβλήματα που πρέπει να λύσουμε.

 

Οι βαθμολογίες των τεστ των μαθητών έχουν παρουσιάσει ιστορική πτώση , περισσότερο στα μαθηματικά παρά στην ανάγνωση, και περισσότερο για μαθητές που ήταν σε μειονεκτική θέση στην αρχή. Πρέπει να συλλέξουμε δεδομένα, να πειραματιστούμε και να επενδύσουμε. Από οικονομική άποψη, είναι τα εντατικά μαθήματα περισσότερο ή λιγότερο αποδοτικά από τις παρατεταμένες σχολικές χρονιές; Γιατί ορισμένες πολιτείες έχουν ανακάμψει πιο γρήγορα από άλλες; Θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε ερωτήσεις σαν κι αυτές, γιατί από τις απαντήσεις τους εξαρτάται πώς θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αναρρώσουν.

 

Πολλοί άνθρωποι έχουν παραμελήσει τη φροντίδα της υγείας τους τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, τα ποσοστά εμβολιασμού ρουτίνας για παιδιά (για ιλαρά, κοκκύτη, κ.λπ.) είναι πολύ χαμηλά. Αντί να συζητάμε τον ρόλο που έπαιξαν οι εντολές και τα «μηνύματα» για τα εμβόλια κατά του COVID σε αυτήν την πτώση, πρέπει να βάλουμε όλη μας την ενέργεια για να αυξήσουμε τα ποσοστά εμβολιασμού ρουτίνας για παιδιά. Οι παιδίατροι και οι υπάλληλοι της δημόσιας υγείας θα πρέπει να συνεργαστούν για την προσέγγιση της κοινότητας και οι πολιτικοί θα πρέπει να εξετάσουν τις σχετικές σχολικές οδηγίες.

 

Η καθιερωμένη ρήση είναι ότι όσοι ξεχνούν την ιστορία είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν. Αλλά το να μένει κανείς στα λάθη της ιστορίας μπορεί επίσης να οδηγήσει σε έναν επαναλαμβανόμενο βρόχο καταστροφής. Ας αναγνωρίσουμε ότι κάναμε περίπλοκες επιλογές μπροστά σε μια βαθιά αβεβαιότητα και, στη συνέχεια, ας προσπαθήσουμε να συνεργαστούμε για να χτίσουμε πίσω και να προχωρήσουμε μπροστά.

 

• Η Emily Oster είναι οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο Μπράουν. Είναι συγγραφέας του βιβλίου The Family Firm: A Data-Driven Guide to Better Decision Lake in the Early School Years και Expecting Better: Why the Conventional Pregnancy Wisdom is Wrong — and What You Really Need to Know .

 

• Derek Thompson: Το κλείσιμο των σχολείων ήταν μια αποτυχημένη πολιτική