Τελικά μάλλον …θα καταφέρουμε να παραγγείλουμε τα περίφημα αντι-ιικά φάρμακα που τα παπαγαλάκια του παγκόσμιου οργανισμού υγείας τόσο πολύ προσπάθησαν να μας τα καταστήσουν απαραίτητα.
Βλέπετε, αυτά τα ερπετά, που εδώ και χρόνια μάς προσφέρουν τόσο απλόχερα ασθένειες, λοιμούς και καταποντισμούς, δεν είναι και τόσο τυχαία.
Έχουν ένα κοινό παρονομαστή που τα κατευθύνει, όπως ο καραγκιοζοπαίχτης τις μαριονέτες του, με σκοπό αυτά τα υπέρ-ερπετά να κατευθύνουν τα δεύτερης και τρίτης κατηγορίας ερπετοειδή, στις χώρες μέλη του Π.Ο.Υ., έτσι ώστε ο προαναφερθείς κοινός παρονομαστής να ξεπουλήσει την πραμάτεια του πριν οι ημερομηνίες λήξης την καταστήσουν άχρηστη και είδος προς καταστροφή, αν και η αλλαγή των ημερομηνιών λήξης δεν είναι, δα, και πολύ δύσκολη υπόθεση.
Η όλη ιστορία είναι τόσο αστεία, που ναι μεν προκαλεί αρχικά τα γέλια, αλλά αμέσως μετά πρέπει να αναλογιστεί κανείς μέχρι πού μπορεί να φθάσουν αυτοί, που υποτίθεται πως είναι εντεταλμένοι να επιτηρούν την παγκόσμια υγεία και να προλαμβάνουν τις πιθανές επιδημίες.
Δεν είναι παράξενο πως οι θάνατοι εμφανίζονται σε τριτοκοσμικές χώρες και μάλιστα στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, όπου άνθρωποι μπορεί να χάσουν τη ζωή τους ακόμα και από ένα απλό κρυολόγημα;
Δεν είναι παράξενο, που στις προηγμένες χώρες δεν έχουν αναφερθεί θάνατοι, και άτομα τα οποία νόσησαν, μετά από κατάλληλη θεραπεία αποκατέστησαν την υγεία τους πλήρως;
Δεν είναι παράξενο, να γίνεται τόσος ντόρος για την εμφάνιση μιας πανδημίας γρίπης εν μέσω καλοκαιριού και θερμοκρασιών που πλησιάζουν τους 30 βαθμούς και σε μερικές ημέρες τους 40, όπου οι άνθρωποι συνωστίζονται στις παραλίες, κοιμούνται με ανοικτά παράθυρα, τρώνε πολλά φρούτα, ζούνε με λιγότερο άγχος;
Δεν είναι παράξενο, που τα αντι-ιικά φάρμακα εξαφανίζονται μετά από ανακοινώσεις του Π.Ο.Υ. από τα φαρμακεία, αλλά εμφανίζονται στην μαύρη αγορά με πολλαπλάσιο της αξίας τους καπέλο;
Προκειμένου αυτά τα απίστευτου θράσους τυπάκια να πετύχουν τους στόχους τους, δεν θα διστάσουν να προκαλέσουν και θανάτους, διότι μόνον έτσι θα καταστήσουν εαυτούς περισσότερο πιστευτούς. Διότι, μη μου πείτε πως ήταν τόσο δύσκολο, να στείλουν τα κατάλληλα φάρμακα στο Μεξικό, αν αυτά δεν υπήρχαν στις κρατικές αποθήκες -πράγμα που θεωρώ εντελώς απίθανο.
Απλά, τα άτομα που νόσησαν από το συγκεκριμένο στέλεχος έτυχε να μην έχουν τη δύναμη να σηκώσουν τη φωνή τους και να αντισταθούν. Έφυγαν, απλά και μόνο διότι κανείς δεν ενδιαφέρθηκε γι’ αυτούς… διότι η ζωή τους στο χρηματιστήριο του φαρμάκου… ήταν ισάξια του μηδενός…
Ας έρθουμε τώρα στα δικά μας. Ε, κάποιος Έλληνας φοιτητής ήρθε από την Αμερική και μας έφερε πεσκέσι την περίφημη γρίπη… και… τι έγινε; Θα πάρει τα κατάλληλα φάρμακα και σε 3 με 4 ημέρες θα είναι περδίκι. Προς τι όλος αυτός ο θόρυβος και ο πανικός που καλλιεργείται; Μήπως μέσα στον πανικό, και τα ταμεία των φαρμακευτικών εταιρειών γεμίζουν, και οι μίζες, ύψους πάρα πολλών εκατομμυρίων, εισέρχονται στις τσέπες των απανταχού δικαιούχων;
Δυστυχώς η συγκεκριμένη υπόθεση μόνο θυμό μπορεί να προκαλέσει και αηδία, διότι είναι ακριβώς η ίδια… καρμπόν, με την προηγούμενη γρίπη των πουλερικών, με μόνο μια ειδοποιό διαφορά. Τα πτηνά της λαμογιάς μεγάλωσαν και έγιναν γουρούνια. Ντροπή σας.
