Σας δεχθήκαμε, κύριοι, κάθε φορά που στέλνατε προκηρύξεις. Ακόμα κι όταν βάλατε βόμβα στο ALTER, κι όταν φάγατε τον Γκιόλια, φιλοξενούσαμε τα κείμενά σας. Όμως φτάνει… Το ‘χετε παρακάνει πια. Στηρίζουμε την κυβέρνηση όχι από ιδεολογία, αλλά από την ανάγκη που έχει αυτός ο τόπος να κυβερνηθεί. Και σεις τινάζεται την προσπάθεια αυτή στον αέρα.

Με βόμβες… Τι διαμαρτυρία είναι αυτή; Ξέρετε τι είσαστε; Ο εξωραϊσμός της αλητείας. Χούλιγκαν δηλαδή… Με άλλη γεύση και νοοτροπία. Σχεδόν μεταφυσική.
Μαθητής Χούλιγκαν.
Εργάτης Χούλιγκαν.
Υπάλληλος Χούλιγκαν.

Πετροβολάτε τη γριούλα που περνάει. Σπάτε τζάμια του Μετρό. Και για κάποιο περίεργο λόγο μισείτε τους δημοσιογράφους. Αυτούς που προβάλλουν τις θέσεις σας. Σκεφθείτε ότι οι πολιτικοί αγώνες είναι όχι βόμβες αλλά πεδίο ανταγωνισμών που ελέγχεται από τη λογική. Ο αγώνας με ποταμούς αδελφικών αιμάτων περνάει από σκοτεινούς κάμπους.
Τίποτα δεν διδαχθήκατε;