«Φαίνεται; Όχι κυρία είναι. Δεν ξέρω εγώ από φαίνεται». (Άμλετ).

«Φαίνεται;

Όχι κυρία είναι. Δεν ξέρω εγώ από φαίνεται». (Άμλετ).

«Κρατίστην είναι δημοκρατίαν

όπου της πονηροίς ούκ έξεστιν άρχειν και

τοις αγαθοίς ουκ έξεστι μη άρχειν:

Άριστη είναι η δημοκρατία

όπου δεν επιτρέπεται στους κακούς να άρχουν και

στους καλούς να μην άρχουν» (Πλούταρχος)

Φαίνεται;

Και φαίνεται και είναι! Ο βασιλιάς είναι γυμνός. Η πολυτελής εσθήτα αδυνατεί να κρύψει αυτό που δεν θέλετε να βλέπετε.

«Πιστεύω στην Ελλάδα. Στόχος μου είναι να δουλέψουμε όλοι μαζί, ώστε η πατρίδα μας να μην αγωνιά φοβισμένη για τα επόμενα χρόνια, αλλά να προχωρά στο μέλλον με αυτοπεποίθηση. Να εμπνέει σεβασμό, να έχει αξιοπιστία. Να είναι ισότιμο και απαραίτητο κομμάτι της Ενωμένης Ευρώπης, έτοιμη να διαπρέψει στην παγκόσμια οικονομία των τεχνολογικών αλλαγών. Με όπλα το ανθρώπινο δυναμικό της, τα νέα παιδιά της, τον Πολιτισμό και την Παιδεία της. (Κ. Καραμανλής)

Και μέσα σε περίπου ένα χρόνο:

─ Η χώρα παραπαίει, ζαλισμένη από την οικονομική κρίση, εν μέρει εισαγόμενη και, κυρίως, οφειλόμενη στην ανάλγητη νεοφιλελεύθερη, χωρίς κοινωνική ευαισθησία, οικονομική πολιτική του Υπουργού επί των οικονομικών. Σαράντα λεπτά την ημέρα η βοήθεια στους μη έχοντες και 28 δις στους ληστές των τραπεζών.

─ Η παιδεία ασφυκτιά από την ατολμία και έλλειψη πολιτικής βούλησης του Υπουργού επί της (α)Παιδείας και τη στέρηση πόρων.

─ Υπουργοί παραιτούνται για θέματα (πολιτικής) ηθικής τάξεως, «καθ όλα νόμιμα».

─ Κουμπάροι, υποκλοπές, δομημένα, Ζήμενς, ζαλίζουν και απελπίζουν τον λαό. Και ξεχνιούνται, συμψηφίζονται, χάνονται στη λήθη.

─ Και τώρα, πάνω από τρεις μήνες: η rasadel του ηγούμενου-μάνατζερ Εφραίμ (βοήθειαααα, όχι βοήθειά μας) και του ομογάλακτού του Αρσενίου και του μοναχού-αρχιλογιστή Ευδοκίμου, και τα λερωμένα ράσα τους (αυτών. Όχι όλων) μαύρισαν το πολιτικό σκηνικό της χώρας και την ψυχή των Ελλήνων.

Ενεοί, οι πολίτες αυτής της χώρας, βλέπουν μοναχούς, οι οποίοι θεωρείται ότι προσφεύγουν στην μοναξιά της «καλογερικής» για να «σώσουν την ψυχή τους», απαρνούμενοι τα εγκόσμια και τους πειρασμούς του υλικού κόσμου,

να έχουν ξεπουλήσει την ψυχή τους στον μαμωνά.

Να έχουν μετατρέψει το οίκο του Θεού σε οίκο εμπορίου.

Οι αργυραμοιβοί.

Και η εξεταστική τελείωσε. Και δεν πήρε μαστίγιο να εκδιώξει τους κολλυβιστές από τον Ναό της Δημοκρατίας.

Φαίνεται;

Και φαίνεται και είναι σκάνδαλο.

Όσο κι αν προσπαθούν, σπουδαιογελοίοι πολιτικάντηδες, επικαλούμενοι το όνομα του λαού «επί ματαίω», να τον πείσουν πως

«ο γάιδαρος πετάει».

Τον λαό που «βούλεσθε πένητα είναι, ίνα γιγνώσκη τον τιθασευτήν:

Τον λαό, που τον θέλετε φτωχό κι αγράμματο, για να τον χαλιναγωγείτε»,

πάτρωνες κι αφέντες του

και να επικαλείσθε την λαϊκή επιταγή όπως σας βολεύει.

Πείτε μας, λοιπόν, κύριοι, γιατί νομίζετε ότι πρέπει να μας κυβερνάτε;

─ «Πότερον δικαιότεροι εστέ; Είστε λοιπόν δικαιότεροι;»

Μα εσείς πολλά και αισχρά «ένεκα κερδέων πεποιήκατε», ενώ ο Δήμος φτωχότερος «ουδέποτε ένεκα χρημάτων σας αδίκησε».

─ Μήπως διότι σκοπείτε «όπως οι βέλτιστοι τας τιμάς έξουσιν οι δ άλλοι μηδέν αδικήσονται;»

Μα καθημερινά δεν βλέπουμε πως στις δημόσιες θέσεις χρησιμοποιείτε τοις «χαλκοίς και τοις πονηροίς: τους πονηρότερους και κάκιστους;»

─ Μήπως διότι σας διακρίνει ανδρείο φρόνημα;

Μα συχνά πυκνά δεν βλέπουμε την επίδειξη της ανδρείας σας εναντίον των ανίσχυρων και των αδυνάμων;

Και προσφάτως η υψηλόκορμη ημετέρα ΥΠΕΞ δεν έπαθε σύγχυση φρενών, άμα τω πταρνίσματι της Κοντολίζας των ΗΠΑ;

Δεν είναι αλήθεια ότι οι τούρκοι προκαλούν καθημερινά στο Αιγαίο και

ημείς κουμπαροάδεται οι δ άλλοι ζεϊμπεκοχορεύουν και

όλοι μαζί προωθείτε την είσοδο της «γείτονος» στην Ευρωπαϊκή Ένωση με το «επιχείρημα άμα μπει θα ησυχάσει»;

Μα γιατί; Θα γίνει μονομιάς ευρωπαϊκή χώρα η Τουρκία; Θα εκλείψει η φανατική θρησκοληψία ή το βαθύ στρατιωτικό κατεστημένο θα πάψει να υπαγορεύει κυβερνητική πολιτική;

Και ο σπουδαρχίδης των Σκοπίων προκλητικός, αλαζών, ανιστόρητος ομιλεί περί μακεδονικής μειονότητος. Και υμείς ασκείται «υψηλήν πολιτικήν»;

Και για να προλάβω τους κουτοπόνηρους εξ υμών.

Δεν είναι θέμα πολεμοκαπηλείας. Ούτε ζήτημα ανέξοδου πατριωτισμού.

Αυτό το έχουν αναλάβει οι, εξ υμών, πατριδέμποροι,.

Είναι ζήτημα σοβαρής πολιτικής, με σταθερή στρατηγική και ευέλικτες τακτικές,

(όχι δίκην καιροσκόπου οσφυοκάμπτου), οι οποίες, όμως, δεν ακυρώνουν την στρατηγική που υπαγορεύει η ιστορία μας, ο πολιτισμός μας και οι παραδόσεις μας.

Αφού, λοιπόν, δεν φαίνεται ούτε τον ανδρείο φρόνημα να σας χαρακτηρίζει,

πείτε μας, γιατί νομίζετε ότι πρέπει να μας κυβερνάτε;

«Καλώς αν δημαγωγήσεις

αν μηθ’ υβρίζειν τον όχλον εάς,

μηθ’ υβριζόμενον περιοράς,

αλλά σκοπής όπως οι βέλτιστοι μεν τας τιμάς έξουσιν

οι δ’ άλλοι μηδέν αδικήσονται:

Θα διοικήσεις σωστά τον δήμο εάν δεν επιτρέπεις στον λαό να υβρίζει, ούτε ανέχεσαι να υβρίζεται, αλλά έχεις ως σκοπό οι μεν άριστοι να τιμώνται οι δε άλλοι, κατά κανένα τρόπο, να μην αδικούνται» (Ισοκράτης).

Ποιος θα αντέλεγε πως αυτές οι αρχές αποτελούν το κώδικα συμπεριφοράς του πολιτικού άνδρα, τον χρυσό κανόνα της ορθολογικής πολιτικής, τα θεμέλια μιας ευνομούμενης πολιτείας ;

Και πού είναι αυτός ο πολιτικός άνδρας σήμερα;

Πού η πολιτική;

Πού η πολιτεία μας;

Η Ιστορία κρίνει τους ηγέτες από το πως αίρονται στο ύψος των προκλήσεων και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. (Κ. Καραμανλής)

Και η κοινωνία, κύριε Πρωθυπουργέ, κρίνει τους ηγέτες της.

Και οι πολίτες κρίνουν τους άρχοντές των

όσοι από αυτούς παραμένουν πολίτες και δεν έχουν καταντήσει μάζα

«με παρειάν αναίσθητον εις τους κολάφους» (Κ. Καρυωτάκης)

της μικροπολιτικής αναίδειας και αλαζονείας,

Ο κυρ Μέντιος του Βάρναλη, ο υπομονετικός, «πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα προδομένος λαός» του Σολωμού…

«Αν ξυπνήσεις/ μονομιάς, θάρτει ανάποδα ο ντουνιάς» (Κ. Βάρναλης)