Έχουν γραφεί πολλές ανακρίβειες για την περίφημη υπόθεση του Βατοπεδίου και θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα στους αναγνώστες σας, έτσι, ώστε να λάμψει, επιτέλους, όλη η αλήθεια και να μην συκοφαντούνται άνθρωποι που δεν θά ‘πρεπε να συκοφαντούνται.
- Σε κανένα κράτος του κόσμου –σε κανένα- το αν μια έκταση γης ανήκει στο Δημόσιο ή όχι δεν είναι «πολιτικό θέμα». Είναι καθαρά υπηρεσιακό. Και μάλιστα σε επίπεδο τμηματάρχη. Ούτε καν Γενικού Διευθυντή.
Δηλαδή, για την συγκεκριμένη έκταση, τα συνταγματικά κατοχυρωμένα αρμόδια όργανα του Κράτους (δηλαδή το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων και το Νομικό συμβούλιο του Κράτους – και όχι η «Κυβέρνηση»), «απεφάνθησαν» και διαχρονικά (επί ΠΑΣΟΚ δηλαδή) και ομόφωνα, ότι αυτά ΔΕΝ ανήκαν στο Δημόσιο, αλλά στην Μονή, που και αυτή ήταν και είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.
- Πρέπει να υπογραμμίσω ότι όλα τα μέλη του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων είχαν ορισθεί από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το 2002. Δεν είχα ορίσει εγώ κανέναν, ούτε όρισα κανέναν καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας μου, ούτε είχα τέτοια αρμοδιότητα.
Είχα δε την πεποίθηση ότι η σύνθεση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου ήταν ιδιαίτερα ισχυρή. Όλα –χωρίς εξαίρεση- τα μέλη ήταν Νομικοί Σύμβουλοι του Κράτους και Πάρεδροι του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους! Δηλαδή, νομικοί πρώτης γραμμής. Σε αυτούς βασίζεται το Δημόσιο για να προστατεύσει τα συμφέροντά του.
Και η σύνθεση του Β’ Τμήματος του ΝΣΚ; Και αυτή είχε καθορισθεί από το 2003. Και ο Πρόεδρος του ΝΣΚ και ο Αντιπρόεδρος του ΝΣΚ που ήταν και ο Πρόεδρος του Β’ Τμήματος είχαν ορισθεί με Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.
Στη χώρα μας λογοδοτούμε για κάθε αποδοχή ανεπηρέαστων, επαναλαμβάνω ανεπηρέαστων, αποφάσεων των αρμόδιων υπηρεσιακών οργάνων, Ανώτατων Γνωμοδοτικών Συμβουλίων -ακόμα και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Το ότι οι διατάξεις επιβάλλουν «και την Υπογραφή του Υπουργού» είναι από τις παθογένειες της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης. Για να λειτουργήσει το Ελληνικό Δημόσιο, εγώ, στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, χρειάστηκε να υπογράψω μέσα σε 3 ½ χρόνια πάνω από 5.500 αποφάσεις και εγκυκλίους. Και φυσικά είμαι «υπόλογος» για καθεμία από αυτές.
Την ανάγκη για έντιμη, υπεύθυνη και συνετή δημόσια διαχείριση, κάποιοι από την αντιπολίτευση την έχουν αντιληφθεί ως ευκαιρία για πολιτική οξύτητα και «πλιάτσικο».
- Την υπόθεση του Βατοπεδίου δεν την ξεκίνησα εγώ. Ούτε γνώριζα την ύπαρξή της. (Ούτε καν την ύπαρξη της Μονής). Την «κληρονόμησα» από το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα τελειωμένη, τρείς μόλις μήνες αφ’ ότου ανέλαβα Υφυπουργός των Οικονομικών. Με ΟΛΕΣ τις εκτάσεις παραδομένες στην Μονή.
Όλες οι εκτάσεις της περιοχής της Βιστωνίδας είχαν παραδοθεί από το ΠΑΣΟΚ στην Ι. Μ. Βατοπεδίου την περίοδο από το 1999 μέχρι το 2003. Την περίοδο αυτή, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποδέχθηκε όλες τις σχετικές γνωμοδοτήσεις του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων με τις οποίες το Ελληνικό Δημόσιο αναγνώρισε πως η λίμνη Βιστονίδα και οι παρόχθιες περιοχές ΔΕΝ ανήκαν στο Ελληνικό Δημόσιο, αλλά ανήκαν στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου.
Και όχι μόνο: στη συνέχεια προχώρησε στην σύνταξη Πρωτοκόλλων Παράδοσης και Παραλαβής, καθώς και στις σημειώσεις των εκτάσεων στο Υποθηκοφυλακείο Ξάνθης!
Μάλιστα, τον Ιανουάριο του 2003, η Μονή κατέθεσε αγωγή κατά του Δημοσίου στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ροδόπης— διεκδικώντας και δικαστικά τις εκτάσεις που ήδη είχαν και διοικητικά αναγνωρισθεί από το ΠΑΣΟΚ υπέρ αυτής. Διεκδικούσε επιπλέον άλλα 2 χιλ. στρέμματα στην περιοχή!!
Οι εκτάσεις που παρέδωσε τον Ιούνιο του 2003 άξιζαν 47 εκατ. ευρώ, ενώ αυτές που είχε ήδη παραλάβει η Μονή από το ΠΑΣΟΚ το 2002 και διεκδικούσε και δικαστικά, είχαν αξία 16 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, η «δίκη» αφορούσε το ¼ του συνόλου της «Υπόθεσης Βιστωνίδας».
Τον Φεβρουάριο του 2003, ο Πρόεδρος του ΝΣΚ κ. Βολάνης δίνει εντολή στο «Δικαστικό Γραφείο Κομοτηνής» να «ζητήσει την απόρριψη της παραπάνω αγωγής, ενώπιον του εκδικάζοντος αυτήν δικαστηρίου, ως άνευ αντικειμένου». Γιατί ήταν άνευ αντικειμένου; Γιατί με τις αποφάσεις των Υπουργών του ΠΑΣΟΚ είχε ήδη αναγνωρισθεί η κυριότητα της Μονής επί των εκτάσεων και είχαν παραδοθεί οι εκτάσεις.
Και ενώ εκκρεμούσε αυτή η δίκη, στις 04 Ιουνίου 2003, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δια του αρμόδιου Υφυπουργού Οικονομικών, αποδέχεται την υπ’ αριθμ. 46/2002 Γνωμοδότηση του Γνωμ. Συμβ. Δημ. Κτημ. ότι «το Δημόσιο δεν δικαιούται να προβάλει δικαιώματα κυριότητας επί της λίμνης Βιστωνίδας, όσης έκτασης και αν είναι και των όχθεων αυτής» με την αιτιολογία ότι ανήκουν στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου.
Επαναλαμβάνω: Εκκρεμούσε η δίκη και το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε με τον επισημότερο τρόπο την λίμνη Βιστωνίδα και τις παρόχθιες περιοχές στη Μονή Βατοπεδίου!
4. Όσον αφορά εμένα, όπως είναι γνωστό (και έχει πλέον αποδειχθεί από όλες τις δικαστικές έρευνες), δεν είχα καμία σχέση με οποιαδήποτε απόφαση για ανταλλαγή ακινήτων του Δημοσίου με ακίνητα της Μονής Βατοπεδίου. Όταν ο μοναχός Αρσένιος με επισκέφθηκε για να μου ζητήσει να συναινέσω στην ανταλλαγή εκτάσεων της Βιστωνίδας με ακίνητα αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών, η άρνησή μου ήταν ευθεία, άμεση και κατηγορηματική. Δεν δέχθηκα να ανταλλαγεί κανένα ακίνητο αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών!
Όταν το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης αποφάσισε να ανταλλάξει ακίνητα δικής του αρμοδιότητας με ακίνητα της Μονής Βατοπεδίου (προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα με τους ακτήμονες, τους αγρότες και τους αλιείς της περιοχής), ζήτησε να ανατεθεί στην ΚΕΔ η διαδικασία υλοποίησης της απόφασης αυτής, όπως προβλέπει η κείμενη νομοθεσία και δεν είχα κανένα δικαίωμα να παρακωλύσω την απόφασή του.
Δηλαδή, όχι μόνο δεν υπήρξε καμία δική μου συμμετοχή, είτε στην απόφαση για ανταλλαγές, είτε στη διαδικασία ανταλλαγών, αλλά και όταν, σε επόμενη Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ 28-03-2007) ζητήθηκε να διατεθούν προς ανταλλαγή και ακίνητα του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, αρνήθηκα να την υπογράψω, γεγονός που είναι γνωστό από το αντίγραφο της συγκεκριμένης απόφασης το οποίο έχει ήδη δημοσιευθεί σε αρκετές εφημερίδες.
- Δεν υπάρχει ούτε ένας μάρτυς –ούτε ένας- που να έχει καταθέσει ότι εγώ τον πίεσα, ή του ζήτησα με οιονδήποτε τρόπο να κάνει οτιδήποτε σχετικά με την Βιστωνίδα. Ούτε ένας! Η παραπληροφόρηση ξεπέρασε κάθε όριο. Πουθενά η κυρία Μαντέλη δεν αναφέρει ότι είχε οποιαδήποτε επαφή μαζί μου. Πού είναι λοιπόν τα «νέα στοιχεία»;
- Δεν έχει προκύψει κανένα νέο στοιχείο: Αποτελεί «νέο στοιχείο» η υπογραφή της «Κοινής Υπουργικής Απόφασης» του 2006, που βασίσθηκε στην Ομόφωνη Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που είναι και το μόνο αρμόδιο, κατά το Σύνταγμα (άρθρο 100) για τέτοια θέματα και που ήταν δημοσιοποιημένη και γνωστή σε όλους από τότε (δηλαδή εδώ και τρία χρόνια); Δεν συζητήθηκε στην Εξεταστική Επιτροπή; Δεν είχαν εξετασθεί όλα αυτά και από την πρώτη εισαγγελική έρευνα; Φυσικά και είχαν. Κανένα νέο στοιχείο και εδώ.
- Αποτελεί νέο στοιχείο η τότε «συναίνεση» του Δημοσίου, το 2004, να μην βγει απόφαση; Δεν εξετάστηκε εξονυχιστικά στην Εξεταστική Επιτροπή; Δεν ήταν όλα αυτά γνωστά από το 2004;
- Τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά, όχι μόνο δεν έχει προκύψει οποιοδήποτε επιβαρυντικό στοιχείο, αλλά έχει προκύψει ότι η στάση μου ήταν απόλυτα έντιμη και ξεκάθαρη!
- Και μάλιστα, η υπόθεση έχει ήδη ερευνηθεί και από τις Δικαστικές Αρχές πάνω από τρείς φορές, χωρίς να προκύψει οποιαδήποτε αδικοπραξία, παρανομία ή «συνομωσία» από πλευράς πολιτικών προσώπων.
Κατ’ αρχήν από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Ξάνθης, η οποία, στις 14-11-2005, λαμβάνοντας υπόψη της τις καταγγελίες του κ. Ξυνίδη, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, απεφάνθη ότι δεν υφίστατο καμία αξιόποινη πράξη κατά την υπογραφή του πρωτοκόλλου της 25-6-2003.
Δεύτερη έρευνα από τον Αντιεισαγγελέα Πρωτοδικών, κ. Παν. Μεϊδάνη, ύστερα από καταγγελία κάποιου που υπέγραψε ως Αποστ. Γεωργιάδης –αλλά αγνώστων λοιπών στοιχείων- που έθεσε σειρά ερωτημάτων για την νομιμότητα της ανταλλαγής περιουσιακών στοιχείων μεταξύ της Μονής Βατοπεδίου και του Ελληνικού Δημοσίου. Ερεύνησε το θέμα (από τον Οκτώβριο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2007), και κατάληξε πως «τηρήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες από τον νόμο διαδικασίες» και πως δεν προκύπτει «η τέλεση οποιασδήποτε αξιόποινης πράξης» και έκρινε πως η υπόθεση πρέπει να τεθεί στο αρχείο. Τέθηκε στο αρχείο με την έγκριση της Εισαγγελίας Εφετών, στις 2 Μαΐου 2008.
Τρίτη μεγάλη έρευνα από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και τον Διευθύνοντα την Εισαγγελία Εφετών. Εξέτασαν όλο το φάκελο, όλα τα στοιχεία, για πάνω από δέκα μήνες τώρα. Το πόρισμα όλων ήταν κατηγορηματικό: «δεν έχουν προκύψει στοιχεία που να ενοχοποιούν Υπουργούς». Δηλαδή τα 2 θεσμικά ανώτερα στελέχη της δικαιοσύνης ΔΕΝ βρίσκουν ενοχοποιητικό υλικό. Κάποιοι μέσα στη Βουλή ήδη προσπάθησαν να κατασκευάσουν ενόχους για μικροπολιτικά οφέλη. Γνωρίζετε έστω και ένα κράτος σε όλο τον κόσμο που με τόση άνεση να αμφισβητούνται οι αποφάσεις και πράξεις του ανώτατου Εισαγγελέα της χώρας; Σε κανένα!
Δηλαδή, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΕΙ ΕΞΟΝΥΧΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ πως δεν «προκύπτει ευθύνη Υπουργών» και πως «οι ενεργήσαντες την προκαταρκτική εξέταση δύο εισαγγελικοί λειτουργοί στην προς τον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών αναφορά τους ουδέν περί ευθύνης Υπουργών διαλαμβάνουν»!
Πόσες έρευνες πρέπει να γίνουν μέχρι να αντιληφθεί η αντιπολίτευση ότι δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι υπάρχει οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη εκ μέρους μου;
Αλλά όλα αυτά είναι ήδη γνωστά. Τι παιχνίδια παίζουν ποιοι;
