Δεν θέλω να παράγω απελπισία. Ούτε και οι γκρίνιες είναι ωραίες. Μια κυβέρνηση που «άλωσε» την εξουσία πανηγυρικά, με «δέκα και…» μονάδες μπροστά από το δεύτερο, θέλει και μια καλή κουβέντα.
Έπειτα, πρέπει να το χωνέψουμε και εγώ και εσείς. Κοινοβουλευτισμό έχουμε, αυτό είναι το καθεστώς, κυβερνώμεθα δι’ αντιπροσώπων. Δημοκρατίες, «κλήρωση» και τέτοια κόλπα είναι ψιλά γράμματα. Τώρα, δηλαδή, πρέπει πρώτα να σκάσουμε και έπειτα –κατά το κοινώς λεγόμενο- να βάλουμε τα κεφάλια μέσα… Απλά εδώ θα ήθελα να δούμε μαζί, τι μπορεί να γίνει –έστω και με τον κοινοβουλευτισμό– και τι μπορεί να κάνει ο καινούργιος πρωθυπουργός.
Πάντως, αυτή η κατάργηση των υπουργείων Μακεδονίας – Θράκης και Αιγαίου, δεν με αγγίζει και πολύ, ποτέ δεν συμφωνούσα για υπουργεία τέτοιου είδους, όπως δεν θα συμφωνούσα και για υπουργείο Ηπείρου ή για υπουργείο Κρήτης. Ακόμα κι αν ένας εσμός τρελών ονόμαζε Κρήτη το δέλτα του Νείλου και Ήπειρο το Κοσσυφοπέδιο. Ακόμα κι αν οι παπάδες ξεσήκωναν τον κόσμο «υπέρ πατρίδος», δεν θα μου ίδρωνε το αυτί. Επειδή δεν περιμένω τους λευίτες να μου μάθουν την Iστορία μου… Μην κολλάμε, όμως, στα εν λόγω υπουργεία, γλίτωσε μερικά ψιλά το κράτος, μερικά κοπρόσκυλα δεν θα φάνε καλά, δεν θα γίνουν «αρπαχτές», ούτε «Μακεδονίας – Θράκης», ούτε «Αιγαίου» και θα πέσει κλάμα.
Ξέρετε πόσοι την είχαν στημένη και ήλπιζαν σε «μία καλύτερη αύριο;»
Δεν θα πω εγώ τα θετικά που είδαν οι άλλοι σε αυτή την κυβέρνηση. Πολλοί είπαν ότι ξεκίνησε καλά. Έγιναν κάτι σόου με Συνήγορο του Πολίτη, κάτι με υπουργεία και υπουργούς, αλλά επί της ουσίας θα δείξει… Έτσι λέγανε και με τον Καραμανλή κάποτε. Ότι ξεκίνησε δυνατά και καλά με… Μπαϊραχτάρη. Καλάθια. Θυμάστε; Είχε μπλέξει τον πολιτισμό με τον Παναθηναϊκό. Ανέλαβε προσωπικά το υπουργείο για να πάρει το… πρωτάθλημα. Κανονικά στην Ελλάδα, πρέπει μια κυβέρνηση να την κρίνεις από τον πολιτισμό της. Όταν βάζει στο υπουργείο Πολιτισμού τη Φάνη Πάλλη – Πετραλιά, έπρεπε να τεθεί επιτόπου θέμα οστρακισμού. Καραμανλής ή τανκς. Εξαιρετική κυρία η Φάνη, βέβαια, αλλά τι έφταιγε το υπουργείο Πολιτισμού; Και μόνο από τα φάουλ που έγιναν στον πολιτισμό, θα έπρεπε να φάει κόκκινη ο Καραμανλής. Από τότε. Θυμάστε; Βουλγαράκης, Λιάπης, Σαμαράς. Το «τρίο καντσόνε». Πού πας ρε Καραμήτρο; Τι είναι ο πολιτισμός, παϊδάκια; Και έρχεται τώρα ο Τζορτζ και τα κάνει χειρότερα. Ενώνει τον πολιτισμό με τον τουρισμό. Τσολιαδάκια και Αφροδίτες και Απόλλωνες. Γουάι Τζορτζ; Τι είναι ο πολιτισμός Τζορτζ; Λίγα πεύκα, λίγα μάρμαρα λευκά και ο Γερουλάνος; Δηλαδή δεν έχουμε Λιάπη, βάζουμε Γερουλάνο; Δεν έχουμε Αντώνη, βάζουμε Πωλ; Πώς το’ κανες αυτό βρε θηρίον; Έτσι τον καταλαβαίνουμε δηλαδή τον πολιτισμό; Ο Γιαπωνέζος που φωτογραφίζει τις κολόνες στο Σούνιο και οι αλητοτουρίστες που κρατάνε μαχαίρι για πεπόνι ή για καβγά; Το κρουαζιερόπλοιο και οι ταξιτζήδες που παίζουν μπουνιές κάτω απ’ την Ακρόπολη «άσε κάτω τον πελάτη ρε…»; Καταλάβατε τι έγινε αδέλφια; Τον βγάλαμε τον πολιτισμό στο παζάρι, τον μετρήσαμε σαν «προϊόν προς πώληση», τον μεταφράσαμε σε αντίγραφα από περικεφαλαίες, κούρους και κόρες. Κανείς δεν σκέφτηκε ότι αυτή η χώρα μπορεί να παράγει πολιτισμό. Γουάι Τζορτζ;
Κανονικό πολιτισμό, χωρίς πεπόνια, ελιές και «μουζάκα». Κληρονομήσαμε την απίστευτη Τραγωδία και δεν έχουμε μια παγκόσμια πανεπιστημιακή σχολή που να διδάσκει πρώτα τα παιδιά μας και μετά όλο τον κόσμο. Δεν είμαστε καλύτεροι, ούτε εξυπνότεροι τότε. Ρωμαϊκή κατοχή είχαμε αλλά το κέντρο του κόσμου ήταν η Αθήνα. Αμέτρητες φιλοσοφικές σχολές και ολονύχτιες συζητήσεις στους δρόμους. Και να αφήσουμε τα σάπια: «ο Έλλην θέλει μόνο μπουζούκια και ρετσίνα…». Ρωτήστε τι ουρά υπάρχει για μία θέση στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο να φρίξετε. Ευκολότερα μπαίνεις στο Αμερικανικό Κολέγιο. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο δηλαδή… Όχι δηλαδή ότι ο Έλλην δεν θέλει πολιτισμό! Χιλιάδες χρόνια πέρασαν και δεν έχουν αλλάξει μια σταλιά τα φιλοσοφικά ερωτήματα που τέθηκαν τότε. Πάντα τα ίδια και αναπάντητα. Εμείς τα θέσαμε, εμείς θα τα ξαναθέσουμε. Αυτοί είμαστε. Ούτε Φινλανδοί, ούτε Δανοί, ούτε Σουηδοί. Διδάξαμε το εξάωρο πριν από τον Μαρξ. Το αλφάβητό μας δείχνει ακριβώς τον ελληνικό τρόπο ζωής. Εξάωρο παρακαλώ τηρούσαν οι Αρχαίοι (α, β, γ, δ, ε, στ) και εν συνεχεία (ζ, η, θ, ι) «ζήθι», δηλαδή, «ζήσε» στην καθομιλουμένη… Ζούσαν τα παλικάρια! Υπάρχει κανένα άλλο αλφάβητο που να σου λέει πότε να ζεις και πότε να δουλεύεις; Καταλάβατε τι έκανε ο Καραμανλής; Πήρε στην πλάκα τη μοναδική αξιόλογη «βιομηχανία» που έχουμε. Τον πολιτισμό. Και δυστυχώς, δεν τον πήραν γι’ αυτό οι Έλληνες με τις πέτρες…
