Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Οι κινήσεις και οι επιτυχίες του ενός επηρεάζουν το αντίπαλο στρατόπεδο. Αραγε πώς να αισθάνθηκε ο Σωκράτης Κόκκαλης, όταν είδε τα πλάνα του αεροδρομίου από την άφιξη του Τζιλμπέρτο Σίλβα στη χώρα μας;
Διότι δεν είναι μόνο το τεράστιο μέγεθος του εν ενεργεία διεθνούς ποδοσφαιριστή της εθνικής Βραζιλίας! Είναι και ότι είναι ο δεύτερος, μετά τον Λούσιο, αρχηγός της Σελεσάο, της αγαπημένης εθνικής και ποδοσφαιρικής σχολής του προέδρου του Ολυμπιακού.
Οι οπαδοί του Ολυμπιακού γκρινιάζουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά, παρότι έχουν σπεύσει να αγοράσουν εισιτήρια διαρκείας, με αποτέλεσμα να η ΠΑΕ να αναμένει να ξεπεραστεί ο περσινός αριθμός των 16.000 διαρκείας.
Υπάρχει ένα μούδιασμα, παρότι δεν αντικατοπτρίζεται στην κίνηση των διαρκείας και ο Κόκκαλης έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι και ξέρει να ερμηνεύει τα σημεία των καιρών και ξέρει να συσπειρώνει την κατάλληλη στιγμή το Καραϊσκάκη.
Μια βόλτα στα αθλητικά sites, στα forums και όπου αλλού βρίσκουν βήμα οι οπαδοί, θα πείσει και τον πιο δύσπιστο για το κλίμα που έχει δημιουργηθεί στον Ολυμπιακό. Ο κόσμος ανησυχεί, γιατί η ομάδα δεν θα έχει ολοκληρώσει το μεταγραφικό παζλ της μέχρι την έναρξη του τρίτου προκριματικού γύρου του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά η απόφαση διοίκησης και Βαλβέρδε είναι ότι θα έχουν αποκτηθεί δύο και όχι τέσσερις για αυτά τα δύο ματς.
Ο Ολυμπιακός έχει ξοδεύει 6.5 εκατ. ευρώ για τις μεταγραφές του και οι παραχωρήσεις του Λούα Λούα και του Νούνιες επέστρεψαν στα ταμεία 5 εκατ. ευρώ. Αν ισχύσει ότι υπάρχουν ακόμη 10 με 12 εκατ. ευρώ προς διάθεση, τότε το περίφημο μπαμ, μοιραία θα γίνει και στους Ερυθρόλευκους.
Μακάρι να αποδειχθεί σωστή και αυτή τη φορά η θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων. Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός τηρεί στάση αναμονής και μοιάζει να περιμένει (και) τις κινήσεις του αιωνίου αντιπάλου είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας.
Αν χρειάζεται κάτι το ελληνικό ποδόσφαιρο, πέρα από γήπεδα, αυτό είναι πρόσωπα, σταρς και ποδοσφαιριστές, των οποίων μια απλή δήλωση στοιχειοθετεί θέμα. Και γιατί όχι;
Ο Ριβάλντο κάνει τη διαφορά ακόμη και στα βαθιά ποδοσφαιρικά γεράματα, ο Τζιοβάνι έγινε ο αγαπημένος ποδοσφαιριστής της ερυθρόλευκης κερκίδας, ο Καρεμπέ κατέστησε πανίσχυρα τα χαφ του Ολυμπιακού.
Αν ο ένας επηρεάζει τον άλλον σε όλα τα επίπεδα, ας αποδειχθεί ακόμη μια φορά. Από αστέρας και ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, ποτέ δεν θα χορτάσουμε (κουφάλα νεκροθάφτη)…
Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
