– Καλημέρα Νίκο. Χριστός Ανέστη!
– Καλημέρα Γιάννη μου. Χρόνια Πολλά.
– Τηλεφωνώ εκ μέρους του Προέδρου. Όπως ξέρεις τρέχει πολύ αυτό τον καιρό και μου ζήτησε να σε καλέσω εγώ.
– Κανένα πρόβλημα! Είπαμε για ό,τιδήποτε χρειαστεί προσωπικά ο ίδιος ή θέλουν τα παιδιά στην Κυβέρνηση,εμείς σε περιόδους κρίσης είμαστε εδώ να βάλουμε πλάτη. Και οι «στρατηγοί» γίνονται «στρατιώτες» . Έτσι δεν λέγαμε πάντα;
– Σε ευχαριστούμε! Λοιπόν έρχομαι αμέσως στο θέμα με μια λέξη: «Εκλογές». Και αν ναι, πώς, και πότε; Έχει διχαστεί το επιτελείο μας. Άλλοι λένε να εκμεταλλευτούμε την κρίση,να την δούμε ως ευκαιρία και να προχωρήσουμε τον Σεπτέμβριο και άλλοι διστάζουν. Τι πιστεύεις εσύ που έχεις μεγαλύτερη εμπειρία;
– Πρώτον, σας ευχαριστώ που ζητάτε τη γνώμη μου. Ας ξεκινήσουμε ανάποδα, από το επικοινωνιακό σκέλος: Διάβασα και εγώ τα δημοσιεύματα. Είναι toomanybytheway. Που σημαίνει πως πρέπει να έγιναν διαρροές και από το Μαξίμου προς τα φιλικά μέσα. Αυτό πρέπει να το ελέγξετε άμεσα μετά και τις δηλώσεις της Μεγάλης Δευτέρας του ίδιου του Πρωθυπουργού. Όταν μάλιστα διέψευσε τα σενάρια περί εκλογών και ο ίδιος και αργότερα ο Πέτσας, αν αυτά συνεχιστούν θα είναι σαν να μην κρατάει το λόγο του, σαν να είναι ασυνεπής. Ο κόσμος δεν είναι σε θέση να κάνει τη δική μας λεπτομερή ανάλυση και να εξετάζει κάθε φορά ποιος διαρρέει το ένα και ποιος αρνείται το άλλο. Διαβάζει τη μαγική λέξη «εκλογές» και την «χρεώνει» ή την «πιστώνει» αυτομάτως στην Κυβέρνηση, αφού και η Αντιπολίτευση δεν έχει μπει (τουλάχιστον ακόμη) στο «τριπάκι» να τις ζητάει (όπως έκανε επί 4 χρόνια η ΝΔ).
Όλες οι δηλώσεις του Κυριάκου από εδώ και πέρα δεν πρέπει να περιέχουν ούτε τις ελάχιστες αμφισημίες γύρω από το θέμα. Αλλιώς τότε θα αρχίσει να εγείρεται θέμα αξιοπιστίας του ίδιου, αφού πλέον θα φαίνεται σα να διαψεύδει τον εαυτό του. Ακόμη χειρότερο από το να διαψεύδει τους εισηγητές-συνεργάτες του, ή τον παραταξιακό τύπο.
– Πώς το εννοείς αυτό; Δεν το θέλουμε σε καμία περίπτωση. Δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο ο Πρόεδρος!
– Και όμως –έστω και άθελά του το έκανε…
– Πώς;
– Σου διαβάζω (sic): «Η κατάσταση αυτή δεν θα συνεχιστεί επ’ αόριστον. Μετά την κρίση, η κάθε εξουσία οφείλει να εγκαταλείπει το απυρόβλητο της ανάγκης, δυναμώνοντας την λογοδοσία… Η Ελλάδα μετά την πανδημία πρέπει να είναι μια ανανεωμένη Ελλάδα! Μετά την εμπειρία του κορωνοϊού, είναι στο χέρι μας «η ανάγκη του σήμερα» να θεμελιώσει την «αναγέννηση του αύριο». Εσένα αυτό δεν σου ακούγεται ως προάγγελος εκλογών;
– Κατάλαβα…
– Τότε πες στους λογογράφους του Προέδρου να είναι πιο ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ από εδώ και εμπρός.
Το θέμα των εκλογών είναι σαν το «τζίνι». Άπαξ και βγει από το λυχνάρι δεν μαζεύεται. Από την πρώτη στιγμήεσείς διαθέτετε μια τεράστια υπεροπλία στα μέσα μαζικής επικοινωνίας και ίσως τα καταφέρετε. Αλλά θα πειθαρχήσουν όλοι; Προβλέπω πως εδώ η σπίθα μπήκε. Η φωτιά σιγοκαίει. Δεν θα είναι εύκολο να σβήσει. Θα αναζωπυρώνεται κάθε τόσο με την πιο ασήμαντη αφορμή. Άλλωστε, να ξέρεις πως τα ΜΜΕ θρέφονται από την εκλογολογία. Ό,τι και να τους λέτε εσείς -ειδικά τα sites- όταν βλέπουν τα clicksκαι τα likes να εξακοντίζονται, θα συνεχίσουν να παίζουν το θέμα.
– Κατάλαβα και το σημειώνω. Μου ανέλυσες το επικοινωνιακό. Υπάρχει άλλη διάσταση;
Παρασυρθήκαμε κι εμείς και βάλαμε τον «γάιδαρο» της επικοινωνίας μπροστά από το «κάρο» της πολιτικής ουσίας.
– Πολλές διαστάσεις υπάρχουν. Όχι μόνο μία. Πρώτο κομβικό θέμα που συνήθως ξεχνάμε στη σύγχρονη άσκηση πολιτικής-είναι οι αρχές μας. Δεν μπορείς να έχεις κερδίσει -και μάλιστα με διαφορά (+8,32 μονάδες) εκλογές πριν από μόλις 9 μήνες και πριν καν «γεννήσει» ένα σπουδαίο αποτέλεσμα αυτή η Κυβέρνηση να οδηγείς αυτόν τον καταταλαιπωρημένο επί 10 χρόνια τόπο ξανά σε εκλογές…
– Μα το ίδιο δεν έκανε και ο Τσίπρας το 2015;
– Άντε πάλι με τον Τσίπρα… Τον χρησιμοποιείς τώρα ως μέτρο σύγκρισης, ενώ τον κέρδισες και πρέπει να πάψεις να ασχολείσαι μαζί του. Η αντιπολίτευση ασχολείται με την Κυβέρνηση. Όχι το αντίθετο. Εσείς κάντε focusστα προβλήματα. Όλα τα άλλα είναι σπατάλη δυνάμεων και αποπροσανατολισμοί της κοινής γνώμης. Επιπλέον το σημαντικότερο: αφού τον θεωρείς ως τον «καταστροφικότερο Πρωθυπουργό της σύγχρονης ιστορίας για την Ελλάδα», πώς ταυτίζεσαι μαζί του; Θα κάνεις και εσύ πρόωρες εκλογές στους 9 μήνες όπως έκανε αυτός; Ήμαρτον!
– Μα πήρε το ρίσκο και κέρδισε τον Σεπτέμβριο του 2015…
– Στη νίκη είναι ο νους σας, ενώ θα πρέπει να σχεδιάσετε την επιβίωση της Χώρας. Αυτό προδίδει αλαζονεία και αυταρέσκεια. Μοιάζει να σκέπτεστε τους εαυτούς σας και όχι τους πολίτες. Κέρδισε. Και λοιπόν τί; Μία ΝΔ που βρισκόταν σε φάση ανασύνταξης, αφού μόλις πριν 20 ημέρες -μέσα στο κατακαλόκαιρο- είχε αλλάξει Αρχηγό; Πάλι καλά που ήταν ο Μεϊμαράκης και συσπείρωσε τον κόσμο της Κεντροδεξιάς και φθάσαμε στο 30%. Θυμάσαι καλά ότι είχε το θάρρος να παραλάβει την απόλυτη «καυτή πατάτα» ο Βαγγέλης. Και ο Αντώνης ήξερε που την έδινε. Ποιος άλλος θα τα έφερνε βόλτα σε τέτοια συγκυρία. Και όμως αναλάβαμε όχι μόνο την κομματική ευθύνη,αλλά και την εθνική. Βάλαμε πλάτη με συναίνεση, έστω κι αν είχαμε κόστος,για να μην πάει η Χώρα στη δραχμή.
– Θυμάμαι, και το έχει αναγνωρίσει και ο Μητσοτάκης.
– Το έχει αναγνωρίσει στον Βαγγέλη. Όχι στο 47% του κόσμου και τα στελέχη που τον ψήφισαν. (Αλλά αυτά είναι περασμένα-ξεχασμένα. «Σφουγγάρι» που σωστά λέει και ο Σαμαράς. Όμως να ξέρεις πως ο Κυριάκος δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς. Επάνω στην αξιοπιστία και το πολιτικό κεφάλαιο της εθνικής συναίνεσης έχτισε για να οδηγηθεί μετά την πάροδο 4 ετών στην εξουσία.
Αλλά επιμένω: ο ΣΥΡΙΖΑ τελικά κέρδισε.
– Σωστά! Είχε όμως αρκετούς λόγους να ζητήσει εκλογές: α)Δεν ήταν μονοκομματική η Κυβέρνησή του, όπως τώρα η ΝΔ με τους 158. Δεν είχε πλειοψηφία στη Βουλή με 142 Βουλευτές, στηριζόταν στον «απρόβλεπτο» Πάνο. β) Ήθελε να απαλλαγεί από τον Λαφαζάνη, τη Ζωή, και τον Βαρουφάκη που ειδικά μετά την «κωλοτούμπα» στο Δημοψήφισμα της 15ης Ιουλίου του έκαναν το «βίο-αβίωτο». γ) Ο Τσίπρας δεν ασκεί καμία σχεδόν -προς το παρόν- αντιπολίτευση στη ΝΔ. Το παίζει «θεσμικός» και χτίζει το προφίλ του για το μέλλον, ανασυντάσσοντας το κόμμα του. Ο στόχος του είναι να περιμένει στη γωνία με υπομονή να ενταχθεί σταδιακά στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Έχει ουσιαστικά υιοθετήσει την τακτική του «ώριμου φρούτου». δ) Αλλά στο εσωτερικό της ΝΔ δεν αμφισβητεί κανείς τον Κυριάκο. Καραμανλής, Σαμαράς, Μεϊμαράκης και Ντόρα τον έχουν αποδεχθεί πλήρως και δεν τον κοντράρουν καθόλου.
– Μήπως όμως παρόλα αυτά είναι μοναδική ευκαιρία τώρα που είναι πανίσχυρος να ξεκαθαρίσει το εσωκομματικό τοπίο;
– Γιατί; Για «μικρογκρίνιες»; Αυτό θα ήταν overkill. Πρώτον, πριν την πάροδο του 18μήνου υπάρχει λίστα. Ηθικά υποχρεούται μέχρι τον Γενάρη του ‘21 να πάει με τους ίδιους, τους νυν εκλεγμένους βουλευτές. Το πολύ-πολύ να αλλάξει το Επικρατείας. Για να βάλει ποιους; Κάποιους από τους εξουσιολάγνους αυλοκόλακες του Μαξίμου,που πονηρά του εισηγούνται «εκλογές τώρα»,για να τρυπώσουν και στη Βουλή από την πίσω πόρτα;
– Άσε με… Τα έζησα 15 χρόνια αδελφέ στη Ρηγίλλης. Δεν υπάρχει πιο αχάριστος άνθρωπος από αυτόν που πήρε ένα αξίωμα χωρίς να το έχει πονέσει. Πίστεψέ με. Όλοι απαξιώνουν τους «κομματικούς» και τώρα πια και τους «κοινοβουλευτικούς». Αλλά αυτοί τουλάχιστον ξέρουν τί σημαίνει υπομονή, ιεραρχία, σταδιακή εξέλιξη. Δεν είναι διάττοντες αστέρες. Και με έναν ιδιότυπο τρόπο λογοδοτούν. Άλλοι στους ψηφοφόρους και οι πιο χαμηλόβαθμοι στην τοπική κοινωνία. Ξέρεις τι είναι να βγαίνεις στο δρόμο και να σε αρπάζει ο πολίτης από το πέτο και να σου ζητάει λογαριασμό; Πού να το νοιώσουν αυτό οι «καθηγητάδες» και οι «μανατζαραίοι», που είναι υπόλογοι μόνο στην παντόφλα της γυναίκας τους και το πινάκιο των επενδύσεων του χρηματιστή τους. Γι’ αυτό καβαλάνε το καλάμι πιο γρήγορα από τους αιρετούς. Γι’ αυτό οι δοτοί είναι και πιο αγνώμονες. Μέσα τους θεωρούν πως κάνουν μέχρι και χάρη στον Πρωθυπουργό που άφησαν τους παχυλούς τους μισθούς για να αναλάβουν τα πόστα. Δεν αντιλαμβάνονται καθόλου τί σημαίνει «υπηρετώ την πατρίδα». Γνωρίζουν και σέβονται την έννοια του δημόσιου λειτουργού;Συμφεροντολάγνοι μιας χρήσεως, εαυτούληδες που ο εκάστοτε Πρωθυπουργός τους βρίσκει μπροστά του.
– Άρα λες πως δεν μπορούμε να αλλάξουμε ούτε καν τους πρώην Πρωθυπουργούς και Αρχηγούς;
– Εγώ είμαι κάθετος σε αυτό. Όσοι έφθασαν τόσο ψηλά πάνε σπίτι τους όποτε το κρίνουν οι ίδιοι! Γιατί σας πέρασε από το μυαλό τέτοια αυτοκτονική σκέψη; Εσύ θα πήγαινες να τους πεις να μην κατέβουν «οικιοθελώς»;
– Για τρελό με έχεις; Με «κόβεις» για «καμικάζι»;
– Άρα; Επανέρχομαι στο πλέον σοβαρό: Ο Μητσοτάκης σε αυτό το διάστημα κέρδισε ένα διπλό στοίχημα: Έβρο και Κορωνοϊό (α΄φάση). Τον Ιούλιο του 2019 που κέρδισε τις εκλογές, τον ψήφισε το 38% του κόσμου. Δηλαδή, ο 1 στους 3 Έλληνες. Σήμερα, τον εμπιστεύονται 2 στους 3! Έχει διπλασιαστεί το πολιτικό του κεφάλαιο. Αυτό είναι μεγάλο όφελος. Συνήθως όλων η δημοφιλία πέφτει μετά το πρώτο εξάμηνο. Μην ξεχνάς ποτέ πως η εμπιστοσύνη που αναπτύσσεται ανάμεσα σε έναν λαό, μια κοινωνία και την Κυβέρνησή του, αποτελεί το θεμέλιο λίθο της Δημοκρατίας.
Επάνω λοιπόν που έχει αρχίσει να χτίζει προφίλ εθνικού διαμετρήματος και ο κόσμος -πέραν των 2 εκατομμυρίων της κομματικής βάσης- έχει αρχίσει να τον εμπιστεύεται και να τον βλέπει με άλλο μάτι, πιο θετικό, τί πάτε να κάνετε εσείς; Να βάλετε αυτογκόλ! Να το χαλάσετε και να τον ξανακάνετε «κομματάρχη». Από συνομιλητή των ισχυρών όλου του Πλανήτη, θέλετε να τον «κατεβάσετε» ξανά -μεταφορικά και κυριολεκτικά- στην ελληνική επαρχία, για να τον κρίνουν στα καφενεία; Και άντε, σου λέω πως το αποφασίσατε. Πώς θα το δικαιολογήσετε;
– Ε αυτό είναι απλό. Η οικονομία:
– Α! Δηλαδή θα επικαλεστείτε την οικονομία ως εθνικό λόγο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες; Τότε μπράβο: δεύτερο αυτογκόλ. Θα είναι σαν να ομολογείτε μια τριπλή αποτυχία…
– Τριπλή;
– Βέβαια, παραδέχεστε ότι εκεί που τους τάζατε ανάπτυξη περάσαμε σε ύφεση.
– Μα, δεν θα τα ρίξουμε στον ιό; Δεν είναι προφανές;
– Καθόλου, γιατί θα αναδειχθεί -ενώ τώρα οι περισσότεροι το αγνοούν- ότι η οικονομία μας (όπως και αρκετές ευρωπαϊκές συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανικής) κινείτο σε αρνητικούς ρυθμούς εδώ και αρκετό καιρό… Από το τέλος του 2019 και το πρώτο 2μηνο του 2020, δηλαδή πολύ πριν παρθούν τα περιοριστικά μέτρα της 13ης Μαρτίου.
– Χμμμμμ… δεν το είχαμε σκεφθεί αυτό.
– Δεύτερον, το διακύβευμα των εκλογών θα ισοδυναμεί με αποδοχή αδυναμίας διακυβέρνησης. Εσείς δεν λέγατε και πριν πως «παραλάβατε καμένη γη». Άντε τώρα και «κορωνοποιημένη γη». Ίδιο το διακύβευμα με πριν. Προς τί λοιπόν η αλλαγή κυβέρνησης. Έναν ανασχηματισμό τον καταλαβαίνω, αν και αυτό θα είναι σαν ομολογία αποτυχίας μερικών στην πιο κρίσιμη φάση.
– Μα στον τομέα της οικονομίας υπερτερούμε σαφώς. Το λένε όλες οι δημοσκοπήσεις.
– Σωστά! Αλλά με ποιά και για ποιά οικονομία θα γίνουν οι εκλογές; Το διακύβευμα θα εξειδικευθεί. Εσείς μιλάγατε για την «αναπτυξιακή» διάστασή της, ενώ τώρα η ανάπτυξη πάει περίπατο (-10% λέει το ίδιο το ΔΝΤ). Και το ζητούμενο από τους πολίτες θα είναι ένα κοινωνικό δίχτυ προστασίας. Μια πιο ευαίσθητη και συμπονετική προσέγγιση και εκεί υπερτερεί ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί εσείς έχετε εξαφανίσει όλα τα στελέχη της «Κοινωνικής Δεξιάς».
Η αντιπολίτευση σύσσωμη θα ισχυρίζεται ότι κατέρρευσε το (νεο)φιλελεύθερο αφήγημα του Μητσοτάκη. Θα σας ρωτάνε «πού πήγε η περιλάλητη ανάπτυξη;»και «πού είναι οι μπουλντόζες στο Ελληνικό;». Δεν είναι όλα τα στελέχη «φωνακλάδες» όπως ο καθ’ ύλην αρμόδιος Άδωνις για να τα βγάλουν πέρα στα «παράθυρα».
Θα προσθέτουν έμμεσα και την αναλγησία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία δυστυχώς είναι αναντίρρητη ακόμη και για εμάς τους Ευρωπαϊστές και θα σε κατηγορούν ως «σκυλάκι της Μέρκελ», που σε τραβάει από το λουρί νέων δανείων και σκοπεύει να οδηγήσει τη Χώρα σε νέο, 4ο Μνημόνιο…
Επιπλέον, εσύ θα χρειαστεί να προβάλεις ως «ήρωες» και πιθανότατα να βάλεις και στα ψηφοδέλτιά σου ως «επικοινωνιακά υπερόπλα», «προϊόντα» του κράτους. Θα αναγκαστείς να παραδεχτείς πως υπάρχουν και καλοί δημόσιοι λειτουργοί και σωστοί δημόσιοι υπάλληλοι.
Ο Τσιόδρας είναι Πανεπιστημιακός γιατρός καριέρας και ο Χαρδαλιάς πρώην Δήμαρχος, χρόνια αυτοδιοικητικός. Κάθε φορά που θα λένε τη λέξη «δημόσιο» τα στελέχη σου, θα φαίνονται ανακόλουθα και θα τους την «πέφτουν» οι Συριζαίοι, οι ΚΚέδες, οι «25μεράκηδες» και η μισή λαϊκή βάση της ΝΔ μαζί θα σας ρωτάνε όλο ειρωνεία: «Τώρα έγινε καλό το ΕΣΥ;» «Στα δύσκολα ποιους καλέσατε να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά;».
Άσε που θα δώσετε λόγο και βήμα στους λαϊκιστές και της δεξιάς και της αριστεράς που θα ζητάνε «περισσότερες παροχές», «λιγότερους ελέγχους»και «μεγαλύτερες συγκρούσεις με το σύστημα». Θέλεις να αναδείξεις ένα νέο Σαλβίνι, ή να δεις τον Βελόπουλο και τον Βαρουφάκη να «ξεπετιούνται» (αθροιστικά) στο 10%.
Τέλος, θα σου ζητήσουν Εθνικό Σχέδιο Εξόδου από την Κρίση. Θα σε κατηγορήσουν πως «μια ελπίδα είχαμε να γλυτώσουμε το κραχ του τουρισμού» και εσύ οδηγείς τη Χώρα μέσα σε παρατεταμένο προεκλογικό και παραλυτικό κλίμα όλο το καλοκαίρι, την περίοδο που θα κοιτάζουν οι ξενοδόχοι να βγάλουν κάτι για να επιβιώσουν. Η εκλογολογία μέχρι το Φθινόπωρο θα λειτουργήσει ως πολλαπλασιαστής της σοβούσας κρίσης.
Τί θα πεις για φόρους, ενώ τα ταμεία θα αδειάζουν; Θα υποσχεθείς να τους μειώσεις; Αφού δεν θα βγαίνει ο λογαριασμός. Δεν θα σου «βάζουν χέρι» οι Ευρωπαίοι; Ξεχνάς πως εξακολουθείς να αποπληρώνεις τα δάνεια των 3 πρώτων Μνημονίων; Και αν δεν τους αυξήσεις, μήπως θα τολμούσες να μειώσεις μισθούς και συντάξεις; Θα γίνει επανάσταση… Και αν όχι, τί θα κάνεις με 1.500.000 ανέργους; Πόσα λεφτά και για πόσο χρόνο θα πληρώνονται από τον ΟΑΕΔ, ειδικά αν πάμε σε δεύτερο εκλογικό γύρο με τον κορωνοϊό να καραδοκεί; Θα δώσεις το Κοινωνικό Επίδομα Διαβίωσης που σας πρότεινα προ ημερών ή θα ρισκάρεις να οδηγηθείς σε ανθρωπιστική κρίση;
Τα 400 ευρώ για τους νέους φτωχούς σήμερα είναι ψίχουλα μπροστά σε αυτά που θα χρειαστείς αύριο για να τους κατευνάσεις, όταν η μαύρη φτώχεια φουσκώσει τα κύματα της αγανάκτησης και μετατραπεί σε σαρωτικό τσουνάμι… Με άλλα λόγια,μπορεί η αφορμή των εκλογών να είναι για εσάς στο η οικονομία αλλά το διακύβευμα θα είναι το κοινωνικό πρόσωπο ή μη, της νέας κυβέρνησης και εκεί έχεις χάσει το παιχνίδι πριν καν αρχίσει.
Και σε όλα τα παραπάνω προσθέτω δύο ακόμη παραμέτρους.
– Και άλλα αρνητικά; Ήδη μου έκανες την καρδιά περιβόλι…
– Δυστυχώς, ακόμη πιο σοβαρά! Η εκλογική εξίσωση είναι σχεδόν άλυτη. Δεν είναι «φυγή προς τα εμπρός», αλλά «άλμα στο κενό». α) Ελληνοτουρκικά: Ποιος σου εγγυάται πως ο Ερντογάν -τρελαμένος εδώ και καιρό- δεν θα βρει την ευκαιρία να σε «χτυπήσει» εν μέσω εκλογών; Δεν επιδιώκει συνεχώς να σε αποσταθεροποιήσει; Τί καλύτερη ευκαιρία να περάσει στην αντεπίθεση; Με αυτούς τους Ισλαμιστές δεν μπορεί να υπάρξει «θερινή» εκεχειρία πια. Είναι πολύ γελασμένοι όσοι πιστεύουν κάτι τέτοιο. Φαντάζεσαι εμείς όλοι να τρέχουμε στα εκλογικά κέντρα και αυτός να στέλνει στο Αιγαίο φουσκωτά με (λαθρο)μετανάστες γεμάτους Covid-19; Όπως μας έστειλε τους Γκρίζους Λύκους στον Έβρο, τώρα πρώτα θα τους «θερμομετρά» η ΜΙΤ και μετά θα «προωθεί» κυριολεκτικά τους πιο «ένθερμους». Και το Αιγαίο δεν είναι Έβρος, δεν είναι ποτάμι, να σε διευκολύνει στο crowdcontrolένας ευλογημένος φράχτης. Το Αιγαίο είναι Πέλαγος, ανοιχτή θάλασσα. Οι βαρκούλες τους θα είναι σαν τις αθερίνες που πας να τις πιάσεις με δίχτυ για τσιπούρες. Αυτό από μόνο του θα σου αλλάζει την ατζέντα υπέρ των πιο ακραίων, ενώ εσύ με μετριοπάθεια θα προσπαθείς να προσεγγίσεις τους κεντρώους, όπου θα βρίσκονται οι μεγάλοι όγκοι των αναποφάσιστων.
Τέλος, υπάρχει το επιχείρημα της Δημόσιας Υγείας. Είδες τι έπαθε ο Μακρόν που επέμεινε να γίνει ο 1ος γύρος των Δημοτικών Εκλογών εν μέσω Covid-19; Βατερλό! Έχασε όλες τις μεγάλες πόλεις. Στο Παρίσι η εκλεκτή του ήρθε τρίτη και «καταϊδρωμένη», ενώ λογιζόταν ως φαβορί. Στο τέλος, αναγκάστηκε να αναβάλει για τον χειμώνα το 2ο γύρο.
Το πρακτικό σκέλος το έχετε αναλογιστεί; Οι ψηφοφόροι με social-distancing 2 μέτρων θα στέκονται στα εκλογικά κέντρα να ψηφίζουν ένας-ένας; Τότε θα φθάσουν οι ουρές πιο έξω και από τα προαύλια των σχολείων. Οι παππούδες (που αποτελούν και τα 2/3 των ψηφοφόρων της ΝΔ), θα έχουν γλυτώσει από τον κορωνοϊό και θα πάνε από ηλίαση. Άσε που αν καταλάβουν τι τους περιμένει, μπορεί από το φόβο τους να μην προσέλθουν καθόλου… Δεν τα σκέφτεται καθόλου αυτά ο ΥΠΕΣ;
– Τα ακούω όλα αυτά και με προβληματίζουν, αλλά οι δημοσκόποι μας λένε πως θα πάρουμε 46%, που σημαίνει αυτοδυναμία ακόμη και με απλή αναλογική! Είναι τεράστια διπλή ευκαιρία να κάψουμε αυτό το «καταραμένο» εκλογικό σύστημα και να τελειώνουμε και με τον ΣΥΡΙΖΑ. DoubleStrike, που θα έλεγες κι εσύ! Θες να την αφήσουμε να χαθεί;
– Απαντώ και στα δύο: οι σκέψεις αυτές είναι από ρηχές έως επιπόλαιες. Εξηγούμαι γιατί:
α) Οι δημοσκοπήσεις είναι «φωτογραφίες της στιγμής». Σε αυτό συμφωνούμε όλοι. Η συγκυρία τώρα μπορεί να φαίνεται ευνοϊκή για τη ΝΔ, ο Σεπτέμβριος όμως, αλλά πολύ περισσότερο Οκτώβριος αν πάμε σε διπλές εκλογές, απέχουν 5 ολόκληρους μήνες από σήμερα. 150 ημέρες. Πολλά και απρόβλεπτα θα έχουν συμβεί έως τότε. Αν δεν πάρεις αυτοδυναμία, θα συμβιβαστείς να σχηματίσεις μια πιο «αδύναμη» Κυβέρνηση Συνασπισμού.
Και με ποιόν «συνέταιρο»; Με το ΚΙΝΑΛ; Γιατί δεν βλέπω άλλους «πρόθυμους», πλην της Φώφης. Για να κερδίσεις τι; Να συγκυβερνάς με τους«παλαιοΠΑΣΟΚους», που μετά θα συγκρούονται σε καθημερινή βάση με τους «εκσυγχρονιστές»(που ήδη έχεις συμπεριλάβει σε τόσα καίρια πόστα στην κυβέρνησή σου); Θα έχεις καθημερινά εσωκομματικά και ενδοκυβερνητικά προβλήματα. Σκέψου την πιθανότητα να έχεις μπει σε τόσο κόπο να «απαλλαγείς» από «ΣαμαροΝτοροΚαραμανλήδες» και να αναβιώσει μέσα στη δική σου εκδοχή της ΝΔ εμφύλιος Παπανδρεϊκών vsΣημιτικών…(Το σημαντικότερο: ποιος σου εγγυάται πως δεν θα δουν κάποιοι την απλή αναλογική ως ευκαιρία όπως εσύ, αλλά για άλλο λόγο: να σχηματίσουν νέα κόμματα. Σήμερα η ΝΔ αθροίζει 44% γιατί μετράνε μόνο τα υπάρχοντα κόμματα. Το εκλογικό τοπίο μετά την κρίση θα καθοριστεί από τη νεοκομματική δυναμική. Και ποιός σου λέει πως και μαζί με το ΚΙΝΑΛ θα αθροίσεις 151; Σκέφτεσαι στο καλό σενάριο του +40% να πάρει ο Κυριάκος 151 βουλευτές; Θα την έχει πατήσει όπως ο πατέρας του και μετά ο Κώστας. Θα πρέπει κάθε μέρα να απολογείται στον τελευταίο βουλευτή, που θα τον εκβιάζει διεκδικώντας υπουργείο.
Και ιστορικά να το δεις, όσοι κέρδισαν εκλογές μετά από κρίσεις, οι εκλογές που ακολούθησαν ήταν πολύ σύντομα (Σρέντερ με τις πλημμύρες το 2000) ή ταυτόχρονα με αυτές(Καραμανλής με τις φωτιές του 2007). Σου θυμίζω πως τα έζησα από πρώτο χέρι. Εγώ δεν εκπροσωπούσα τότε την Κυβέρνηση;
Όλοι οι άλλοι όμως έχασαν. Και δεν αναφέρομαι μόνο στον Τσώρτσιλ μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, που βγήκε θριαμβευτής στις μάχες απέναντι στον δαίμονα του Χίτλερ και ηττήθηκε από τον άχρωμο Άτλι στις κάλπες. Όλοι οι άλλοι έχασαν πανηγυρικά. Οι Ρεπουμπλικάνοι το 2008 μετά την οικονομική κρίση, οι Εργατικοί με το Brexit, κ.ά.
β) Με τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα «τελειώσεις», ακόμη και αν αυτή τη φορά τους «ρίξεις +10 μονάδες στο κεφάλι».
Δεν «χρεώνεται» κανείς μια «4η ήττα» όπως ισχυρίζονται οι πιο φανατικοί Νεοδημοκράτες όταν αυτή ακολουθήσει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα από τις προηγούμενες. Δεν ευθύνεται ο Αρχηγός σε τέτοιο βαθμό που και να ανατραπεί και το κόμμα του να διαλυθεί. Μην κοιτάς που το «σύστημα» ήθελε «πως και πως» να απαλλαγεί από τον Μεϊμαράκη γι’ αυτό και του τράβηξε τις μπρίζες στις εκλογές του Νοεμβρίου. Ξέχασες πως διέλυσαν τα computers, να ακυρωθεί ο πρώτος γύρος μέχρι να περάσουν οι μήνες και να τον αποδυναμώσουν οι 3 μαζί; Αυτά γίνονται μόνο όταν αναθέτεις να σου οργανώσουν τις εκλογές οι άνθρωποι της εταιρίας που σου υπέκλεπταν (ηθελημένα ή άθελά τους) τις επικοινωνίες μερικά χρόνια πριν… Όσοι γνωρίζουν έστω και ελάχιστη εκλογική ιστορία, θα σου πουν πως οι κοινωνικές διεργασίες που απαιτούνται για να αλλάξεις -εκ νέου- ένα εκλογικό αποτέλεσμα που χρειάστηκαν 5 ολόκληρα χρόνια να διαμορφωθεί (2015-2020), είναι πολύχρονες και σύνθετες. Αυτό τουλάχιστον οι Συριζαίοι το κατανοούν. Άλλωστε, δεν έχουν ούτε στο δικό τους χώρο εσωκομματική αντιπολίτευση καθώς ο Τσακαλώτος των 53 είναι συμπαθής μεν, αλλά δεν έχει το ηγετικό προφίλ του Αλέξη.
Και βέβαια, το κίνητρό σου δεν μπορεί να είναι σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές για το έθνος να «σκοτώσεις» τον αντίπαλο. Ο στόχος σου πρέπει να είναι θετικός. Αρκετούς νεκρούς είχαμε με τον κορωνοϊό. Δεν μας χρειάζονται και «νεκρά κόμματα».
Οι πραγματικοί ηγέτες αναζητούν συνθέσεις, όχι αντιπαραθέσεις. Καταλαβαίνω πως και γιατί ο «αντιπολιτευτικός Κυριάκος» εγκλωβίστηκε -από την αγωνία του να μπει μια ώρα αρχύτερα στο Μαξίμου- στο μονόδρομο της δομικής κριτικής, αλλά ο «Πρωθυπουργικός Μητσοτάκης» θέλω να πιστεύω πως έχει ωριμάσει τόσο, ώστε να κινείται με πιο συναινετικές λογικές. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι κινήσεις του το τελευταίο δίμηνο. Γιατί λοιπόν πάτε να το χαλάσετε;
Το imperium, η «λογική της ηγεμονίας», έρχεται σε πλήρη αντίφαση με την«πλύση εγκεφάλου»που έγινε στον κόσμο επί 2 μήνες με το «Όλοι Μαζί Μπορούμε Καλύτερα».
Σημείωσε και πες να δώσουνμεγάλη προσοχή εκεί στο Μαξίμου σε ένα μέγεθος στο «25%».
– Τί εννοείς; Ποιό 25%; Υπάρχει κόμμα με τέτοιο όνομα;
– Όχι, αλλά αν ήμουν εγώ στη θέση του Μητσοτάκη αυτόν τον αριθμό θα φοβόμουν. Αυτό το όνομα θα έδινα στο κόμμα μου, αν δοκίμαζα ποτέ κάτι τέτοιο: «Κοινωνία 25». Είναι όλοι αυτοί οι νεόπτωχοι -«μη έχοντες»- «μη προνομιούχοι», πες τους όπως θες, που δηλώνουν ήδη σήμερα πως δεν έχουν καθόλου χρήματα. Πως «έχουν ξεμείνει». Αν δεν ήταν ο αναγκαστικός εγκλεισμός της καραντίνας, δεν θα είχαν ούτε 1,5 ευρώ να πάρουν το λεωφορείο. Ούτε 80 σεντς για ένα καφέ από τον Γρηγόρη. Ζούνε -αν «ζούνε»- με δανεικά από τους λιγοστούς φίλους και με τη σύνταξη της γιαγιάς. Και αν έχουν την «ατυχία» να είναι και οικογενειάρχες… Άστο… Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι… Αυτή η δυστοπία αφοράαυτή τη στιγμή ο 1 στους 4 συμπολίτες μας… Και ο αριθμός τους θα αυξάνεται καθημερινά. Να ξέρεις πως είναι τρομερά απογοητευμένοι και δύσπιστοι. Δεν έχουν κομματική ταύτιση. Σίγουρα δεν πιστεύουν στα 2 κόμματα εξουσίας και προς το παρόν η συντριπτική τους πλειοψηφία απέχει από τις εκλογικές διαδικασίες. Αν έστω και ένα μέρος τους βρει κίνητρο ή κομματική έκφραση να συμμετάσχει, τότε το σημερινό κομματικό σκηνικό θα ανατραπεί. Η απλή αναλογική μπορεί να είναι για αυτούς ότι το τείχος του Βερολίνου για τους εγκλωβισμένους Ανατολικογερμανούς. .Εσείς αύριο θα εκπροσωπείτεως «συστημικοί παίκτες» στα μάτια τους την καταρρέουσα Σοβιετική Ένωση
Γι’ αυτό καλά θα κάνετε και εσείς και ο ΣΥΡΙΖΑ, να τους βρείτε διέξοδο και χώρο έκφρασης, γιατί αλλιώς θα τον βρουν μόνοι τους. Αλλά όχι πολιτικά, «εξαρχειωτικά», ανατρέποντας αυτοκίνητα και σπάζοντας βιτρίνες…
Τα παιδιά κάτω στο κόμμα, στην Πειραιώς, τα καταλαβαίνουν καλύτερα αυτά που σου λέω, γιατί βρίσκονται πιο κοντά στην κοινωνία. Είναι της πιάτσας. Δεν είναι σνομπάκια της Σχολής Μωραΐτη.
– Νίκο μου, μου επιτρέπεις ένα σχόλιο πριν κλείσουμε;
– Βεβαίως, όσα θες.
– Εγώ σε κάλεσα σαν εκλογολόγο. Εσύ είσαι αυτός που έχει τη μεγαλύτερη εμπειρία στην Παράταξη από εκλογές και μάλιστα όλες ήταν σχεδόν νικηφόρες. Γι’ αυτό θέλω να μου μιλήσεις ως campaignmanager. Εσύ μία μου επιχειρηματολογείς ως πολιτικός επιστήμων εξειδικευμένος στη φιλοσοφία, την άλλη ως συνταγματολόγος, μετά ως κοινωνικός ψυχολόγος, ή οικονομολόγος, αλλά όχι ως ο «Λαλιώτης της ΝΔ».
– Ακριβώς! Να ξέρεις πως ποτέ δεν δήλωσα «επικοινωνιολόγος». Εσείς με αναφέρατε με αυτόν τον όρο, που αποτελεί αποκλειστικά ελληνικό εφεύρημα. Εγώ, για να τα ξεκαθαρίζουμε, δηλώνω «σύμβουλος στρατηγικής». Ζω εδώ και χρόνια από τον ιδιωτικό τομέα. Όχι από την πολιτική και το κράτος. Με επιστράτευσε ο Καραμανλής για να αλλάξουμε την Ελλάδα και μας άλλαξαν… τα φώτα οι Νταβατζήδες, Έλληνες και ξένοι.
Όντως όμως σου απάντησα φορώντας διαφορετικά «καπέλλα». Γιατί οι εκλογές είναι η πιο πολυσύνθετη διαδικασία που υπάρχει. Αν δεν λάβει κανείς υπόψη του -στο μέτρο του δυνατού πάντα- όσες περισσότερες παραμέτρους μπορεί, κινδυνεύει ο όποια απόφαση να του γυρίσει boomerang. Δηλαδή, να στο πω απλά: «να πάει για μαλλί (εκλογές) και να βγει κουρεμένος (φορτωμένος με μια πύρρειο νίκη ή μια αναπάντεχη ήττα).
– Καλά σοβαρολογείς; Υπάρχει ακόμη και τέτοια περίπτωση;
– Ελάχιστη, αλλά στην πολιτική όλα γίνονται. Όσα φέρνει η μέρα δεν τα φέρνει ο χρόνος. Και εδώ μιλάμε για «κορωνοϊομέρες»…
– Πέρασε η ώρα. Τί λέω στον Πρόεδρο; Και απάντησέ μου ως «εκλογολόγος» σε παρακαλώ. Ένα ναι ή ένα όχι.
– Εκλογές στις 12 Ιουλίου!
Νίκος Καραχάλιος
Πρόεδρος FORUM 2020.gr
Υ.Γ. Οι παραπάνω διάλογοι είναι φανταστικοί, αλλά το περιεχόμενό τους και η επιχειρηματολογία τους είναι καθόλα ρεαλιστική. Ο «Γιάννης» δεν είναι φυσικά υπαρκτό πρόσωπο. Είναι ένας από τους «45 Γιάννηδες» που εισηγούνται στον Πρωθυπουργό «να πάει σε πρόωρες εκλογές», για να εκμεταλλευτεί την «ευνοϊκή» συγκυρία της «αντιμετώπισης» (;;;)του κορωνοϊού. Οι περισσότεροι εξ αυτών είναι πρώην άνεργοι embeddedδημοσιογράφοι, «μονίμωςπέφτουμε έξω» «δημο(σ)κόποι», κομματικοί παρατρεχάμενοι, ή«εισοδιστές» από την ΚΝΕ και το δήθεν εκσυγχρονιστικό, αλλά πάντα κρατικοδίαιτο ΠΑΣΟΚ. Παραδόξως όλοι δηλώνουν «νεομητσοτακικοί»,χωρίς να «νιώθουν» φιλικά ούτε προς τους απλούς πολίτες αλλά ούτε τον Κυριάκο «φίλο».Α, διαχρονικά υπήρξαν και φανατικοί πολέμιοι του Επίτιμου Προέδρου της ΝΔ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της κυρίας με «Κ» κεφαλαίο Ντόρας Μπακογιάννη…
