Ελευθέριος Ανευλαβής
Άγαμοι θήτες,* μιτροφόροι σπουδαρχίδες.*
Εμπαίζεται θρησκεία και εκκλησία,δι έν αρχίδιον.** εξουσίας.
Δολοφονείτε τον λόγο της αγάπης της Χριστιανικής θρησκείας και Εκκλησίας, με λόγους μίσους, και απομακρύνετε, και τους νοήμονες πιστούς, εσείς, οι θεομπαίχτες, αργυραμοιβοί της πίστης, από την εκκλησία σας, την καθεστωτική εκκλησία σα.
«Ο ζήλος του οίκου σου καταφάγεταί με» (Ιωάννης ε΄ 17)
Τα λόγια του Ιησού προς γνώσιν των χριστεμπόρων, Δέσποτα.
Η θρησκεία ξεθωριάζει, ντυμένη τον μανδύα της αλαζονείας και αυταρχικότητας, ορισμένων δεσποτάδων της, που κραδαίνουν την ρομφαία του εκδικητικού μίσους τους, κατά παντός αντιφρονούντος, που τον βαφτίζουν εχθρό της εκκλησίας. Με άλλα λόγια, εχθρό αυτών των ιδίων, οι οποίοι ταυτίζουν τον εαυτό τους με την εκκλησία.
Αλαζόνες ταώ,(ταώς: παγώνι. Οι ταώ πληθυντικός), ντυμένοι με ολόχρυσα άμφια, χρυσοποίκιλτες μίτρες επί της κεφαλής, και στην χείρα κραδαίνοντες χρυσές πατερίτσες, — «ποιμαντορικές ράβδους»νιαουρίζουν (το παγώνι νιαουριζει σαν τη γάτα) κατάρες και αναθέματα, εναντίο των «απίστων»
Μεσίτες δούλων, δούλοι εσείς οι ίδιοι, (δεν έχετε τον θεό σας),Θεομπαίχτες.
Κρεμάτε τον Εσταυρωμένο στα στήθη σας, και πάνω στις πεφυσιωμένες, κοιλιές σας.
«ο οίδαμεν λαλούμε και ο εωράκαμεν μαρτυρούμε»
(Ιωάννης γ΄ 11).
Ο Χριστός, εάν ξαναρχόταν στη γη, μάλλον θα ζητούσε από τον Πόντιο Πιλάτο, να τον γκρεμίσει σε μιαν άβυσσο.
Έτσι, δεν θα είχατε την πολυτέλεια, να τον κρεμάτε χρυσωμένο στα στήθη σας, αφού η εικόνα της αβύσσου βρίσκεται βαθειά μέσα στην καρδιά σας.
«Α! δεν ήσαν τίποτε του δόρατος αι πληγαί και ο χλευασμός της ψεύτικης πορφύρας, εμπρός εις τον πνιγμόν που προκαλεί ο καπνός του θυμιάματος και η πλαστότης της λατρείας» (Πολ. Δημητρακόπουλος:Pol. Arcas. «Η Σιδηρά Διαθήκη» Ι. Σιδέρης 1956. σελ. 58, 59)
Ο νοήμων άνθρωπος, που πρεσβεύει την απελευθέρωση του ανθρωπίνου είδους, από κάθε είδους εξουσιαστικά δεσμά, με την λυτρωτική του αποστασία από την αυταρχική εξουσία της καθεστωτικής Εκκλησίας, με την αντίθεσή του στην απολυταρχική κυριαρχία αυτής, ο νοήμων άνθρωπος, με «νουν καθηγεμόνα»,δηλώνει Θεοσεβούμενος. Όχι θεοφοβούμενος. Δηλώνει φίλος του Θεού, και όχι δούλος.
«Nonserviam: Δενθαυπηρετήσω». Δεν θα υπηρετήσω,αυτόπουδενπιστεύω, λέει ο νοήμων άνθρωπος.
Ο νους του απορρίπτει την καθεστωτική εκκλησία. «… Και Θεός ην ο λόγος», (Ιωάννης α΄1). Ο Λόγος ο πανανθρώπινος,
Απορρίπτει την καθεστωτική εκκλησία, ο Νους-Λόγοςτου νοήμονος ανθρώπου, για να ζήσει την αληθινή πνευματική ζωή και έκσταση, μέσα στην αλήθεια του αληθούς Λόγου του Θεού.
Αρνείται τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα των θρησκόληπτων, Ταλιμπάν αρχιερέων, και των ομοίων τους, με τα οποία σκιάζουν και συνθλίβουν την πραγματική ζωή, οι σφετεριστές της πνευματικής ζωής και του Λόγου του Θεού.
Το να είναι κανείς αντίθετος προς την καθεστωτική Εκκλησία, δεν σημαίνει πως είναι αντίθετος προς το θρησκευτικό συναίσθημα.
Κάθε άνθρωπος, ο καθένας μας, έχει μέσα στην καρδιά του τον Θεό. Και τον επικαλείται, σιωπηλά ή κραυγάζοντας, σε κρίσιμες στιγμές. Ακόμη κι όταν τον βλαστημάει, τον επικαλείται.
Η καθεστωτική εκκλησία, με το επιδεικτικό τελετουργικό της, με τους Κανονικούς Κανόνες, με τα εκκλησιαστικά της Τάγματα, και τις τελετουργικές πρακτικές της, είναι «Σχολή» Πίστης», παρά ένας οδηγός πίστης, για όσους αγνούς πιστούς καλεί να προσέλθουν.
Το ποίμνιο, το κοπάδι, βέβαια, προσέρχεται αγεληδόν, και μεταλαμβάνει, ο ένας πίσω από τον άλλον, από το «ποτήρι μέσα στο οποίο ευρίσκεται ο Χριστός», κατά την ρήση ιεράρχη, αδιαφορώντας για την Δημόσια Υγεία, σε περίοδο πανδημίας, από την λοιμώδη νόσο COVID-19.
Και ο πρώην Μητροπολίτης Αμβρόσιος, αφορίζει…
«ἀφορίζομενκαί ἐκκόπτομεν τούτους τέλεον τοῦ Σώματος τῆς Μητρός ἡμῶν Ἐκκλησίας!Ἀφωρισμένοι εἴησαν […] Κατηραμένοι, ἀσυγχώρητοι καί μετά θάνατον ἄλυτοι καί τυμπανιαῖοι ἔστωσαν.
Κληρονομήσειεν τήν λέπραν τοῦ Γιεζή καί τήν ἀγχόνην τοῦ προδότου Ἰούδα. Σχισθεῖσα ἡ γῆ καταπίοι αὐτούς ὡς τόν Δαθάν καί Ἀβειρών.»
Περί Δαθάν και Αβειρών:
«καὶ ἠνοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιεν αὐτοὺς καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ὄντας μετ’ αυτών καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν.καὶ κατέβησαν αὐτοὶ καὶ ὅσα ἐστὶν αὐτῶν ζῶντα εἰς ᾅδου, καὶ ἐκάλυψεν αὐτοὺς ἡ γῆ, καὶ ἀπώλοντο ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς.(Σ.Σ Εκκλησίας)» (Παλαιά Διαθήκη. Αριθμοί 16: 32, 33)
Αφορίζει ο Αμβρόσιος, ως Γιαχβέ (Ιεχωβά), της Παλαιάς Διαθήκης, ως δικτάτορας, εν ονόματι της αλαζονείας του και της αλαζονικής αυταρχικότητάς του.
«πρώτα βγαίνει η ψυχή κι ύστερα το χούι», το χουντικό.
«Και ποιήσας φραγγέλιον εκ σχοινίων πάντας εξέβαλε εκ του ιερού […] και των κολλυβιτών εξέχεε το κέρμα και τας τραπέζας ανέτρεψε. Μη ποιείτε τον οίκον του Πατρός μου οίκον εμπορίου». (Ιωάννης β΄ 15-16)
Σημειώσεις
* Θήτες < Θης, θητός, πληθ. θήτες: «μέλη της τετάρτης και εσχάτης τάξεως, κατά το Πολίτευμα του Σόλωνος. Θης: χωρικός εργάτης ή δουλοπάροικος ηναγκασμένος να καλλιεργή τους αγρούς του κυρίου του» (HenryGLiddel-RobertScott. Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης. Σιδέρης 2001.
** Σπουδαρχίδης: Μικροθεσιθήρας (Π. Χ. Δορμπαράκη «Επίτομον Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης. Ετυμολογικόν-Ερμηνευτικόν»
** Αρχίδιον: Μικρόν ανάξιον λόγου υπούργημα. (ibid)
