Ανταγωνιστικότητα, Καινοτομία, και Ιρλανδικό μοντέλο ανάπτυξης, είναι έννοιες  που κατακλύζουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, περιγράφοντας πολιτικές και προγράμματα για αναδιάρθρωση της οικονομίας της Ελλάδας. Η γενική αίσθηση που αποκομίζουμε όμως από διεθνείς οργανισμούς είναι ότι η ανταγωνιστική θέση της χώρας μας παρά τις φιλόδοξες προσπάθειες των κυβερνήσεων παραμένει χαμηλή. Σε αντίθεση με τις δηλώσεις διαφόρων φορέων και υπευθύνων που προβάλλονται κατά καιρούς από τα ΜΜΕ, τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα σημείωσε κατακόρυφη πτώση στους δείκτες ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας σύμφωνα με έγκυρα & επίσημα στοιχεία και έρευνες του World Economic Forum και της European Commission.

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του World Economic Forum (WEF) με το οποίο συνεργάζεται ο ΣΕΒ, και με τα στοιχεία που παραθέτω στο διάγραμμα 1 και στον πίνακα 1 σημειώνεται σημαντική επιδείνωση της θέσης της Ελλάδας στο δείκτη ανταγωνιστικότητα για ανάπτυξη. Η Ελλάδα κατατάσσεται εννέα θέσεις χαμηλότερα σε σχέση με το 2004 στο δείκτη ανταγωνιστικότητας για ανάπτυξη και από την 37η παρουσιάζεται φέτος  στην 46η. Αυτή η θέση της Ελλάδας είναι η χαμηλότερη μεταξύ των χωρών της ΕΕ με εξαίρεση την Ιταλία και την Πολωνία που βρίσκονται στην 47η και 51η θέση αντίστοιχα.

Ο δείκτης ανταγωνιστικότητας για ανάπτυξη (Growth Competitiveness Index) χρησιμοποιείται από το WEF από το 1979 και διαμορφώνεται από παράγοντες που επηρεάζουν το μακροοικονομικό περιβάλλον και την οικονομική ανάπτυξη. Οι τρεις βασικές μεταβλητές του Growth Competitiveness Index, είναι η ποιότητα του μακροοικονομικού περιβάλλοντος, οι δημόσιοι θεσμοί και η τεχνολογική ετοιμότητα της χώρας.

Σύμφωνα με το WEF και τον ΣΕΒ, η σημαντική αυτή επιδείνωση της θέσης της χώρας συνδέεται με τα σοβαρά προβλήματα στο μακροοικονομικό περιβάλλον, τα οποία οφείλονται στο μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα και στην αυξανόμενη απαισιοδοξία του επιχειρηματικού κόσμου σε σχέση με τις βραχυπρόθεσμες προβλέψεις για την οικονομία. Όπως εξάλλου φαίνεται και στο διάγραμμα 2 η χώρα μας σημείωσε «ελεύθερη πτώση» στη μακροοικονομική σταθερότητα και ενώ το 2002 βρίσκονταν στην 27η θέση μεταξύ 80 χωρών, βρίσκεται στην 96η θέση μεταξύ 117 χωρών!…

Η επιδείνωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας δεν πρέπει να ξαφνιάζει καθότι σύμφωνα με στοιχεία και αξιολογήσεις της European Commission για την καινοτομία που δημοσιεύθηκαν τον Δεκέμβριο του 2005 «Η οικονομική στρατηγική της Ελλάδας παρουσιάζεται να έχει ελάχιστη ή σχεδόν καμία σχέση με την καινοτομία». Το 2005 η Ελλάδα κατρακύλησε από την 14η θέση στην Ευρώπη των 15, στην 23η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Η Ε.Ε. συνιστά να χρησιμοποιήσουμε ως πρότυπο για την προώθηση της καινοτομίας στη χώρα μας τις χώρες που ανήκουν στο ίδιο με εμάς «cluster», δηλαδή την Εσθονία, τη Λετονία, την Πολωνία, την Πορτογαλία, και όχι το Ιρλανδικό μοντέλο το οποίο «είναι πολύ της μόδας» σε ελληνικά χείλη. Σύμφωνα με την Ε. Ε. η πατρίδα  μας θα χρειασθεί  περισσότερα από 40 χρόνια για να επιτύχει σύγκλιση με την ΕΕ στην καινοτομία! Μια χώρα συνεπώς που δεν έχει καταφέρει να επενδύσει στην Καινοτομία, την Έρευνα και Ανάπτυξη, την Ευρυζωνικότητα και τη δια-βίου εκπαίδευση δεν είναι δυνατό να λέγεται ότι «πραγματοποιεί άλματα» προς τη βελτίωση της ανταγωνιστικής της θέσης στη διεθνοποιημένη οικονομία, ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης της χώρας μας παραμένουν οι υψηλότεροι στην Ε.Ε. και ότι αντιμετωπίζουμε καλύτερα τις δύσκολες διεθνείς οικονομικές συγκυρίες καλύτερα απ’ ότι οι εταίροι μας στην Ε.Ε.

Μήπως ήρθε η ώρα να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός (οι Έλληνες επιχειρηματίες ήδη το γνωρίζουν) για την πραγματική οικονομική κατάσταση, ώστε να μην παραμένει αποπροσανατολισμένη η κοινή γνώμη από την πραγματικότητα;