Κάποτε είχα γράψει ότι δεν έχουμε δημοκρατία. Εδώ, σε αυτή τη στήλη. Ο κοινοβουλευτισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά ολιγαρχία (Αριστοτέλης, Πολιτικά). Πολίτες υπάρχουν τυπικά. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι σημερινοί πολίτες… είμαστε υπήκοοι. Και όποιος λέει ότι είναι πολίτης με τα ίδια δικαιώματα που έχει και ο Λάτσης, είναι βαθιά νυχτωμένος. Σας θυμίζω απλά ότι στην αρχική δημοκρατία – εκείνη που προσπαθούμε να ξεχάσουμε, επειδή δε συμφέρει τους επαγγελματίες πολιτικούς (μα να μπούμε στην κληρωτίδα μαζί με την καθαρίστρια, έλα ντε!) – είχαν τα ίδια δικαιώματα στην κυριολεξία: Ο τελευταίος πολίτης, ο θήτης δηλαδή και ο Περικλής. Ο καρβουνιάρης των Αχαρνών και ο Θεμιστοκλής. Αν και ο Νικίας διαφωνούσε με την εκστρατεία στη Σικελία, πήρε εντολή από την Εκκλησία του Δήμου και ηγήθηκε. Αυτό είναι το θαύμα της δημοκρατίας. Γι’ αυτές μου τις απόψεις μερικοί σοβαροφανείς θυμάμαι ότι με κοίταξαν με οίκτο. «Ο καημένος ο γραφικός». Μερικοί άλλοι με ξύλινες πολιτικάντικες φράσεις μου τηλεφώνησαν για να μου δώσουν «ειρωνικά» συγχαρητήρια. «Τα πολιτεύματα εξελίσσονται αγαπητέ. Τώρα αυτή είναι η δημοκρατία. Διαλέγεις κόμμα και παίρνεις». Αυτό βέβαια το αυθαίρετο «αυτή είναι η δημοκρατία» δεν το κατάλαβα ποτέ. Δημοκρατία σημαίνει «διοικεί ο λαός, ο δήμος» και σε αυτό εδώ το καθεστώς, αν δεν κάνω λάθος, διοικεί ο Καραμανλής ή ο οιοσδήποτε Καραμανλής, ο οποίος δε δίνει λογαριασμό σε κανέναν (να το αφήσουμε εκείνο το… «δίνει στη Βουλή», δεν πιάνει πια ούτε στις οικιακές βοηθούς). Και επίσης, να μη λέμε και γράφουμε ότι ελέγχεται από την Αντιπολίτευση, είναι σαχλαμάρα. Όταν περνάει ό,τι θέλει με την ισχνή πλειοψηφία του, λέτε να του χαλάει τη μανέστρα η Εύη Χριστοφιλοπούλου που φωνασκεί στα παράθυρα; Σιγά τα ωά. Τι σόι δημοκρατία, λοιπόν, είναι αυτή, που διοικεί ένας και τον βλέπουν γύρω – γύρω τριάντα, οι οποίοι παριστάνουν τους υπουργούς; Τελικά, η μη ύπαρξη δημοκρατίας είναι η αιτία όλων των κακών. Ακριβώς. Το «ενός κακού μύρια έπονται», όπως καταλαβαίνετε δε βγήκε για πλάκα. Να δείτε, λοιπόν, τις συνέπειες, της μη ύπαρξης δημοκρατίας και έπειτα μπορείτε να με πείτε και γραφικό και τρελό και ανισόρροπο.

Να τα πάρουμε με τη σειρά; Όπως ξέρετε, υπάρχει μία σφίξη οικονομική τώρα τελευταία. Γνωστό και πάμε παρακάτω. Δει δη χρημάτων και άνευ τούτων κ.λπ. … κ.λπ. … Δημοσθένης έτσι; Άρα χρειάζονται λεφτά, γιατί χρωστάμε τη μάνα μας και τον πατέρα μας. Καμιά αντίρρηση. Σε μια δημοκρατία, λοιπόν, όσοι έχουν λεφτά καλούνται να πληρώσουν. Οι έχοντες. «Δώστε και σώστε, να βγούμε από το λούκι…». Έτσι γινότανε στα δημοκρατικά πολιτεύματα. Οι πλούσιοι πλήρωναν για όλα. Για γιορτές και πανηγύρια, για θέατρα, για πολέμους και για εξοπλισμούς. Μη μου πείτε ότι εδώ πληρώνει ο Βγενόπουλος για τα F-16! Τρίχες. Οι συνταξιούχοι τα πληρώνουν και οι μισθοδίαιτοι. Όλα μαζί. Και τις μίζες. Βάλτε τα κάτω και θα τα βρείτε. Εδώ ό,τι χρειαζόμαστε ως χώρα, λεφτά, όπλα, τόκους και επιτόκια, τα μαζεύουμε από τον κοσμάκη. Η πιο εύκολη μέθοδος. Αν υπήρχε όμως, δημοκρατία, δε θα υπήρχε ποτέ η δυνατότητα κάποιος να αποφασίσει ερήμην του λαού. Να διώξουμε τον κόσμο να πάει στις εξοχές και εμείς πίσω από την πλάτη του να του σκάψουμε το λάκκο. Πού πας ρε Καραμήτρο! Έτσι δε λέμε;

Σε ποια δημοκρατία, λοιπόν, θα υπερίσχυε η λογική του Σουφλιά ή του κάθε Σουφλιά – γιατί όλοι ίδιοι είναι – ότι ο Λάτσης με μια θωρακισμένη Μερσεντές των 6.000 κυβικών και ο ψιλικατζής του Περάσματος με ένα ΚΙΑ 3.300 (που το πήρε με δόσεις) θα πλήρωναν τα ίδια λεφτά για τη σωτηρία της οικονομίας μας και του περιβάλλοντος; Ποια δημοκρατία θα άφηνε να κυκλοφορεί ελεύθερος κάποιος που είχε τη φαεινή ιδέα να φορολογηθεί το ίδιο σκληρά ο ευκατάστατος της Κηφισιάς, που διαθέτει ένα υπερσύχρονο Λαντ Ρόβερ ή Καγιέν των εκατό χιλιάδων ευρώ, με τον φουκαρά που είχε όνειρο της ζωής του μια Μερσεντές και την αγόρασε κοψοχρονιά (με δόσεις και μεταχειρισμένη) από τον Ο.Δ.Δ.Υ., για να νιώσει και αυτός ότι καβαλάει το όνειρο; (Φορολογείται βρε ανισόρροποι το όνειρο του μεροκαματιάρη;) Πείτε μου λοιπόν, ο έχων αυτή τη φορολογική έμπνευση, δεν είναι για ψυχίατρο; Επίσης: Είναι καλά αυτός που βάζει με το ζόρι εφτακόσιες χιλιάδες χτυπημένους και πυροβολημένους πολίτες, μπατίρηδες οικογενειάρχες, να πάνε να αλλάξουν άμα τη επιστροφή τους από τα μπάνια του λαού το αυτοκίνητό τους για να γλιτώσουν την εφορία και να βοηθήσουν το περιβάλλον; Έλεος. Ποια Εκκλησία του Δήμου θα τον άφηνε να κυκλοφορεί ελεύθερος αυτός ο δημόσιος κίνδυνος που παριστάνει τον υπουργό… Μα αν (ω αμαρτωλέ) είχε τα μέσα και τα χρήματα δε θα το είχε αλλάξει; Ποιος μεροκαματιάρης δε θέλει ένα καινούργιο τουτού; Και λοιπόν κύριε υπουργέ, να σου πω τι θα γίνει στο τέλος; Θα την πουλήσει τη Μερσεντές ο υπαίθριος μανάβης στην Αγιαβαρβάρα στο Αιγάλεω, δε θα καμαρώνει πλέον με την κυρά Κατίνα. Και λοιπόν, τι έγινε κύριε Σουφλιά; Το σώσαμε το περιβάλλον; Μας δουλεύετε κύριε; Άντε βάλε κανένα φίλτρο στα φουγάρα της ΔΕΗ, κόψε τα λύματα απ’ τις βιομηχανίες που κατέστρεψαν τον βοιωτικό Κηφισό, βάλε πρόστιμο σε αυτούς που έχουν κάνει οικόπεδα τον Κηφισό, κανόνισε τα φουγάρα των λεωφορείων που μας κόβουν την ανάσα, φτιάξε καλά καύσιμα που είναι αισχίστης ποιότητος, φτιάξε καμιά αποχέτευση που βρέχει και βγαίνει το σκατοβολιό απ’ τους βόθρους, σεβάσου πρώτα εσύ το περιβάλλον και άσε τους φουκαράδες, δεν ξεζουμίζονται άλλο, σάμπως τους έμεινε και καθόλου ζουμί;

Γι’ αυτό λέω αν είχαμε δημοκρατία… Δεν είμαι ψώνιο. Απλά σκέφτομαι και παρηγοριέμαι. Ποιος θα τολμούσε να κάνει αυτά τα φαιδρά και τα παράλογα και θα ήταν ακόμη εδώ;