Πώς θα σας φαινόταν να έβγαινε μια Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ένας Κωνσταντίνος ή Κυριάκος Μητσοτάκης, ή ένας Στέφανος Κασσελάκης και να έλεγε, «Είμαι Ισλαμιστής/τρια;» – «Γιατί δεν χρειάζεται να είναι κανείς μουσουλμάνος για να είναι Ισλαμιστής».

Σοκ και δέος, μετά από μια τέτοια δήλωση κι όλοι θα έσπευδαν να επικρίνουν, να χαρακτηρίσουν και να καταδικάσουν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Κι όμως συνέβη, όχι με τον Ισλαμισμό, αλλά τον Σιωνισμό, με τον Τζο Μπάιντεν να έχει δηλώσει δημόσια πάνω από δυο φορές -την πρώτη ως αντιπρόεδρος επί Ομπάμα, τη δεύτερη πρόσφατα, ως πρόεδρος των ΗΠΑ- ότι είναι Σιωνιστής, κι ότι «Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος Εβραίος για να είναι Σιωνιστής».

Δεν κουνήθηκε φύλλο…

Η σύγχυση μεταξύ των δυο εντελώς ξεχωριστών αυτών εννοιών καλά κρατεί. Και ευνοεί του σιωνιστές, όχι τους εβραίους. Για κάθε κριτική που ασκείται σε κάποιον σιωνιστή πολιτικό, ή στην σιωνιστική κυβέρνηση του Ισραήλ, η απάντηση είναι η «κάρτα» του θύματος: Είστε αντισημίτες, αρνητές του Ολοκαυτώματος.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Καμία σχέση, φυσικά. Οι πρώτοι και καλύτεροι που υποφέρουν από το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ, είναι οι ίδιοι οι εβραίοι του Ισραήλ. Τους ζήτησαν να φτιάξουν ένα Κράτος στην Παλαιστίνη, και έκτοτε, ζουν σε μια μόνιμη εμπόλεμη κατάσταση, δεν απολαμβάνουν την ειρήνη, ευημερία και ασφάλεια που θα έπρεπε να τους παρέχει ένα κράτος.

Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη «θεωρία συνωμοσίας», μάλιστα, ότι το Ολοκαύτωμα που προκάλεσε ο Χίτλερ -ο οποίος, σύμφωνα με αυτή φέρεται να έχει και ρίζες εβραϊκές- ήταν για να ασκηθεί πίεση στους Εβραίους της διασποράς, ειδικά στην Ευρώπη, ώστε να αποφασίσουν να δημιουργήσουν ένα δικό τους κράτος στην Παλαιστίνη. Τραβηγμένο; Μπορεί. Ένας εβραίος ίσως να μην έφτανε ποτέ σε μια τόσο ακραία πράξη να θυσιάσει ανθρώπους του δικού του έθνους για να πετύχει τους στόχους του. Ωστόσο, ένας σιωνιστής θα μπορούσε. Έτσι δείχνει η Ιστορία. Ότι είναι σκληροί, αμείλικτοι και αδίστακτοι, κι ότι ο σκοπός τους αγιάζει τα μέσα.

Ο Νετανιάχου δεν δίστασε να προσφέρει όλο τον Ισραηλινό λαό ώστε να γίνει το εργαστήρι πειραματόζωων της Pfizer για το νέο και αδοκίμαστο εμβόλιο covid. Και μάλιστα καυχήθηκε και δημόσια ότι το έκανε. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει καταφέρει να παραμείνει στο πόστο του, παρότι έχει πλέον χάσει τη δημοφιλία του, επικρίνεται σχεδόν από τους πάντες και για πολλούς λόγους. Ίντριγκα, δολοπλοκίες, πονηριά, ψέματα και προπαγάνδα, είναι οι πρακτικές του.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Πολλοί πλέον τον συγκρίνουν με τον Χίτλερ. Και είναι εβραίοι, όχι σιωνιστές. Οι εβραίοι εντός και εκτός του Ισραήλ, που κατά εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλώνουν υπέρ της ειρηνικής συνύπαρξης του ισραηλινού και παλαιστινιακού λαού, και ζητούν να σταματήσουν τα εγκλήματα στη Γάζα που διαπράττονται εδώ και δεκαετίες, αποδεικνύουν ότι όλοι οι εβραίοι δεν είναι και σιωνιστές. Οι δυτικοί ηγέτες που χωρίς δισταγμό σπεύδουν να υποστηρίξουν τη βαναυσότητα του Ισραήλ στο όνομα του «δικαιώματος στην άμυνα», επίσης αποδεικνύουν ότι μπορούν να είναι σιωνιστές, χωρίς να είναι και εβραίοι.

Ο σιωνισμός ξεκίνησε ως πολιτικό κίνημα, τον 19ο αιώνα με σκοπό τη δημιουργία στην περιοχή της Παλαιστίνης ενός νέου εβραϊκού κράτους, που θα συγκέντρωνε όλους τους Εβραίους της διασποράς. Το όνομα του προέρχεται από τον λόφο της Σιών στην Ιερουσαλήμ. Κι ενώ αρχικά βασιζόταν εν μέρει στην ιουδαϊκή θρησκευτική παράδοση, στη συνέχεια έγινε κίνημα κοσμικό, με πολλούς μάλιστα να δηλώνουν και αθεϊστές. Ταυτόχρονα, το «εθνικιστικό» κίνημα, έγινε και παγκόσμιο, μέσα από τους γνωστούς άγνωστους σκοτεινούς διαύλους.

Ο Ουμπέρτο Έκο, χρησιμοποιεί σαν παράδειγμα έναν ορισμό του Τριστάν Μπερνάρ για τον σιωνισμό: «ένας πλούσιος Εβραίος που ζητά χρήματα από έναν άλλο πλούσιο Εβραίο για να στείλει έναν τρίτο Εβραίο στην Παλαιστίνη». Επειδή ποτέ ένας φτωχός Εβραίος δεν θα έστελνε στην Παλαιστίνη έναν πλούσιο Εβραίο, σύμφωνα με τον Έκο, αυτό αποκαλύπτει μια δυσάρεστη αλήθεια: Πως στην έκφραση «πλούσιος Εβραίος», είναι το ταξικό επίθετο και όχι το φυλετικό ουσιαστικό που καθορίζει την πραγματικότητα.

Η σύγχυση μεταξύ των δυο εννοιών, Εβραίοι και Σιωνιστές, βλάπτει μόνο τους πρώτους. Οι δεύτεροι κρύβονται πίσω από τη φούστα των πρώτων και μιξοκλαίγονται ότι και πάλι διώκονται σαν πρώτα, και ότι δεν είναι αρεστοί.

Δεν έχουν πραγματικά «τον Θεό τους», και είναι άκρως επικίνδυνοι, όχι μόνο για την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, αλλά και την Παγκόσμια Ειρήνη…

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης