Σε εξαιρετικά δεινή θέση πρέπει να βρίσκεται η κυβέρνηση, αφού για πρώτη φορά αποφάσισε να τραβήξει σαν άσο από το μανίκι το χαρτί των πολεμικών αποζημιώσεων, έναν «άσο» που επί σειρά ετών πολλοί φώναζαν πως θα έπρεπε να είναι από τα πρώτα χαρτιά που θα όφειλε και θα εδικαιούτο η Ελλάδα να ρίξει στο τραπέζι των Ευρωπαίων τζογαδόρων.
Ξαφνικά (ή «ξαφνικά») λοιπόν, για ένα θέμα που επί δεκαετίες, όταν δεν ήταν ταμπού, αποτελούσε μια αιτία για να χαρακτηριστεί όποιος το επικαλείται ως γραφικός ή ως ακραίος, το Υπουργείο Οικονομικών συγκροτεί σχετική ομάδα εργασίας, η οποία επεξεργάζεται το συγκεκριμένο ζήτημα, μελετά τα «καλά κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα» και το σημαντικότερο δείχνει να καταλήγει και σε θετικό πόρισμα περί του αν η Ελλάδα δικαιούται να αξιώσει τις λεγόμενες γερμανικές αποζημιώσεις για τα άπειρα δεινά που υπέστη από τους δύο παγκοσμίους πολέμους.
Η συγκεκριμένη έκθεση, της οποίας οι 80 σελίδες χαρακτηρίζονται ως «άκρως απόρρητες», βασίζεται σε 761 τόμους από αρχειακό υλικό, μεταξύ αυτών συμφωνίες, νομοθετικά κείμενα καθώς και δικαστικές αποφάσεις. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ομάδας εργασίας κ. Παναγιώτη Καρακούση, οι εμπειρογνώμονες επεξεργάστηκαν 190.000 σελίδες διασκορπισμένες σε διάφορα αρχεία, πολλά εκ των οποίων βρέθηκαν στα υπόγεια δημοσίων κτηρίων.
Ως γενικό πόρισμα προκύπτει πως «η Ελλάδα δεν έλαβε ποτέ αποζημιώσεις, ούτε για το κατοχικό δάνειο ούτε για τα δεινά που υπέστη κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής».
Μάλιστα, ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος συγκάλεσε σύσκεψη για το συγκεκριμένο ζήτημα και πολύ σύντομα θα προχωρήσει και στις απαιτούμενες διπλωματικές ενέργειες.
Αξίζει να σημειωθεί πως το πόρισμα αυτήν τη στιγμή βρίσκεται «ανά χείρας» του προέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κ. Φωκίωνα Γεωργακόπουλου, προκειμένου να λάβει χώρα και η νομική επεξεργασία της συγκεκριμένης απόρρητης έκθεσης, ώστε να συνταχθεί και μια γνωμοδότηση για το αν αυτές οι αξιώσεις μπορούν να ξεπεράσουν το έδαφος του λογικώς «δικαίου» και να περάσουν και σε εκείνο του νομικώς απαιτητέου.
Όσο όμως κι αν αυτό δείχνει περίεργο, η ανάσυρση της εν λόγω υπόθεσης και μάλιστα τη συγκεκριμένη χρονική πολιτική συγκυρία δείχνει, τελικά, να εξυπηρετεί και τη γερμανική πλευρά, αφού μια ενδεχόμενη – έστω και κατ’ αρχάς – θετική αντιμετώπισή της μπορεί να λειτουργήσει και ως ένα ανάχωμα απέναντι στα αντιγερμανικά αισθήματα που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια μέσα στην ελληνική κοινωνία, αισθήματα που ουδείς γνωρίζει σε πόσα επίπεδα και σε τι βάθος μπορούν να βλάψουν τα γερμανικά συμφέροντα.
Επιμέλεια: Παύλος Κιρκασίδης
