Τη βεβαιότητα ότι η οικονομική κρίση στην Ευρώπη διαμόρφωσε ένα τερατώδες πολιτικό δημιούργημα στη Γερμανία, το οποίο δεν έχει ανάγκη από στρατιωτική ισχύ για να κυριαρχήσει αλλά μπορεί μέσα από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και την προτεσταντική ηθική να επιβάλει την ηγεμονία του, εξέφρασε στο τελευταίο του βιβλίο «Γερμανική Ευρώπη» και σε συνεντεύξεις του ο γνωστός κοινωνιολόγος Ούλριχ Μπεκ, ο οποίος επιχειρεί να εξηγήσει την τιμωρητική διάθεση του Βερολίνου έναντι της Ελλάδας και τελευταίως έναντι της Κύπρου.
«Η νέα γερμανική ισχύς στην Ευρώπη δεν βασίζεται στη δύναμη όπως στο παρελθόν. Δεν χρειάζεται όπλα για να επιβάλει τη θέλησή της στις άλλες χώρες. Δεν χρειάζεται να εισβάλει, όμως είναι πανταχού παρούσα» γράφει ο Μπεκ στο βιβλίο του.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Guardian», ο Ούλριχ Μπεκ υποστηρίζει ότι η Γερμανία προσπαθεί να δώσει ένα ηθικό μάθημα στην Κύπρο. «Ο πόνος εξαγνίζει. Ο δρόμος που περνά από την κόλαση, ο δρόμος που περνά από τη λιτότητα, οδηγεί στον παράδεισο της οικονομικής ανάκαμψης» αναφέρει.
Τι κερδίζουν, όμως, οι Γερμανοί διδάσκοντας στους υπόλοιπους Ευρωπαίους πώς να διοικούν τις οικονομίες τους; Σύμφωνα με τον Μπεκ, «η κυριαρχία της Γερμανίας στην Ευρώπη έδωσε στη χώρα μια νέα αίσθηση ταυτότητας ύστερα από δεκαετίες ενοχών για τους Ναζί, απελευθερώνοντάς τη από αυτό που αποκαλεί σύνδρομο του ποτέ πια – ποτέ πια ολοκαύτωμα, ποτέ πια φασισμός, ποτέ πια μιλιταρισμός».
«Οι Γερμανοί δεν επιθυμούσαν πλέον να θεωρούνται ρατσιστές και πολεμόχαροι. Προτίμησαν να γίνουν οι δάσκαλοι και οι ηθικοί διαφωτιστές της Ευρώπης» προσθέτει ο Μπεκ.
«Πριν από δύο δεκαετίες η Γερμανία μετά την επανένωση ήταν όπως η Ελλάδα σήμερα, με τελματωμένη οικονομία και πέντε εκατομμύρια ανέργους» γράφει ο «Guardian». «Όμως, χάρη στη νεοφιλελεύθερη λιτότητα και την προτεσταντική αντίληψη ότι ο πόνος εξαγνίζει, οι Γερμανοί τα κατάφεραν» προσθέτει.
Ο Μπεκ αναφέρει μάλιστα ότι: «Σήμερα η επανένωση της Γερμανίας χρησιμοποιείται σαν το μοντέλο της γερμανικής διαχείρισης κρίσεων στην Ευρώπη. Ως επικεφαλής της ισχυρότερης οικονομικής δύναμης της ηπείρου, η Άνγκελα Μέρκελ υπαγορεύει τους όρους με τους οποίους οι χώρες της Ευρωζώνης λαμβάνουν χρηματική βοήθεια, διαβρώνοντας τη δημοκρατική αυτονομία της ελληνικής, της ιταλικής και της ισπανικής Βουλής».
Ο Μπεκ την αποκαλεί «Μερκιαβέλι», από τον Μακιαβέλι. «Είναι η μη εστεμμένη βασίλισσα της Ευρώπης, η Βασίλισσα Μερκιαβέλι Α’ της Ευρώπης» προσθέτει.
«Ήδη υπάρχει μία Ευρώπη δύο ταχυτήτων, με τους Ευρωπαίους πιονιέρους στην Ευρωζώνη και τους υπόλοιπους, όπως η Βρετανία, να μη συμμετέχουν πραγματικά στη λήψη αποφάσεων. Ο Ντέιβιντ Κάμερον δεν συνειδητοποιεί ότι μετακινείται το κέντρο της ισχύος στην Ευρώπη, αλλά αντίθετα επικεντρώνεται στην αποχώρηση από την Ευρώπη. Αυτό είναι αφροσύνη» αναφέρει.
Ο γνωστός κοινωνιολόγος συνιστά στις δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης να τερματίσουν τη μη δημοκρατική βασιλεία της «Βασίλισσας Μερκιαβέλι». Υποστηρίζει ότι στο μέλλον πρέπει να συνδεθεί με την ετοιμότητα μιας χώρας να υποστηρίξει ένα νέο, πανευρωπαϊκό κοινωνικό συμβόλαιο, που θα καταρτιστεί για να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας, να διευρύνει την ελευθερία και να προωθήσει τη δημοκρατία.
«Ενδεχομένως ακούγομαι απελπιστικά ουτοπιστής και αφελής. Γιατί όμως να μην είμαστε ουτοπιστές και αφελείς; Δείτε την εναλλακτική» τονίζει.
Το νέο βιβλίο του Ούλριχ Μπεκ «Από τον Μακιαβέλι στη Μερκιαβέλι. Η γερμανική Ευρώπη και οι στρατηγικές εξουσίας της κρίσης» έχει – ταυτόχρονα με τα Γερμανικά – εκδοθεί και στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη, σε μετάφραση από το πρωτότυπο και με πρόλογο της αναπληρώτριας καθηγήτριας του συνταγματικού δικαίου Νέδας Αθ. Κανελλοπούλου – Μαλούχου.
