Η κόρη μου έγινε ήδη 16 ετών. Σωστή κοπέλα. Σήμερα έχει τα γενέθλιά της.

Μέσα στο κατακαλόκαιρο, είχε καύσωνα την εβδομάδα που γεννήθηκε. Ήταν ένα όμορφο κατακόκκινο μωράκι, που του έκανε αέρα με ένα χαρτόνι όλο το βράδυ για να μην ταλαιπωρείται στον ύπνο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Αδυσώπητος χρόνος. Φεύγει σαν νερό πριν προλάβεις να πιάσεις τη στιγμή. Έτσι πέρασαν 16 χρόνια και έζησα κι εγώ τη στιγμή που φοβόμουν περισσότερο.

«Μαμά, θέλω να πάω διακοπές με τις φίλες μου. Θέλω να πάω μόνη μου στη Μύκονο…» ελάλησε η νεαρή έφηβη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Καθώς σηκώνω τα μάτια μου νομίζω ότι βλέπω την μικρή βασίλισσα της νύχτας να κουνά το ραβδάκι της, ετοιμάζομαι να χαμογελάσω και να της απαντήσω:
«Είσαι μικρούλα ακόμη. Όταν μεγαλώσεις θα πας διακοπές κι εσύ με τις φίλες σου…»

Στο πρώτο άρθρο κιόλας, στην πρώτη απαγορευτική εισαγωγή είχε ξεκινήσει εμφύλιος πόλεμος.

Κλάματα, φωνές, πόρτες να κλείνουν και όλα στο κόκκινο!

Περίμενα ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί, αλλά το είχα αναβάλλει από τις άμεσες σκέψεις μου.

Το είχα μεταθέσει χρονικά. Όμως το πρόβλημα βρισκόταν ante portas.

Σαν γονέας είχα τρομοκρατηθεί στη σκέψη ότι το μωράκι μου, το δικό μου κοριτσάκι θα πάει σε μια «ζούγκλα» με άγνωστους.

Βέβαια τα αίτημα της έφηβης κόρης μου ήταν δίκαιο. Εξάλλου ουδέποτε μου έδωσε αφορμή για τα λεγόμενα παρατράγουδα της κατάχρησης της εμπιστοσύνης μου.

Μετά την θύελλα ήρθε η νηνεμία… Αποφάσισα ότι θα έπρεπε να ζυγίσουμε τα υπέρ και τα κατά αυτής της πράξης.

Εξηγώντας στο παιδί ότι σέβομαι την επιθυμία της, αλλά συγχρόνως υπάρχει και η δική μου ευθύνη να την αφήσω να εκτεθεί στους κινδύνους που ελλοχεύει αυτή η απλή καλοκαιρινή απόδραση.

Η λύση δόθηκε με δημοκρατικές διαδικασίες. Προσπάθησα να της δώσω να καταλάβει ότι θέλω να υπάρχει η εποπτεία ενός ενήλικα, είτε αυτό σημαίνει κάποιος μεγαλύτερος συγγενής ή γονέας που θα επιβλέπει από απόσταση. Όχι αστυνόμευση, αλλά επιτήρηση.

Όφειλα να μην τρομάζω το παιδί μου. Άλλωστε αυτό που ήθελα περισσότερο είναι να γίνει υπεύθυνη για τον εαυτό της.

Το αποτέλεσμα: Τελικά στη Μύκονο θα πάει. Όπως κι εγώ. Ψαρρού εκείνη, Ελιά εμείς. Αλλά ήμουν σίγουρη για το παιδί μου βάσει των αξιών που εγώ του είχα μεταλαμπαδεύσει.

Η Μύκονος είναι τέλεια, κι αν είσαι νέος super – μόνο μην με ακούσει η κόρη μου!

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης