Την υποψηφιότητα του για την προεδρία του ΔΗΚΟ εξήγγειλε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, γιος του πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και τέως προέδρου του ΔΗΚΟ, με στόχο όπως αναφέρει να τερματιστεί η αρνητική εικόνα του ΔΗΚΟ και «να σταματήσει το Κόμμα μας να χωρίζεται σε “επίσημο” και “ανεπίσημο” και να σταθεί ως ένα ενιαίο, ενωμένο και περήφανο Δημοκρατικό Κόμμα».
Στις αρχές Φεβρουαρίου ο Νικόλας Παπαδόπουλος παραιτήθηκε από αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ, διαφωνώντας με την απόφαση της ηγεσίας να στηρίξει στις προεδρικές τον Νίκο Αναστασιάδη.
Ο κ. Παπαδόπουλος, σε δήλωσή του, τονίζει ότι στα 37 χρόνια ζωής και προσφοράς του ΔΗΚΟ είναι πολλά τα ιστορικά επιτεύγματά του, αλλά δυστυχώς, προσθέτει, «η παρουσία, η λειτουργία και η εικόνα του τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν ήταν αντάξια των προηγούμενων χρόνων».
Η δεύτερη θητεία του προέδρου Μάριου Καρογιάν, υποστηρίζει, «σημαδεύεται από μια σειρά αρνητικών αποφάσεων και εξελίξεων που έπληξαν την αξιοπιστία του και απέτυχαν να αποτρέψουν αρνητικές εξελίξεις στο Κυπριακό και στην οικονομία».
Επίσης, ανέφερε πως οποιαδήποτε προσπάθεια για άμεση ή έμμεση αναβολή της παγκύπριας εκλογικής συνέλευσης πέραν των τριών μηνών «θα συνιστά καταπάτηση της εσωκομματικής δημοκρατίας και περιφρόνηση της βούλησης των μελών του ΔΗΚΟ».
Το πλήρες κείμενο της δήλωσης του Νικόλα Παπαδόπουλου με το οποίο εξήγγειλε την υποψηφιότητά του για την προεδρία του ΔΗΚΟ.
«Είναι πολλά και ιστορικά τα επιτεύγματα του Δημοκρατικού Κόμματος στα 37 χρόνια ζωής και προσφοράς του. Επιτεύγματα που διαμόρφωσαν και καθόρισαν τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας.
Επιτεύγματα που οχύρωσαν και εδραίωσαν την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επιτεύγματα που υπηρέτησαν και στήριξαν τον κυπριακό ελληνισμό και τον κυπριακό λαό στο σύνολο του.
Οι ψηφοφόροι, τα μέλη και τα στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος, είμαστε περήφανοι για όλα αυτά τα επιτεύγματα. Είμαστε περήφανοι για τους αγώνες και τις θυσίες για προάσπιση της νομιμότητας και της δημοκρατίας.
Είμαστε περήφανοι για τους αγώνες και τις θυσίες για προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας. Είμαστε περήφανοι για τη στήριξη στον Εθνάρχη Μακάριο στα δύσκολα χρόνια μετά το προδοτικό πραξικόπημα και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή.
Είμαστε περήφανοι για την πετυχημένη διακυβέρνηση του ιδρυτή του Κόμματός μας Σπύρου Κυπριανού, για την ανασυγκρότηση του κράτους μας και για το οικονομικό θαύμα που πετύχαμε τη δεκαετία του 80’.
Είμαστε περήφανοι για την πετυχημένη διακυβέρνηση του Τάσσου Παπαδόπουλου, για τη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004 και για τα οικονομικά επιτεύγματα και την εισαγωγή του Ευρώ το 2008.
Είμαστε περήφανοι για τα αναρίθμητα έργα και αποφάσεις που συνέβαλαν στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας μας, παρά την τουρκική κατοχή, τις αντιξοότητες και τα συνεχή προβλήματα.
Είμαστε περήφανοι για την ιστορία, για τις αρχές και για τις αξίες του Δημοκρατικού Κόμματος.
Δυστυχώς, η παρουσία, η λειτουργία και η εικόνα του Κόμματός μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν ήταν αντάξια της παρουσίας, της λειτουργίας και της εικόνας των προηγούμενων χρόνων.
Η δεύτερη θητεία του συναγωνιστή Μάριου Καρογιάν στην προεδρία του Δημοκρατικού Κόμματος, η οποία άρχισε το Μάρτιο του 2009 και ολοκληρώνεται σε μία βδομάδα, δηλαδή στις 15 Μαρτίου, σημαδεύεται και χαρακτηρίζεται από μια σειρά αρνητικών αποφάσεων και εξελίξεων που όχι μόνο έπληξαν καίρια την αξιοπιστία του Κόμματός μας, αλλά, επιπρόσθετα, απέτυχαν να αποτρέψουν τις αρνητικές εξελίξεις που βιώνουμε σήμερα, τόσο στο Εθνικό μας θέμα, όσο και στην οικονομία.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια της πορείας του Δημοκρατικού Κόμματος σημαδεύτηκαν ανεξίτηλα από:
1. Την αδικαιολόγητη παραμονή του Κόμματος στη διακυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια, παρά την από μέρους του αθέτηση όλων των προεκλογικών δεσμεύσεών του και παρά τη σαφή διαφωνία του Κόμματος μας με τους χειρισμούς Χριστόφια στο Κυπριακό, κυρίως με την έναρξη των διαπραγματεύσεων στη βάση του Σχεδίου Ανάν, αλλά και τις «γενναιόδωρες προσφορές» που ακολούθησαν.
2. Την αδικαιολόγητη παραμονή του Κόμματος στη διακυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια, παρά την έντονη και ουσιαστική διαφωνία μας στη διαχείριση της οικονομίας και της εσωτερικής διακυβέρνησης και παρά το ότι δεν εισακούγονταν οι έγκαιρες και συνεχείς προειδοποιήσεις μας για όσα τραγικά βιώνουμε σήμερα και που αναπόφευκτα θα βιώσουμε και στο μέλλον.
3. Τη σημαντική μείωση των ποσοστών του Κόμματος σε τρεις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, δηλαδή στις Ευρωεκλογές του 2009, στις Βουλευτικές Εκλογές του 2011 και στις Δημοτικές Εκλογές της ίδιας χρονιάς.
4. Την απώλεια του πρωταγωνιστικού ρόλου του Δημοκρατικού Κόμματος στον ενδιάμεσο χώρο.
5. Τη συνεχή περιφρόνηση στη βούληση των μελών και των ψηφοφόρων του Κόμματος και την πρωτοφανή διάσταση της ηγεσίας από τον κόσμο του Κόμματος, όπως αυτή αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στις πρόσφατες Προεδρικές Εκλογές, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων μας αποδεδειγμένα ενήργησε αντίθετα με τη σχετική απόφαση του Κόμματος.
6. Την κατά συρροή παραβίαση του Καταστατικού του Κόμματος και την επιδεικτική απαξίωση των συλλογικών οργάνων του, με πιο χαρακτηριστικό γεγονός τη σύγκληση της Κεντρικής Επιτροπής ελάχιστες φορές σε διάστημα 4 χρόνων, παρά τη σαφή καταστατική διάταξη που ορίζει σύγκληση της Κεντρικής Επιτροπής κάθε δύο μήνες.
7. Το ζημιογόνο κλίμα εσωστρέφειας και εσωκομματικού διχασμού που κορυφώθηκε με τις διαγραφές υψηλόβαθμων ιστορικών στελεχών μας και που συνεχίζει να καλλιεργείται σε καθημερινή βάση, προκαλώντας την πικρία και την απογοήτευση του κόσμου του Δημοκρατικού Κόμματος.
8. Την εντύπωση ότι το Δημοκρατικό Κόμμα πολιτεύεται με μοναδικό κριτήριο τη συμμετοχή στην εξουσία και την κατάληψη όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτειακών αξιωμάτων από τα ανώτερα κομματικά στελέχη.
Οι αποφάσεις που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση λήφθηκαν κατά πλειοψηφία.
Έχουν όμως την προσωπική σφραγίδα και το στίγμα του νυν Προέδρου του Κόμματος ο οποίος είχε την πρωτοβουλία για αυτές τις αποφάσεις και την ευθύνη για όλους τους χειρισμούς και ο οποίος μετέτρεπε τις σχετικές ψηφοφορίες σε «ψήφους εμπιστοσύνης» προς το πρόσωπό του και «απόδειξη κομματικής συνοχής» και εκμεταλλευόταν έτσι τη θεμιτή και καλοπροαίρετη επιδίωξη των συναγωνιστών μας για στήριξη στον θεσμό του Προέδρου του Κόμματος.
Η ευθύνη για αυτή την αρνητική παρουσία, λειτουργία και εικόνα του Δημοκρατικού Κόμματος επομένως, βαραίνει πρωτίστως και κυρίως το συναγωνιστή Μάριο Καρογιάν.
Η ευθύνη όμως για έξοδο από αυτή την κρίση, είναι στα χέρια όλων μας, είναι στα χέρια των μελών του Κόμματος, είναι στα χέρια του κόσμου μας.
Ήρθε επιτέλους η ώρα για Αλλαγή. Ήρθε επιτέλους η ώρα να ξανακάνουμε περήφανο τον κόσμο του Δημοκρατικού Κόμματος. Ήρθε επιτέλους η ώρα να ξαναφέρουμε κοντά μας τις χιλιάδες φίλους και υποστηρικτές του Δημοκρατικού Κόμματος που έχουν αποστασιοποιηθεί.
Ήρθε η ώρα να σταματήσει το Κόμμα μας να χωρίζεται σε «επίσημο» και «ανεπίσημο» και να σταθεί ως ένα ενιαίο, ενωμένο και περήφανο Δημοκρατικό Κόμμα.
Ήρθε επιτέλους η ώρα να ξαναγίνουμε υπηρέτες του λαού και των ψηφοφόρων και όχι «διεκδικητές αξιωμάτων».
Ήρθε επιτέλους η ώρα να πολιτευτούμε ξανά με γνώμονα τις πολιτικές μας θέσεις και όχι με γνώμονα την κατάληψη καρεκλών.
Επειδή πιστεύω στο Δημοκρατικό Κόμμα και επειδή πιστεύω και σέβομαι τη βούληση των χιλιάδων μελών και ψηφοφόρων μας, εξαγγέλλω σήμερα την υποψηφιότητά μου για το αξίωμα του Προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος.
Με αυτή την απόφασή μου, δεν διεκδικώ μόνο την προεδρία του Κόμματος. Διεκδικώ και το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε μέλους μας να επιλέγει την ηγεσία του. Διεκδικώ και το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε μέλους μας να είναι περήφανο για το Κόμμα μας.
Διεκδικώ και τη δυνατότητα του Δημοκρατικού Κόμματος να υπηρετεί τη δημόσια ζωή του τόπου και όχι να υπηρετείται από αυτήν.
Διεκδικώ και τη δυνατότητα του Δημοκρατικού Κόμματος να συμβάλει ξανά, ουσιαστικά,
• στην κοινή προσπάθεια όλων μας για μια λειτουργική και βιώσιμη λύση του Κυπριακού με σωστό περιεχόμενο,
• στην κοινή προσπάθεια όλων μας για έξοδο από την οικονομική κρίση,
• στην κοινή προσπάθεια για οικονομική ανάπτυξη,
• στην κοινή προσπάθεια για αξιοποίηση του φυσικού πλούτου του νησιού μας,
• και, πάνω απ’ όλα, στην κοινή προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Διεκδικώ τη δυνατότητα του Δημοκρατικού Κόμματος να ξαναγίνει πρωταγωνιστής στο πολιτικό σκηνικό του τόπου μας.
Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες μέρες για το πώς θα πρέπει να προχωρήσουν οι εσωκομματικές διαδικασίες ενόψει της λήξης της θητείας της ηγεσίας σε μια βδομάδα.
Η απάντηση είναι σαφής και βρίσκεται στο Καταστατικό μας. Περιέχεται όμως και στη διασημότερη ελληνική έννοια: στη Δημοκρατία. Σε ώρες κρίσιμες, η δημοκρατία έχει την απάντηση. Και η δημοκρατία εδραιώνεται, εφαρμόζεται και υπηρετείται καλύτερα μόνο όταν είναι άμεση.
Γι αυτό, δηλώνω ξεκάθαρα και με σαφήνεια πως διαφωνώ με κάθε προσπάθεια άμεσης ή έμμεσης αφαίρεσης ή στέρησης του δικαιώματος ψήφου έστω και από ένα μέλος, ή υποστηρικτή, ή ψηφοφόρο του Κόμματος. Το δικαίωμα ψήφου δεν είναι προνόμιο που το παραχωρεί η εκάστοτε κομματική ηγεσία στα μέλη.
Το δικαίωμα της ψήφου είναι ιερό και θεμελιώδες και δεν μπορεί κανένας να το αφαιρέσει ή να το στερήσει.
Γι αυτό, καλώ όλα τα μέλη, τους υποστηρικτές και τους ψηφοφόρους του Δημοκρατικού Κόμματος να συμμετάσχουν μαζικά στις εσωκομματικές διαδικασίες και να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα.
Οποιαδήποτε προσπάθεια για άμεση ή έμμεση αναβολή της Παγκύπριας Εκλογικής Συνέλευσης πέραν της τρίμηνης περιόδου που προβλέπεται στο Καταστατικό, θα συνιστά καταπάτηση της εσωκομματικής δημοκρατίας, περιφρόνηση της βούλησης των μελών και προσπάθεια φίμωσης του περήφανου κόσμου του Δημοκρατικού Κόμματος.
Κυρίως όμως, θα συνιστά πλήγμα στην ίδια την ιστορία του Δημοκρατικού Κόμματος και στο όνομα που φέρει.
Το Δημοκρατικό Κόμμα ΔΕΝ χρειάζεται νέο Καταστατικό.
Το Δημοκρατικό Κόμμα χρειάζεται νέο Πρόεδρο.
Και ο περήφανος κόσμος του Δημοκρατικού Κόμματος είναι ο αρμοδιότερος να τον εκλέξει.».
Πηγή: ikypros.com
Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Παπατσάκωνα
