Βρείτε μου ένα του εξωτερικού που έχει στρατοπεδεύσει στο αεροδρόμιο και πληρώνει τα μαλλιά της κεφαλής του σε ενοίκια. Το ΙΚΕΑ προαστίου της Στουτγάρδης, που γνωρίζω, βρίσκεται σε βιομηχανική περιοχή και αποκλείεται να έχει ενοικιαστεί ο χώρος με τους όρους που έχει ενοικιαστεί το εδώ! Επιπλέον, ακόμα και αν δεν ήταν στο αεροδρόμιο, σε οποιαδήποτε περιοχή και αν ενοικιαστεί, η άγνωστη λέξη για το εξωτερικό “ΑΕΡΑΣ” από μόνη της κάνει το κόστος να μεταβιβάζεται στο προϊόν. Ξέρεις τι είναι να σου ζητάνε για ένα μαγαζάκι μια σταλιά σε ένα εμπορικό κέντρο «shop in shop», αέρα κάπου 100 χιλιάδες ευρώ και ποσοστά επί του τζίρου που αγγίζει το 10 ή και το 20% πολλές φορές; Ή μήπως δεν ξέρετε ότι στο εξωτερικό η αντίστοιχη ΔΕΗ, πριμοδοτεί με μειωμένο τιμολόγιο τις επιχειρήσεις, ενώ εδώ σε περιμένουν στην γωνία αν ανοίξεις μία έστω μικρή τρύπα-μαγαζί; Εγώ, προτιμώ πάντως να πάρω το αεροπλάνο πολλές φορές, να κάνω και τη βόλτα μου και να ψωνίσω από Γερμανία, όπου και ζω το μισό μου έτος, και να βάλω και κέρδος στην τσέπη μου.
Νεράιδα
