Στις μέρες μας, ο καρκίνος του ενδομητρίου -του σώματος της μήτρας – εκδηλώνεται και σε σχετικά νεαρές γυναίκες, παρότι παραμένει συχνότερος γύρω στην ηλικία των 60 ετών. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένες γυναίκες με τη διάγνωση ενός τέτοιου καρκίνου μπορεί να μην έχουν τεκνοποιήσει και, συνεπώς, να επιθυμούν να διατηρήσουν τη μήτρα τους, αν αυτό είναι δυνατόν.
Τα τελευταία χρόνια, έχουν επιτευχθεί εγκυμοσύνες σε γυναίκες με καρκίνο του σώματος της μήτρας. Οι γυναίκες αυτές, πριν από την κύηση, έχουν υποβληθεί σε συντηρητικού τύπου θεραπεία κατά του καρκίνου, συνήθως με τη μορφή ορμονοθεραπείας. Φαίνεται ότι η ορμονοθεραπεία μπορεί να υποστρέψει, τουλάχιστον παροδικά, τη νόσο, έτσι ώστε η γυναίκα να εκμεταλλευτεί το χρονικό «παράθυρο» και να μείνει έγκυος.
Βέβαια, απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο καρκίνος του ενδομητρίου να είναι αρχόμενος, καλής συμπεριφοράς και η γυναίκα να έχει αποδεχθεί το μικρό ρίσκο της επιβάρυνσης της δικής της υγείας, λόγω καθυστέρησης της οριστικής θεραπείας του καρκίνου, που είναι η υστερεκτομή. Επίσης, είναι σημαντικό η παρακολούθηση να γίνεται με εντατικό έλεγχο για τυχόν υποτροπή του καρκίνου στο χρονικό διάστημα που προσπαθεί κανείς για εγκυμοσύνη.
Μετά την επίτευξη εγκυμοσύνης, σχεδόν όλες οι γυναίκες θα υποβληθούν τελικά σε υστερεκτομή. Αυτή μπορεί να γίνει και κατά τη διάρκεια της καισαρικής τομής, εφόσον αυτό προγραμματιστεί κατάλληλα. Εναλλακτικά, η μήτρα μπορεί να αφαιρεθεί σύντομα μετά τη γέννα με λαπαροσκοπική μέθοδο, η οποία εξασφαλίζει λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο και γρηγορότερη ανάρρωση σε σχέση με την κλασική ανοικτή μέθοδο.
Το άρθρο επιμελήθηκε και υπογράφει
ο Θάνος Παπαθανασίου MD (London) MRCOG FHEA
Μαιευτήρας Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Λονδίνου
www.gynaikologos.net
