Σε οικονομικό ”τοίχο” προσέκρουσε η Ελλάδα, σχετικά με το ευρωπαϊκό -αν όχι πανευρωπαϊκό- πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης.
Αν και πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέφρασαν την συμπάθεια – αλληλεγγύη τους προς την Ελλάδα, το σχεδόν ανυπέρβλητο θέμα του οικονομικού κόστους έκανε ειδικά τους Βορειο-ευρωπαίους να κρατήσουν επιφυλακτική στάση στο ζήτημα της άσκησης πιέσεων στην Τουρκία, που (μαζί με την Λιβύη) είναι η βασική πύλη εισόδου παράνομων μεταναστών στον ευρωπαϊκό χώρο.
Αυτή η στάση των «βόρειων» δεν επέτρεψε στους «27» υπουργούς Εξωτερικών της Ε.Ε. να καταλήξουν στην τελική διατύπωση του κειμένου των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής.
Στη διάρκεια της συζήτησης, που διεξήχθη με πρωτοβουλία της Ελλάδας στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών στο Λουξεμβούργο, η κ. Μπακογιάννη βρήκε κατ’ αρχήν κατανόηση από πολλές χώρες (κυρίως του νότου, που έχουν και το πρόβλημα) στη γενική θέση ότι η διαχείριση του προβλήματος απαιτεί ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, η οποία θα πρέπει να επιδειχθεί στην πράξη.
Σύμφωνα με την υπουργό Εξωτερικών, η επίδειξη της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης θα πρέπει να γίνει κατ’ αρχήν με αναβάθμιση του ευρωπαϊκού οργανισμού διαχείρισης των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., δηλαδή του Frontex, με περισσότερη παρουσία πλοίων στο Αιγαίο, αλλά και με οικονομική συμμετοχή στη διαχείριση των μεταναστών.
Το σχέδιο των συμπερασμάτων θα συζητηθεί πλέον σε επίπεδο μονίμων αντιπροσώπων και, εάν δεν υπάρξει επιθυμητή κατάληξη που να καλύπτει τις ελληνικές επιδιώξεις, τότε θα πάει ”ανοικτό” προς συζήτηση στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, όπου θα κληθούν να το επιλύσουν οι 27 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πάντως, το πρόβλημα είναι η προφανής άρνηση οικονομικά εύρωστων χωρών, όπως η Γερμανία, που δεν επιθυμεί και άλλη επιβάρυνση του κρατικού της προϋπολογισμού μέσω νέας αύξησης των κοινοτικών δαπανών για τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων.
