Τα αστέρια του αύριο, φωτίζουν το φετινό Synch!
Tο Synch για μια ακόμη χρονιά ανταποκρίνεται στον τίτλο του (Innovative) και “τολμά” να παρουσιάσει ονόματα τη στιγμή που το αστέρι τους μόλις έχει αρχίσει να λάμπει. Σε έναν κόσμο παροδικού hype, μερικοί καλλιτέχνες, ήρθαν για να μείνουν. Σας τους παρουσιάζουμε…
Florence And The Machine
To νέο hype της art-pop!
Η Βρετανίδα Florence Welch, αυτήν την στιγμή δημιουργεί στον βρετανικό μουσικό τύπο, τέτοιους κραδασμούς, που μόνο με τον ενθουσιασμό που συνόδευσε την άφιξη της Amy Winehouse, συγκρίνονται. Πιο ψυχεδελική από την Kate Nash, πιο «αντράκι» από την Lily Allen, πιο φωτεινή από την Amy Winehouse και πιο εκρηκτική από την Adele, η Florence έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία στην άκρως ανταγωνιστική λονδρέζικη σκηνή και έκανε τους πάντες να μιλάνε για αυτήν, χωρίς καν να έχει κυκλοφορήσει το ντεμπούτο άλμπουμ της.
Το οποίο όμως θα κυκλοφορήσει μέσα στον Ιούνιο υπό τον τίτλο «Lungs» παρουσιάζοντας μας ένα σύμπαν γεμάτο άρπες, χορωδίες, τύμπανα, ψήγματα metal, έρωτα, θάνατο, δόντια, νυφικά και όλες τις σιωπές που παρεμβάλλονται ανάμεσα τους. Η Florence κέρδισε και το Critics’ Choice Award στα φετινά Brit Awards, ενώ η Adele που είχε κερδίσει το ίδιο βραβείο το 2008, είδε το ντεμπούτο άλμπουμ της να φτάνει τα 1.2 εκατομμύρια σε πωλήσεις παγκοσμίως.
Ebony Bones
H απάντηση του Λονδίνου στην Karen O!
H Ebony Bones είναι μια αυτοδίδακτη μουσικός, μια από τις πρώτες που διέθεσαν τα τραγούδια της στο internet. Μέχρι στιγμής έχει κυκλοφορήσει τα singles “Don’t Fart On My Heart”, “We Know All About U” και “Musik”, ενώ το μέγεθος της δημοτικότητας που της προσέφερε το διαδίκτυο ήταν τέτοιο, που πέρυσι της ζητήθηκε να παίξει στη συναυλία “Obama for America” στη Νέα Υόρκη.
To κορίτσι-θαύμα σχεδιάζει μόνη της τα ρούχα που φοράει αυτή και η μπάντα της, ενώ μόνη ανέλαβε και την ηχογράφηση του ντεμπούτο άλμπουμ της “Bone Of My Bones”, παρά τις προτάσεις που δέχτηκε από διάφορους σημαντικούς παραγωγούς του χώρου. Η Ebony Bones είναι μια καλλιτέχνις του τώρα αλλά και του μέλλοντος.
Μια παλλόμενη, ατίθαση, πληρωμένη απάντηση σε κάθε άνοστη, εμπορευματοποιημένη, πλαστική pop πριγκίπισσα στης υφηλίου που μετατρέπει το κάθε live της σε ένα θεματικό show άνευ προηγουμένου.
A Mountain Of One
Η νέα μπάντα-φαινόμενο της pop ψυχεδέλειας!
Το ντουέτο των Mo Morris και Ζeben Jameson προέρχεται από τον κόσμο της underground techno αλλά η μουσική που δημιουργούν ως A Mountain Of One θα είχε αξία μόνο σε μια ντισκοτέκ με πολλά στρώματα. Ενδεικτικά, έχει χαρακτηριστεί από το περιοδικό Vice “κλασικό κομμάτι βαλεαρικού φουτουρισμού”, το άλμπουμ του συγκροτήματος έχει λάβει διθυραμβικές κριτικές από το περιοδικό I-D Magazine και το Fact έφτασε στο σημείο να τους συγκρίνει με τους Pink Floyd, τους Fleetwood Mac και τους Verve.
Φυσικά όλα αυτά λειτουργούν ως η καλύτερη επιβράβευση για τη μπάντα που συντέθηκε το 2006, προκειμένου να δημιουργήσει κάτι νέο, γοητευτικό, ψυχεδελικό και πνευματικό. Οι Mountain θυμίζουν σε ορισμένα σημεία τα πειραματικά dance σχήματα των αρχών της δεκαετίας του ’90, όπως οι Ultramarine ή οι Orb, των οποίων το επικό ambient techno στηρίχθηκε στο krautrock και την “σκηνή του Canterbury” όπως οι Soft Machine και άλλοι. Στα ατού της μπάντας συγκαταλέγεται και η τρεμάμενη φωνή του τραγουδιστή, που θυμίζει Bryan Ferry. Μετά από δύο EP, πρόσφατα κυκλοφόρησε και ο πρώτος ολοκληρωμένος τους δίσκος με τίτλο “Αn Institute Of Joy”.
The Bug
Dub-ποίηση από το νέο μεγάλο όνομα της λονδρέζικης dubstep σκηνής.
Ίσως αδικούμε τον Kevin Martin όταν τον χαρακτηρίζουμε next big thing, αφού αν και το ντεμπούτο του ως The Bug κυκλοφόρησε πρόσφατα,πρόκειται για έναν παραγωγό που έχει συμμετάσχει σε πολλά διαφορετικά projects (Techno Animal/Ice/God, King Midas Sound, Razor X Productions, Pressure, Ladybug), ενώ η μέχρι στιγμής δισκογραφία του περιλαμβάνει εταιρείες όπως οι Ninja Tune, Virgin, Rephlex, Position Chrome/Mille Plateaux, Word Sound, Hyperdub και Tigerbeat 6.
Ο Bug αποτελεί μια ακόμη από τις ανακαλύψεις του dubstep γκουρού Kode 9 και που μετά από τη συναναστροφή του με μετρ του είδους όπως οι Loefah, Digital Mystikz, Skream, κ.ά. κυκλοφόρησε τον περασμένο χρόνο το άλμπουμ “London Zoo”, μέσω της Ninja Tune. Ο ήχος του αναμειγνύει στοιχεία dancehall, grime, hip-hop και θορύβου, προκαλώντας την εκπυρσοκρότηση. Τέλος, έχοντας ήδη ρεμιξάρει το “Harrowdown Hill” του Thom Yorke (Radiohead) και το “Corporate Cannibal” της Grace Jones μετά από παράκληση αμφοτέρων, αποτελεί έναν από τους πιο hot remixers αυτήν τη στιγμή.
Hudson Mohawke
H αποκάλυψη της Warp για το 2009!
Μετά από ελάχιστες παραγωγές και δυσεύρετα βινίλια κατά τη διάρκεια των περασμένων χρόνων, ο Mohawke κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο πολυσυζητημένους νέους παραγωγούς. Χαρακτηριστικά το περιοδικό XLR8R γράφει “εμπειρογνώμονες όπως η δισκογραφική Ubiquity μέχρι και το BTS Radio, τον Matthias Desch του Μονάχου, και διεθνείς ιντερνετικοί σταθμοί όπως οι Beyond Jazz και Straight Up, όλοι μιλάνε για τον νέο αυτό μουσικό από τη Γλασκώβη. Ο Hudson Mohawke είναι ένα πρόσωπο του τώρα, και τα “βρόμικα” beats είναι η γλώσσα του. Μπορείς να τον αποκαλέσεις μαθητή του Dilla, έναν avant-hip-hop συνθέτη, έναν γητευτή των beats.
Είναι νέος, ταλαντούχος και ταράσσει ήδη τα νερά του underground”. Στο ντεμπούτο του με την Warp, το οποίο τιτλοφορείται “Polyfolk Dance”, ο Mohawke επιδεικνύει μια μείξη jungle, big beat, IDM και glitch-hop μουσικής. Τα περισσότερα κομμάτια δεν ξεπερνάνε τα τρία λεπτά, ενώ σε μερικά σημεία η δομή των beats θυμίζει την πρώιμη δουλειά του Squarepusher.
