Τα χαράτσια ήρθαν. Μάλλον ξαναήρθαν. Μαζί και τα ΕΤΑΚ, οι υπόλοιπες ΔΕΚΟ, τα σχολικά, φροντιστήρια κι ότι άλλο χρειάζεσαι για την …δωρεάν παιδεία ή υγεία.
Ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, έρχεται με “σολάριουμ” από την Αφρική και ο νυν, κάνει…αιφνιδιαστικές βόλτες στην Ομόνοια.
Ήθελα να ξέρα, για τόσο χαζό έχουν τον κόσμο;
Δηλαδή έκανε έφοδο στην πλατεία ο πρωθυπουργός λέει κι ήταν η κάμερα από πίσω. Τί σόι αιφνιδιασμός τώρα είναι αυτός με το κρατικό κανάλι μαζί, είναι αλλουνού παπά που λένε και στα χωριά.
Πες ότι το τρως το χάπι της …αιφνιδιαστικής κάμερας. Απ όλους τους Έλληνες που έχουν απομείνει στην Ομόνοια, μόνο ένας γέρος βρέθηκε κι αυτός να επαινεί τον Σαμαρά; Το ρεπορτάζ δηλαδή ήθελε να βγάλει εκτός της κυριακάτικης βόλτας του πρωθυπουργού, ότι ο λαός είναι με το μέρος του; Κι ότι συμφωνούν όλοι στις οριζόντιες περικοπές και στην εξαθλίωση;
Επειδή η κοροϊδία έχει και όρια, με όλους αυτούς που νομίζουν ότι κρύβουν την πραγματικότητα και χρησιμοποιώντας τα Μέσα μαζικής προπαγάνδας περνούν σκληρά μέτρα αδιαφορώντας για το βιοτικό επίπεδο που μας έχουν καταφέρει, να σου πω εγώ κύριε πρωθυπουργέ, τι λέει ο κόσμος.
-ότι κανείς σας δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα γιατί ποτέ κανείς πολιτικός δεν έχει δουλέψει στη ζωή του
-πήγαινε βόλτα στην Ομόνοια μετά τις δέκα το βράδυ, χωρίς κάμερες και χωρίς ασφάλεια.
-ότι οικονομίες είχε ο κοσμάκης τις ξόδεψε, όχι σε λούσα, αλλά για να πληρώσει τις υποχρεώσεις, που άδικα επέβαλλε η προηγούμενη κυβέρνηση
-ο συνταξιούχος που μια ζωή δούλευε, τώρα δεν έχει να πάρει τα φάρμακά του γιατί τα έχετε κάνει “μπάχαλο”
-ο νεαρός σκέφτεται ν αφήσει την οικογένειά του και να φύγει έξω γιατί δεν του δίνεις καμία ελπίδα
-σας έδωσε μια ευκαιρία να υλοποιήσετε αυτά που υποσχεθήκατε προεκλογικά, αλλά φαίνεται ότι όλοι σας, είστε μια από τα ίδια. Πού πήγε το Ζάππειο;
Και τέλος, αν δεν πιάσεις αυτούς που ζουν σε βάρος μου τόσα χρόνια…μαύρο φίδι που σ έφαγε!
Κάπως έτσι αντιλαμβάνονται τη σημερινή κατάσταση οι πολίτες αυτής της χώρας. Αλλά για να το ξέρεις, για να αφουγκραστείς την κοινωνία που λέτε κι εσείς οι πολιτικοί, πρέπει να ζείτε ανάμεσα στην κοινωνία. Όχι σε μια εικονική πραγματικότητα.
Κι όπως εύστοχα είπε κάποιος όταν αναζητούσαν νέο υπουργό των οικονομικών, η καρέκλα της διοίκησης αυτού του τόπου, δεν θέλει μάστερ και 10 πτυχία οικονομίας.
Θέλει άνθρωπο με μάστερ στη ζωή. Που έχει δουλέψει. Που ξέρει το άγχος στο τέλος του μήνα, αν θα πάρει μισθό ή όχι. Αν θα έχει μεροκάματο αύριο.
Αν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντι στην οικογένειά του.
Αλλά αυτός ο τόπος, γέννησε δυστυχώς επαγγελματίες πολιτικούς, που αναζητούν θέση, θετική ή αρνητική, στις σελίδες της ιστορίας.
