Όχι, είναι η απάντηση. Αφορμή η παραίτηση του Γ. Βερνίκου μετά την αποκάλυψη της τηλεοπτικής zougla για την εμπλοκή της εταιρείας του στη διερεύνηση της επιτροπής κεφαλαιαγοράς και το πρόστιμο που του έχει επιβληθεί.
Πέρασαν λοιπόν σχεδόν 2,5 χρόνια χωρίς υπουργείο κι όταν επιτέλους η νέα κυβέρνηση αποφάσισε την επανασύσταση του και την τοποθέτηση υπουργού – υφυπουργού…άρχισαν τα όργανα! Πολλοί βλέπουν έντονο πολιτικό παρασκήνιο πίσω από την παραίτηση Βερνίκου και τις πρώτες ουσιαστικά κόντρες των κομμάτων της συγκυβέρνησης για τις επιλογές των προσώπων.
Η ουσία όμως είναι η ναυτιλία. Κι αν μπορεί να επανέλθει στην κατάσταση τουλάχιστον που ήταν πριν, αν όχι σε καλύτερη.
Ο νέος υπουργός Μουσουρούλης, διαβεβαίωσε ότι είναι αποφασισμένος να το κάνει. Μπορεί μόνος του;
Προσωπικά ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να υπάρχουν στα υπουργεία περισσότεροι από έναν υπουργό. Υφυπουργοί και γενικοί γραμματείς. Προφανώς και οι υποχρεώσεις των κομμάτων είναι πολλές και πρέπει να βολευτούν “τα δικά μας παιδιά”. Όμως, όλοι τους μιλούν για το τέρας της γραφειοκρατίας που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι και το πολυμελές κυβερνητικό σχήμα, που όλο λένε ότι θα το μειώσουν για να είναι πιο ευέλικτο, αλλά όλο τελικά μένει ίδιο ή μεγαλώνει!
Σαφώς και ένας άνθρωπος, εν προκειμένω ο νέος υπουργός ναυτιλίας, είναι ικανός να πάρει μια απόφαση για το υπουργείο του, πολύ περισσότερο να υπογράψει κιόλας το χαρτί που θα έπρεπε να κάνει ένας υφυπουργός ή ένας γ.γ.
Κι αν ο όγκος δουλειάς είναι τόσο μεγάλος, υπάρχουν οι προϊστάμενοι των τμημάτων για να αναλάβουν το…τρέξιμο.
Τη συνολική ευθύνη και τελική απόφαση όμως, θα πρέπει να την έχει ένας άνθρωπος.
Και νομίζω ότι λύνονται τα χέρια του νέου υπουργού, γιατί θα κριθεί στο τέλος για τα καλά και για τα άσχημα από τις πράξεις και τις ενέργειες που θα έχει κάνει αυτός και κανείς άλλος.
Ο κος Μουσουρούλης, θα πρέπει να ενημερωθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γίνεται. Να μιλήσει με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Από τους εφοπλιστές και τους ακτοπλόους, μέχρι τα ναυτεργατικά σωματεία. Τα οποία θα πρέπει ν αφήσουν στην άκρη τις όποιες πολιτικές αντιπαραθέσεις και να δώσουν πίστωση χρόνου στη νέα ηγεσία. Προφανώς ο διάλογος μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα και επιτέλους όλοι να δουλέψουν για το κοινό καλό.
Αν μπορεί να εκμεταλλευτεί κάτι η χώρα μας, είναι ο τουρισμός και η ναυτιλία. Είναι ευκαιρία η κρίση να ενώσει τους πάντες, ώστε το όφελος να είναι μοιρασμένο.
Τόσο απλά.
