Με βάση τους γενικούς νόμους κίνησης του κεφαλαίου, του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής και του μονοπωλιακού καπιταλισμού, η ελληνική και ελληνόκτητη ναυτιλία αναπτύσσεται.
Στην ιστορική βαθμίδα ανάπτυξης του, τον ιμπεριαλισμό, ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής γεννάει τις οικονομικές κρίσεις.
«Υπάρχουν» αντικειμενικές δυνατότητες στη χώρα μας:
-Έχουμε 3000 νησιά και βραχονησίδες με την μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
-Γεωστρατηγική θέση που ενώνει 3 ηπείρους (Ευρώπη – Ασία – Αφρική).
-Δρόμος περάσματος για την διεθνή ναυσιπλοΐα με πλούσια ενεργειακά αποθέματα στην ευρύτερη περιοχή.
-Πολυάριθμο έμπειρο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό, ναυτεργάτες, εργατοτεχνίτες σε ναυπηγεία και επισκευές, έχουμε 5 ναυπηγεία που δεν ναυπηγούν ούτε ένα πλοίο και απαξιώνονται.
-Ενώ ταυτόχρονα ναυπηγούνται σε άλλες χώρες και θα παραληφθούν το 2012, 437 πλοία δηλαδή το 27% των παγκόσμιων ναυπηγήσεων.
-Έχουμε λιμενικές εγκαταστάσεις και ιδιαίτερα το λιμάνι του Πειραιά, τα λιμάνια της Αττικής, μαζί με άλλα λιμάνια κύρια και βοηθητικά που είναι γεωστρατηγικής σημασίας.
Η θέση της χώρας και οι φυσικοί πόροι που έχουμε μας δίνουν την δυνατότητα να αξιοποιήσουμε τα ενεργειακά αποθέματα, τον ορυκτό πλούτο.
Όρος και προϋπόθεση για την βιομηχανική παραγωγική ανασυγκρότηση είναι να αλλάξει η τάξη στην εξουσία, να απελευθερωθούν οι δυνατότητες μας μέσα από ένα ενιαίο φορέα ναυτιλίας.
