Τα λαδερά αποτελούν μια ιδιαίτερη κατηγορία μαγειρευτών φαγητών, αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κουλτούρας. Είναι συνδεδεμένα με το σπιτικό και υγιεινό φαγητό, ενώ φαίνεται να έχουν δεσμούς συγγένειας με το τυρί και το ψωμί, αποτελούν ένα φτωχό «ορεκτικό» για πολλούς άνδρες και «βραχνάς» για πολλές μαμάδες, ενώ την περίοδο της νηστείας… έχουν την τιμητική τους!
Τα λαδερά, με άλλα λόγια τα φαγητά που περιέχουν ένα τουλάχιστον λαχανικό και συνοδεύονται από ένα ακόμη συστατικό της ίδιας ή διαφορετικής ομάδας τροφίμων, θεωρούνται μέρος του Μεσογειακού τρόπου διατροφής και της αντίστοιχης κουλτούρας. Άλλωστε το όνομά τους είναι συνυφασμένο με τον πρωταγωνιστή της Μεσογειακής διατροφής, το ελαιόλαδο.
Τα λαδερά φαγητά, είναι μια από τις καλές συνήθειες του ελληνικού τραπεζιού εφόσον γίνονται η αιτία και η αφορμή να καταναλώσουμε τα λαχανικά σε μια διαφορετική έκδοση, πέραν της σαλάτας. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζουμε στην καθημερινή μας διατροφή φυτικές ίνες αλλά και πολύτιμα θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνες, ιχνοστοιχεία αλλά και από πολύτιμα φυτοσυστατικά, όπως τα αντιοξειδωτικά.
Παράλληλα, όταν συνοδεύονται από άλλες ομάδες τροφίμων όπως τα γαλακτοκομικά και κυρίως το τυρί, τα κρεατικά, τα αμυλούχα όπως το ρύζι, το κριθαράκι ή το πλιγούρι ή τα όσπρια μετατρέπονται σε ένα ισορροπημένο γεύμα. Η θρεπτική τους αξία αναβαθμίζεται ακόμη περισσότερο με την παρουσία του ελαιολάδου, της βασικής πηγής βιταμίνης E στη μεσογειακή διατροφή.
Η αντιοξειδωτική δράση της βιταμίνης Ε, σε συνδυασμό με τις πολυφαινόλες του ελαιολάδου, μετατρέπουν τα λαδερά σε ένα σύμμαχο ενάντια στη φθορά που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες καθημερινά στο σώμα μας. Από την άλλη πλευρά, η παρουσία του ελαιολάδου σε μεγάλες ποσότητες εκτοξεύει τις θερμίδες των λαδερών, γι’ αυτό και είναι σημαντικό να το χρησιμοποιούμε με μέτρο.
Επιμέλεια: Μαργαρίτα Μπρίγκου
