Ένα μόλις παιχνίδι. Μία μόλις βραδιά, πριν τα “χρυσά μωρά” του Ίβκοβιτς πετύχουν αυτό που αποκαλείται αθλητικό θαύμα. Η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού, αντιμετωπίζει την ΤΣΣΚΑ, σε μια αναμέτρηση που πολλοί την χαρακτήρισαν, Δαυίδ εναντίον Γολιάθ.
Κι όμως, οι ειδικοί του αθλήματος, μόνο ως θαύμα δεν βλέπουν την μέχρι τώρα πορεία της ομάδας του Πειραιά και συμφωνούν πως η δουλειά του προπονητή και το ταλέντο των παικτών, μπορεί να έχουν αφήσει άφωνο το φίλαθλο κοινό της Ευρώπης, όχι όμως και τους γνώστες του παρκέ!
Είναι αλήθεια ότι δεν ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές η φετινή σεζόν, ωστόσο από τα Χριστούγεννα και μετά και κυρίως με τις προσθήκες των Ντόρσεϊ και Λο, η ομάδα, έγινε πιο…ομάδα! Και ο “Ντούντα”, μετρ του είδους και ειδικός στη δημιουργία μπασκετικού χαρακτήρα της “πιτσιρικαρίας”, έχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του.
Το ταξίδι αυτό μοιάζει “παραμυθένιο” για τους ίδιους τους παίκτες, τη διοίκηση που βλέπει επιτέλους τα λεφτά της να πιάνουν τόπο και τους φιλάθλους που περίμεναν πολύ για μια επιτυχία. Κι αυτό το παραμύθι όλοι ελπίζουν να έχει happy end!
Μοιάζει με θαύμα λένε οι περισσότεροι να “χτυπήσει” ο Ολυμπιακός την υπερομάδα με την πανύψηλη front line, τον σούπερ σταρ Κιριλένκο και τον απρόβλεπτο μεν, αλλά υπερπαίκτη Τεόντοσιτς.
Αλλά απέναντι σε όλους αυτούς τους παιχταράδες, η ομάδα του Πειραιά έχει να αντιτάξει ένα απίστευτο ψυχικό σθένος. Μια Πειραιώτικη ψυχή κι έναν τσαμπουκά, ικανό να “τσακίσει” τα σχέδια των αντιπάλων. Έχει όμως και κάτι άλλο. Την άγνοια κινδύνου των νέων παικτών. Το άγχος που δεν έχει αυτός, αλλά έχει “κατακλύσει” τη Ρωσία, επειδή τα πολλά εκατομμύρια που ξοδεύτηκαν, οφείλουν να πάνε στην Μόσχα το κύπελλο.
Στο τέλος του αγώνα, το σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν θα είναι με τίποτα χαμένος. Αν νικήσει θα κάνει όλο τον κόσμο να μιλά γι αυτόν. Για το θαύμα που λέγαμε πριν. Αν ηττηθεί θα έχει καταφέρει δύο πολύ σπουδαία πράγματα. Να φτάσει σ έναν τελικό εκεί που δεν το περίμενε κανείς, αλλά κυρίως να έχει βάλει τις βάσεις για μια λαμπρή πορεία στο μέλλον.
Ας ελπίσουμε, η Πόλη απόψε να βαφτεί στα κόκκινα του Πειραιά και όχι της Μόσχας.
Και βέβαια, η νίκη να κριθεί από τις προσπάθειες των παικτών και όχι των διαιτητών!