Τα στοιχήματα πέφτουν βροχή και τα πενηντάευρα εξαφανίζονται σε χρόνο μηδέν. «Συμμορίες» παπατζήδων στο κέντρο της Αθήνας στήνουν τους πρόχειρους χάρτινους πάγκους τους και ψαρεύουν θύματα τόσο από τους Έλληνες περαστικούς όσο και από τους ανυποψίαστους τουρίστες. Η αστυνομία τούς ξέρει -και μάλιστα πολύ καλά. Ωστόσο, δεν τους «κυνηγάει». Απλώς, αραιά και πού, περνάει ένα περιπολικό για τα μάτια του κόσμου.
Σάββατο μεσημέρι στο Μοναστηράκι, απέναντι από το σταθμό του ηλεκτρικού στο Θησείο. Η ώρα είναι 14:30 και παρά τον καυτό ήλιο ο δρόμος της Αδριανού με τις καφετέριες και τα “greek mousaka” ρέστοραν σφίζει από κόσμο, που κάνει τη βόλτα του, τα ψώνια του ή απολαμβάνει τον καφέ του. Όπως επίσης σφίζει και από τους γνωστούς παπατζήδες, που χρόνια τώρα έχουν “σταμπάρει” τα πόστα τους και τα στήνουν λίγο πιο πάνω ή πιο κάτω στον εν λόγω δρόμο.
“Εδώ παπάς, εκεί παπάς, η… αστυνομία πού είναι;”
Η ώρα έχει πάει 15:45 και η απορία που μου έχει γεννηθεί είναι η εξής: «Στο συγκεκριμένο δρόμο, λίγο πιο πάνω, η Δημοτική Αστυνομία περνάει κάθε δέκα λεπτά, κάνοντας πεζές περιπολίες και κυνηγώντας τους αλλοδαπούς πλανόδιους πωλητές. Εδώ, λίγα μόλις μέτρα πιο κάτω, δεν έχει φανεί αστυνομικός ούτε για δείγμα».
Πάνω που το σκέφτομαι, βλέπω τις χάρτινες κούτες να εξαφανίζονται και τους παπατζήδες να μπαίνουν πίσω από τους πάγκους των Ελλήνων πλανόδιων πωλητών, λες και εργάζονται εκεί. Το πλήθος των περαστικών διαλύεται και όλα μοιάζουν φυσιολογικά. Ένα περιπολικό της Άμεσης Δράσης κάνει την εμφάνισή του. Τα παράθυρα κλειστά, τα γυαλιά ηλίου στη θέση τους και οι άντρες της Ελληνικής Αστυνομίας δεν κάνουν καν τον κόπο να κατέβουν από το περιπολικό. Ο ένας μόνο ρίχνει μια κλεφτή ματιά προς τον έναν πάγκο, όπου το βλέμμα του συναντά αυτό της μοναδικής στην περιοχή γυναίκας παπατζού. Εκείνη του χαμογελάει, του κάνει ένα νεύμα και το περιπολικό συνεχίζει τον… «έλεγχο» πιο πάνω.
Πριν προλάβει να απομακρυνθεί το περιπολικό, οι χάρτινες κούτες έχουν ξαναστηθεί, οι τρεις κάρτες ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται και ο «παπάς» έχουν τοποθετηθεί επάνω τους, και το πλήθος του κόσμου έχει ξαναμαζευτεί. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά!
Το τρενάκι και οι αετονύχηδες
Όση ώρα παρακολουθώ το παράνομο παιχνίδι που εκτυλίσσεται, συμβαίνουν διάφορα παράδοξα. Το γνωστό σε όλους μας τουριστικό τρενάκι της περιοχής πηγαινοέρχεται κάθε ένα τέταρτο. Εντύπωση προκαλεί το ότι κάθε φορά που έρχεται το τρενάκι, όλοι οι οδηγοί χαιρετούν τους παπατζήδες ή χτυπώντας την κόρνα και φωνάζοντας το όνομά τους τούς ζητούν να κάνουν στην άκρη για να περάσει το γεμάτο τουρίστες όχημα.
Οι «πορτοφολάδες» αποτελούν μια ακόμη παράμετρο στο κεφάλαιο «παπατζήδες». Γύρω από τον κόσμο, που χαζεύει τους παπατζήδες, διάφοροι αετονύχηδες παραμονεύουν μήπως και τσεπώσουν κανένα πορτοφόλι. Παρατηρώ κάποιον συγκεκριμένο, ο οποίος φορώντας γυαλιά ηλίου και καπέλο έχει τοποθετήσει μπροστά στο στήθος του μια σχολική τσάντα (δήθεν για να την προστατεύσει από τα «αδιάκριτα» χέρια κάποιου άλλου) και κυριολεκτικά κολλάει πίσω από τα πολυμελή τουριστικά γκρουπ που λόγω κόσμου στριμώχνονται. Μόλις λοιπόν βρει την κατάλληλη ευκαιρία, προσποιείται ότι κάποιος από πίσω τον έσπρωξε, βάζει το χέρι του κάτω από την τσάντα του για να μην φαίνεται και ανοίγει τον σάκο του μπροστινού του ή προσπαθεί να βουτήξει το πορτοφόλι που βρίσκεται στην πίσω τσέπη του παντελονιού του.
Αλλοδαποί πλανόδιοι πωλητές πηγαινοέρχονται τρέχοντας περίπου κάθε τέταρτο, με την πραμάτεια τους στον ώμο, διότι λίγο πιο πάνω η Δημοτική και η Ελληνική Αστυνομία τούς κυνηγάει σαν τρελή!
Γνωστές φάτσες, διαφορετικά θύματα
Οι φυσιογνωμίες των παπατζήδων είναι οικίες σε όλους τους θαμώνες της περιοχής. Ακόμη και οι δικοί τους «βαλτοί» παίχτες -που συνεχώς κερδίζουν μπροστά στα μάτια του κόσμου-είναι γνωστοί σε όλους όσους συχνάζουν ή εργάζονται στην περιοχή. Μετράω τέσσερα χάρτινα πόστα παπατζήδων και δεκάδες κόσμου μαζεμένους γύρω τους. «Έλα, βάλε πενήντα ευρώ και πάρε εκατό», «αφού το έχεις γιατί δεν ποντάρεις; Σίγουρα και εύκολα λεφτά είναι φίλε μου», «κοίτα να δεις πόσα έχει κερδίσει ο άτιμος! 400 ευρώ σε ένα τέταρτο έχει βγάλει, α ρε και να είχα πάνω μου ένα κατοστάευρω!» είναι ορισμένες από τις χαρακτηριστικές και γραφικές πλέον ατάκες των αβανταδόρων κραχτών, που πλαισιώνουν τους παπατζήδες και προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο να ποντάρει τα λεφτά του.
Και, δυστυχώς, σε κάποιες περιπτώσεις τα καταφέρνουν. Ζευγάρια νέων παιδιών, ηλικιωμένοι που χαζεύουν για να περάσει η ώρα τους, τοξικομανείς που προσπαθούν να εξασφαλίσουν χρήματα για τη δόση τους, ανυποψίαστοι τουρίστες που βρίσκουν πολύ «χαριτωμένο» αυτό που συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους είναι μερικά από τα «θύματα» των παπατζήδων. Ειδικά οι τουρίστες, χάνουν τα πενηντάευρα πριν προλάβουν να πουν «zormbas»! 
Σε αντίθεση, βέβαια, με όσους στο παρελθόν την έχουν πατήσει και βλέπουν τους παπατζήδες με τα κιάλια, οι αθώοι τουρίστες θεωρούν ότι είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να βγάλουν έξτρα χρήματα και να παρατείνουν ίσως τις διακοπές τους. Μόνο όταν ξεκινάει το παιχνίδι και δεν προλαβαίνουν όχι μόνο να δουν πού είναι η «μαγική» κάρτα, αλλά και ούτε πού πάνε τα χέρια του παπατζή, καταλαβαίνουν ότι δεν έχουν καμία ελπίδα να κερδίσουν. Και σειρά έχει το επόμενο θύμα, που τόση ώρα παρακολουθεί τον «βαλτό» παίκτη του παπατζή να κερδίζει δέκα και να χάνει μια φορά (για να φαίνεται πραγματικό το παιχνίδι).
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τα χρήματα, που πέφτουν στο τραπέζι του παπατζή, τους «βαλτούς», που προτρέπουν τον κόσμο να τζογάρει, και κάποιον που τελικά πείθεται και παίζει.
Αν η αστυνομία ήταν παρούσα και εδώ, ίσως κάποιος να μην «έκλεγε» το πορτοφόλι και τις κάρτες του, και ίσως κάποιος άλλος να μην είχε χάσει τα ευρώ του από κάποιον παπατζή. Αλλά, είπαμε, μια χαιρετούρα στον «αστυνόμο» είναι αρκετή για να επιβληθεί η τάξη και να κάνουν και οι δυο τη δουλειά τους…
