Toυ υποψηφίου βουλευτή της Δημοκρατικής Αριστεράς στην Α’ Πειραιά και Νήσων
Η δημοσκοπική έκρηξη των κομμάτων της αριστεράς, αλλά και η αδυναμία των μέχρι πρόσφατα «μεγάλων» κομμάτων να αποσείσουν τις τεράστιες ευθύνες που διαχρονικά έχουν και τα δύο για το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα και η κοινωνία επαναφέρουν την «πρόταση» για μια εκλογική ένωση των κομμάτων της αριστεράς.
Πρόκειται για μια πρόταση στην οποία επιμένει ο ΣΥΡΙΖΑ που ηχεί μεν θετικά σε συναισθηματικό επίπεδο , αλλά δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Μια πρόταση απολίτικη που δεν στηρίζεται σε καμία πλατφόρμα, παραμένει κενή ιδεολογικού και προγραμματικού λόγου – λες και η «ενότητα» είναι ένας ουδέτερος όρος. Μια πρόταση κενή περιεχομένου, χωρίς αποδέκτες. Το ΚΚΕ απαντά συστηματικά αρνητικά- γι’ αυτό τις λύσεις θα τις δώσει αυτόματα μόνο ο σοσιαλισμός.
Στην πραγματικότητα μόνος στόχος αυτής της πρότασης είναι η Δημοκρατική Αριστερά. Παρά το γεγονός ότι δεν έχει αλλάξει τίποτε από τότε που έφυγαν από τον Συνασπισμό τα στελέχη της με τον Φώτη Κουβέλη πριν δυο χρόνια, η πρόταση επανέρχεται διαρκώς μόνο και μόνο για να πιεστεί εκλογικά η ΔΗΜΑΡ. Η οποία είναι το μόνο κόμμα που προσπαθεί να αρθρώσει όσο γίνεται πιο πειστικά ένα σύγχρονο ευρωπαικό αριστερό λόγο. Την ώρα που στον ΣΥΡΙΖΑ η συνύπαρξη απόψεων που μιλούν για επιστροφή στην δραχμή, με την υποστήριξη ή ανοχή αριστερίστικων ακτιβισμών θολώνουν απολύτως το πολιτικό του στίγμα.
Ένα παράδειγμα στον Σαρωνικό
Αποφεύγοντας τις γενικόλογες παρατηρήσεις για το έλλειμμα κοινής προγραμματικής βάσης στον πολιτικό λόγο των αριστερών δυνάμεων, στέκομαι σε ένα τοπικό θέμα. Εξαιρετικά σημαντικό για τον Σαρωνικό, τα νησιά του, αλλά και τον Πειραιά θέμα: την Ψυτάλλεια και το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων της (ΚΕΛΨ).
Μετά βίας εξυπηρετεί το λεκανοπέδιο. Η ανάγκη κατασκευής περιφερειακών ΚΕΛ είναι αναμφισβήτητη. Η ΕΥΔΑΠ, αν και αποδέχεται αυτήν την πραγματικότητα υπαναχώρησε από την αρχική της επιλογή να χωροθετήσει ένα τέτοιο ΚΕΛ στη π. Φώκαια , στο δήμο Σαρωνικού και αντ’ αυτού να στείλει και τα λύματα της ανατολικής Αττικής στην Ψυτάλλεια. Οι βουλευτές και η τοπική αυτοδιοίκηση ξεσηκώθηκαν. Ευλόγως. Συντάχθηκε μάλιστα κοινή ερώτηση βουλευτών της Α’ και της Β’ Πειραιά προς τον αρμόδιο υπουργό Γ. Παπακωνσταντίνου με την οποία του ζητείται να ελέγξει πολιτικά ώστε να αλλάξει η επιλογή της ΕΥΔΑΠ. Απέναντι σε μια τέτοια κοινωνικά άδικη, επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία, επιζήμια για το περιβάλλον, αλλά και οικονομικά ασύμφορη επιλογή θα περίμενε κανείς από τους βουλευτές της αριστεράς να πρωτοστατούν. Να έχουν σηκώσει στο πόδι όλη την περιοχή. Φευ, οι βουλευτές του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι μόνοι που δεν αντέδρασαν. Δεν συνυπέγραψαν την ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές των άλλων κομμάτων. Δεν κατέθεσαν καν ούτε μια δική τους.
Και για τους μεν βουλευτές του ΚΚΕ η εξήγηση είναι απλή: Όλα θα λυθούν στην Δευτέρα Παρουσία, δηλαδή όταν έλθει ο σοσιαλισμός, οπότε προς τι ο συναγελασμός με βουλευτε΄ς των αστικών κομμάτων και του «ύποπτου» ΣΥΡΙΖΑ; Αλλά για τους δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ και την Β’Πειραιά τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα .Όταν μάλιστα η υπόθεση αποκαλύφθηκε επικαλέστηκαν κάτι αστείες δικαιολογίες, ότι δήθεν δεν συνυπογράφουν με τους «βουλευτές του Μνημονίου». Θα μπορούσε να τους πει κανείς ότι «τα σκατά δεν είναι θέμα μνημονίου», αλλά τελικά ούτε αυτή η αστεία δικαιολογία τους έχει βάση. Εχουν συνυπογράψει πολύ ωραία μετά την ψήφιση του Μνημονίου για το θέμα που είχε ανακύψει σχετικά με το που θα τοποθετηθούν οι μηχανικοί των δήμων, βάσει του Καλλικράτη. Μάλιστα μέχρι και τροπολογία ψηφίστηκε μετά την κοινή παρέμβαση, τότε, τέλη του 2010, των βουλευτών – εκείνων του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένων.
Μοιραία η αναζήτηση μιας ερμηνείας για την πεισματική άρνηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να αντιταχθούν στην μεταφορά των λυμάτων της ανατολικής Αττικής στην Ψυτάλλεια οδήγησε στον προσκείμενο στον ΣΥΡΙΖΑ δήμαρχο Σαρωνικού Π. Φιλίππου. Και στην άρνηση του να δεχτεί να κατασκευαστεί στην περιοχή του περιφερειακό Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων. Όποτε οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά προτίμησαν να σιωπήσουν καλύπτοντας τον. Όπως , άλλωστε σιωπά για το θέμα και ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ.
Να πάνε στον υποβαθμισμένο Πειραιά λοιπόν τα λύματα της προνομιούχου ανατολικής Αττικής; Να κάνουμε γαργάρα το θέμα ακόμη κι αν μια σημαντική βλάβη στην Ψυτάλλεια θέσει σε κίνδυνο την δημόσια υγεία και απειλήσει ευθέως την τουριστική κίνηση και την οικονομία των νησιών; Να θάψουμε το θέμα για να επιδείξουμε «συντροφική αλληλεγγύη», ελπίζοντας ότι μέσα στις εκλογές η υπόθεση θα ξεχαστεί;
Εμείς στην Δημοκρατική Αριστερά λέμε , όχι! Εξ όνυχος τον λέοντα, αλλά με μια τέτοια αριστερά καμία σχέση δεν έχουμε.
*αναδημοσίευση από το Saronic Magazine που κυκλοφορεί
