Ένα διεθνές πλαίσιο κανόνων πρόληψης της ρύπανσης από τα τάνκερς βάσει του οποίου τα πετρελαιοφόρα τάνκερς πρέπει να είναι κατασκευασμένα με διπλό πυθμένα προκειμένου να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος πετρελαϊκής μόλυνσης, επιβάλλει η Κομισιόν. Αποτέλεσμα αυτής της ρύθμισης είναι τα μονοπύθμενα πετρελαιοφόρα να βαίνουν προς σταδιακή κατάργηση.
Με ρύθμιση από το 2002 τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν δεσμευτεί για περαιτέρω επιτάχυνση του προγράμματος απόσυρσης των μονοπύθμενων πετρελαιοφόρων. Ταυτόχρονα, εισήχθη και ένα νέο σύνολο κανόνων για τον περιορισμό της μεταφοράς του πετρελαίου από μονοπύθμενα πετρελαιοφόρα προς και από λιμένες των κρατών μελών της Ε.Ε.
Ο νέος κανονισμός, ο οποίος είναι το πρώτο δείγμα δουλειάς γύρω από τα ναυτιλιακά ζητήματα για τη Δανική Προεδρία, εξασφαλίζει ότι συγκεντρώνονται όλες οι αλλαγές που έχουν συμφωνηθεί από το 2002, μια κίνηση που διασφαλίζει τη διαφάνεια και διευκολύνει τη σωστή κατανόηση του νομοθετικού πλαισίου. Κατά τη διάρκεια του 2011 το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαπραγματεύτηκαν την πρόταση υπό την ηγεσία της και των δύο εναλλασσόμενων προεδριών. Από την έναρξη της εξάμηνης προεδρίας της, η Δανική Προεδρία έχει εργαστεί σκληρά για να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις και να επιτευχθεί πολιτική συμφωνία η οποία στη συνέχεια θα πρέπει να εγκριθεί επίσημα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο .
Τα μονοπύθμενα δεξαμενόπλοια χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι το πετρέλαιο στις δεξαμενές φορτίου χωρίζεται από τη θάλασσα μόνο από το κάτω μέρος τους και μια πλαϊνή πλάκα. Εάν αυτή η πλάκα καταστραφεί ως αποτέλεσμα σύγκρουσης ή προσάραξης, το περιεχόμενο των δεξαμενών φορτίου κινδυνεύει να χυθεί στη θάλασσα προκαλώντας σοβαρή ρύπανση. Ένας αποτελεσματικός λοιπόν τρόπος για την αποφυγή του κινδύνου αυτού είναι να περιβληθούν οι δεξαμενές φορτίου με ένα δεύτερο εσωτερικό έλασμα σε αρκετή απόσταση από την εξωτερική πλάκα.
Ο κανονισμός της ΕΕ για το θέμα αυτό εξεδόθη το 2002 και έλκει την καταγωγή του από ένα σύνολο κανόνων που έχει θεσπίσει ο ΟΗΕ και συγκεκριμένα η Διεθνής οργάνωση για τη Ναυτιλία (ΙΜΟ). Το 2005 ένα αυστηρό πλαίσιο παγκόσμιων κανόνων για τα μονοπύθμενα πετρελαιοφόρα και τη μεταφορά πετρελαίου τέθηκε σε ισχύ. Ο κανονισμός της ΕΕ ωστόσο καλύπτει μόνο τα πλοία που καταπλέουν σε λιμένα της ΕΕ, ενώ οι διεθνείς κανόνες ισχύουν για όλα τα πλοία που διέρχονται κατά μήκος των ακτών. Η ταύτιση ωστόσο μεταξύ της νομοθεσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της διεθνούς νομοθεσίας στον τομέα αυτό διασφαλίζει τον ανταγωνισμό επί ίσοις όροις.
Η Επιτροπή παρουσίασε την τελική της πρόταση για την επιτάχυνση της επιβολής διπλού πυθμένα στα πλοία το 2011. Να σημειωθεί ότι η Επιτροπή έχει την εξουσία να λαμβάνει αποφάσεις επί θεμάτων τεχνικής φύσεως εκτός της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας μεταξύ του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μάλιστα οι αποφάσεις αυτές επέχουν χαρακτήρα συντακτικό με μόνη προϋπόθεση το να μην υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ του δικαίου της ΕΕ και τη διεθνούς δέσμης κανόνων στον τομέα αυτό.
