Ο τουρίστας με την βερμούδα και την “κόκκινη μούρη”, σήμα κατατεθέν των “βορείων”, τραβά φωτογραφίες τον υπάλληλο της ακτοπλοϊκής εταιρείας, που πλένει με το λάστιχο την μπουκαπόρτα.
Μεσημέρι Τρίτης, στο λιμάνι του Πειραιά, τη μέρα της απεργίας. Δεν ξέρω τι του κάνει εντύπωση, αλλά μαζί με την σύζυγό του και τα δυο παιδιά του, χαμογελούν και συζητούν στην γλώσσα τους. Ακαταλαβίστικη ήταν, μάλλον Δανέζικα.
Από την κουβέντα που κάνει με την όμορφη λιμενικό που έχει βάρδια, στα αγγλικά αυτή την φορά, δείχνει να γνωρίζει πολύ καλά για την απεργία και να ζητάει πληροφορίες για την Σαντορίνη και τα δρομολόγια, πόσο τακτικά είναι και πόσο κόσμο μεταφέρουν τα καράβια.
Αποφάσισα να μην κρυφακούω και να μπω κι εγώ στην κουβέντα. ” Η χώρα σας” μου λέει, “είναι από τις ομορφότερες στον κόσμο. Δεν ξέρω τι κάνουν οι πολιτικοί σας, αλλά τα νησιά σας, πρέπει να τα εκμεταλλευτείτε”. Αφού μου ξεκαθάρισε ότι δεν εννοεί να αρχίσουμε να πουλάμε νησιά, ο Μίκαελ (όντως ήταν από την Δανία), μου είπε ότι ήταν και το περασμένο καλοκαίρι στην Ελλάδα. Έζησε και τον αποκλεισμό του λιμανιού από τους οδηγούς ταξί και προσπάθησε να με πείσει ότι τέτοιου είδους κινητοποιήσεις που πλήττουν το μοναδικό μας όπλο, τον τουρισμό μόνο κακό κάνουν.
Η κουβέντα κύλησε με τα επιχειρήματα για το δίκαιο των απεργών, για τα οικονομικά χάλια της χώρας μας αλλά και τις ομορφιές της.
Ο Μίκαελ ήταν κατηγορηματικός. ” Όσοι είναι να έρθουν στην Ελλάδα για διακοπές, θα έρθουν. Γνωρίζει όλος ο κόσμος τις ομορφιές, τις ακτές, τις καθαρές θάλασσες, τα νησιά, αλλά κυρίως τον πολιτισμό. Εγώ προσωπικά είχα μαγευτεί από την χώρα σας όταν ήμουν στο σχολείο και μάθαινα για την αρχαία Ελλάδα. Από μικρός ήθελα να την επισκεφτώ και πρώτη φορά ήρθα όταν ήμουν 10 ετών. Το ίδιο έκανα και με τα παιδιά μου. Όταν τα έφερα όμως πρώτη φορά, η Ακρόπολη ήταν κλειστή. Είχαν απεργία! ( εδώ γελάει).
Δεν είχα τι να απαντήσω σ αυτόν τον γλυκό άνθρωπο, που μου έδειξε πόσο πολύ εκτιμούν στο εξωτερικό την χώρα μου. Μου ευχήθηκε Καλό Πάσχα στα ελληνικά κι έφυγε προς τον ΟΛΠ, στα κρουαζιερόπλοια.
Λέτε να πήγε να ρωτήσει αν έφευγε κανένα για τα νησιά, να τον άφηνε στην Σαντορίνη, που τόσο πολύ ήθελε να πάει με τα παιδιά του;
