Ένας σκοτωμένος θηλυκός λύκος εντοπίστηκε στην άκρη του δρόμου στο 20ο χιλιόμετρο Δράμας – Παρανεστίου, ακριβώς μετά τις σιδηροδρομικές γραμμές. Το ζώο εντόπισαν το πρωί της 14ης Μαρτίου 2012, υπάλληλοι του Φορέα Διαχείρισης Οροσειράς Ροδόπης κατά τη μετάβασή τους στην έδρα του Φορέα.
Σε κοινό δελτίου Τύπου που εξέδωσαν ο Φορέας Διαχείρισης Οροσειράς Ροδόπης, η Περιβαλλοντική Οργάνωση ΚΑΛΛΙΣΤΩ, ο Κυνηγετικός Σύλλογος Δράμας και η Οικολογική Κίνηση Δράμας, αναφέρουν ότι «ο λύκος φαίνεται να βασανίστηκε μεθοδικά πριν πεθάνει, ενώ τα ακριβή αίτια θανάτου δεν έχουν ακόμα εξακριβωθεί. Χαρακτηριστικό της βάρβαρης θανάτωσης του ζώου είναι πως τα πίσω πόδια και ο λαιμός του ζώου ήταν δεμένα με σύρμα, γεγονός που παραπέμπει σε γνωστή πρακτική δημόσιας επίδειξης σκοτωμένων ζώων θεωρούμενων ως επιβλαβών.
Ο Φορέας Διαχείρισης Οροσειράς Ροδόπης ειδοποίησε το Δασαρχείο Δράμας, υπάλληλοι του οποίου έσπευσαν στο σημείο, περισυνέλεξαν το πτώμα του λύκου και το μετέφεραν στην Κτηνιατρική Υπηρεσία Δράμας για νεκροψία. Επίσης, για το περιστατικό ενημερώθηκε η περιβαλλοντική οργάνωση ΚΑΛΛΙΣΤΩ συμμετέχοντας στην αντιμετώπισή του, η Οικολογική Κίνηση καθώς και ο Κυνηγετικός Σύλλογος Δράμας.
Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που σημειώνονται ανάλογα περιστατικά.
Αν και η θήρα λύκου απαγορεύτηκε ήδη από το 1992, η ανθρωπογενής θνησιμότητα παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΚΑΛΛΙΣΤΩΣ, θεωρείται ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού χάνεται από ανθρωπογενή αίτια. Αν και οι πληθυσμοί του λύκου «αντέχουν» σε υψηλά ποσοστά θνησιμότητας, όταν αυτή συνδυάζεται με άλλους περιοριστικούς παράγοντες, μπορεί όντως να απειλήσει τον πληθυσμό του είδους μελλοντικά.
Ο λύκος βρίσκεται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας συμβάλλοντας στην εξυγίανση των πληθυσμών των ζώων με τα οποία τρέφεται, καθώς προτιμά τα ασθενικά ή γηραιά άτομα που αποτελούν ευκολότερη λεία. Αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα των πληθυσμών των φυτοφάγων ζώων και η συμπλήρωση της διατροφής του λύκου με πτώματα ζώων τον καθιστά σημαντικό είδος για την αποδόμηση τους.
Η βελτίωση του συστήματος αποζημιώσεων και η ενίσχυση των κτηνοτρόφων για την εφαρμογή προληπτικών μέτρων, όπως η χρήση ελληνικών ποιμενικών σκύλων, η αποτελεσματικότερη φύλαξη ή η τοποθέτηση ηλεκτροφόρων περιφράξεων αποτελούν βασικές προϋποθέσεις συνύπαρξης των ανθρώπων της υπαίθρου με τα άγρια ζώα. Η διατήρηση του είδους δεν μπορεί να αποτελεί ευθύνη μόνο των κτηνοτρόφων. Η συμμετοχή και βοήθεια της πολιτείας είναι καθοριστική και αναγκαία».
Επιμέλεια: Άννα Μορφούλη
