Υπόθεση 1η: Ονομάζεται Μιχάλης Νικητάκης. Υπήρξε στο παρελθόν οργανωμένο μέλος και στη συνέχεια τοπικό στέλεχος του Βαθέος ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην κάποτε σημαντική κομματική οργάνωση Κορυδαλλού.
Στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές συνοδοιπόρησε με τον Βασίλη Οικονόμου και τον Γιάννη Δημαρά. Χθες, Τετάρτη 14 Μαρτίου, ενεφανίσθη στη Δημοκρατική Αριστερά, όπου και το αίτημά του για προσχώρηση στο κόμμα της Ανανεωτικής Αριστεράς απερρίφθη μετ’ επαίνων. Το βράδυ της ιδίας ημέρας, για λόγους που μάλλον θα πρέπει να ερευνηθούν από την εφαρμοσμένη ψυχιατρική επιστήμη, ο κ. Νικητάκης Μιχαήλ χτύπησε την πόρτα του Πάνου Καμμένου.
Από το Βαθύ ΠΑ.ΣΟ.Κ. της περιοχής Κορυδαλλού, στον Δημαρά, στη συνέχεια το ιδιότυπο φλερτ με την ιδέα προσχώρησης στην παρέα του Φώτη Κουβέλη και η κατάληξη στην αγκαλιά του υπερδεξιού Πάνου Καμμένου μάλλον προδίδει κάποιον αριβισμό, στην καλύτερη δε περίπτωση… ιδεολογικό χυλό και στην πραγματικότητα καταδεικνύει την αποτρόπαια πολυσυλλεκτικότητα του δημιουργήματος της 3ης Σεπτεμβρίου.
Υπόθεση 2η: Δεν θα μπορούσε να απέχει των αιτήσεων προσχώρησης στην Κεντροαριστερά εκτός ΠΑ.ΣΟ.Κ. η Μιλένα Αποστολάκη. Πρώην Μουζαχεντίν του Ευάγγελου Βενιζέλου, πρώην εκσυγχρονιστής μετά του Κώστα Σημίτη παρέα, κυβερνητικό στέλεχος η κακομοίρα αλλά ατυχήσασα, οψίμως αντιμνημονιακή εκ του ασφαλούς βεβαίως, διότι και έχει και κατέχει, η στελεχάρα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ζήτησε από τη ΔΗΜΑΡ να τη δεχθεί στην αγκαλιά της. Και πάλι η ατυχής αυτή περίπτωση πολιτικής διαύγειας και κυρίως σταθερού πολιτικού προσανατολισμού, εισέπραξε ένα ηχηρό… ΟΧΙ.
Μένει να ξεκαθαριστεί και επιδίωξη του πολιτικού ογκολίθου της Μεσσηνίας κ. Οδυσσέα Βουδούρη, γνωστού και ως «φλύαρου (και μόνον) οπαδού του αντιμνημονιακού λόγου. Όστις το βράδυ της Τετάρτης διαλαλούσε στα δημοσιογραφικά γραφεία τα περί προσχώρησης του στη ΔΗΜ.ΑΡ. και το μεσημέρι της Πέμπτης θρονιαζόταν σε καρέκλα της Αίγλης, προκειμένου να απολαύσει τις ιδεολογικές ανησυχίες των πρώην ΠΑ.ΣΟ.Κ. και νυν στελεχών της καθόλα ανθρωπιστικού χαρακτήρα «Κοινωνικής Συμφωνίας» της συμπαθεστάτης Λούκα Κατσέλη και του παραδοσιακού αντιπάλου στη Θεσσαλονίκη του Ευάγγελου Βενιζέλου… κ. Χάρη Καστανίδη.
Στέλεχος της ΔΗΜ.ΑΡ. που γνωρίζει την αγωνία των βουλευτών του πρώην, του νυν και του επομένου (;) ΠΑ.ΣΟ.Κ. να βρουν μία στέγη ρε αδερφέ, δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει τους πνευματικούς πειραματισμούς του κ. Βουδούρη, αν και μουρμούρισε με νόημα κάποια γνωστή φράση που έχει αποτυπωθεί στην προφορική λαϊκή παράδοση για τους… Μεσσήνιους.
ΥΓ. Ο κ. Μιχάλης Νικητάκης όντως έχει προταθεί από συντρόφους του που συνυπάρχουν στην ομάδα στελεχών που δεν συμφωνούν με τον Γιάννη Δημαρά, όπως ο Βασίλης Οικονόμου, ώστε να συμπεριληφθεί στους συνδυασμούς της ΔΗΜΑΡ στον Πειραιά (Β Πειραιώς). Κατά πληροφορίες η σχέση του με τον κ. Πάνο Καμμένο είναι απλώς κοινωνική και όχι πολιτική. Ο ίδιος ο κ. Νικητάκης διαψεύδει κατηγορηματικά ότι συνομιλεί με τους «Ανεξάρτητους Έλληνες».
Η ΔΗΜΑΡ επιβεβαιώνει ότι δεν γίνεται αποδεκτή η πρόταση που της έγινε περί Νικητάκη. Ωστόσο πειραϊκές ιστοσελίδες είχαν αναρτήσει την Τετάρτη το πρωί την πληροφορία περί ένταξης του Νικητάκη στο κόμμα του Καμμένου. Τώρα μαθαίνω πώς το πρώην τοπικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στον Κορυδαλλό συζητεί με άλλο κόμμα σε περίπτωση που δεν ενταχθεί στην Δημοκρατική Αριστερά. Πάντως αυτό το κόμμα δεν είναι εκείνο του Καμμένου σύμφωνα με μαρτυρία γνωστού στελέχους του πρώην «Βαθέως ΠΑΣΟΚ». Πιάσε το αυγό και κούρευτο…
