Ο διεθνούς φήμης σεφ Ίστον Μπλούμενταλ σε λίγους μήνες πιθανότατα να ετοιμάσει και να σερβίρει σε κάποιον επώνυμο ένα πολύ… σπέσιαλ πιάτο: μπέργκερ με κρέας προερχόμενο όχι από κάποιο καλοταϊσμένο ζώο, αλλά από ένα εργαστήριο στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας. Τον Οκτώβριο, το πρώτο τελειοποιημένο και αρκετά ευπαρουσίαστο – σε σχέση με παλαιότερες προσπάθειες- κρέας από βλαστοκύτταρα θα είναι πραγματικότητα.
Οι λωρίδες συνθετικού κρέατος του καθηγητή Μαρκ Ποστ έχουν το μέγεθος και το χρώμα… τσιρότου και η ανάπτυξή τους στοίχισε περίπου 250.000 ευρώ, ποσό που προήλθε από δωρητή, ο οποίος θέλησε να παραμείνει ανώνυμος. Θεωρούνται το σημαντικότερο βήμα που έχει γίνει ως σήμερα στην κατεύθυνση ενός μπιφτεκιού από βλαστοκύτταρα. Ο Ποστ λέει ότι ελπίζει το επίτευγμά του να οδηγήσει σε μείωση των βοοειδών που εκτρέφονται για να γίνουν τροφή, βοηθώντας έτσι και στον περιορισμό της παραγωγής εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα.
Η κτηνοτροφία επιτείνει την κλιματική αλλαγή μέσω της ανεξέλεγκτης παραγωγής μεθανίου, το οποίο είναι 20 φορές ισχυρότερο από το διοξείδιο του άνθρακα. ‘Aλλωστε και ο ίδιος ο Ποστ αποφάσισε να επικεντρώσει τις προσπάθειές του στην ανάπτυξη βοδινού κρέατος γιατί οι αγελάδες δεν είναι αποδοτικές ως προς το να μετατρέπουν τη δική τους τροφή σε τροφή για ανθρώπους.
Συγκεκριμένα, «οι αγελάδες και οι χοίροι έχουν ποσοστό αποδοτικότητας περίπου 15%», όπως λέει ο καθηγητής.«Η ζήτηση κρέατος θα διπλασιαστεί μέσα στα επόμενα 40 χρόνια και αυτή τη στιγμή χρησιμοποιούμε το 70% επί του συνόλου των αγροτικών μας δυνατοτήτων για να παράγουμε κρέας μέσω της κτηνοτροφίας», λέει ο Δρ. Ποστ. «Εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι χρειαζόμαστε εναλλακτικές λύσεις».
Από το βήμα του συνεδρίου της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης στο Βανκούβερ ο Ολλανδός επιστήμονας εξέφρασε την πεποίθηση πως το συνθετικό κρέας του θα καταδείξει ότι «με μεθόδους in – vitro μπορούμε να φτιάξουμε από βλαστοκύτταρα ένα προϊόν που μοιάζει, δίνει την αίσθηση και έχει τη γεύση κρέατος».
Η εξαμελής ομάδα του έχει αναπτύξει μέχρι στιγμής μικρές λωρίδες μυικού ιστού διαστάσεων 3×1,5 εκατοστών και πάχους μόλις μισού χιλιοστού. Για το πρώτο μπέργκερ θα χρειαστούν περίπου 3.000 τέτοια κομματάκια, τα οποία θα αναμειχθούν με μερικές εκατοντάδες κομμάτια λιπώδους ιστού.
Και εάν αναρωτιέστε πόσο πιθανό είναι να βρεθεί εθελοντής για να το δοκιμάσει, σε δημοσκόπηση στον ιστότοπο του βρετανικού Guardian, μέχρι στιγμής περισσότεροι από επτά στους 10 επισκέπτες έχουν απαντήσει ότι θα το έτρωγαν ευχαρίστως.
Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου
