Ανοχύρωτα νοσοκομεία. Φόβος ασθενών και συγγενών. Αναλγησία από τις διοικήσεις. Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων σε επιστολή της στη zougla.gr μία αναγνώστρια, η οποία έζησε μία εφιαλτική βραδιά στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας.
«Σας στέλνω αυτήν την επιστολή – καταγγελία με την ελπίδα να γίνει ευρέως γνωστό αλλά ίσως και να οδηγηθεί σε κάποια λύση ένα πρόβλημα που μαστίζει από ό,τι μπόρεσα τις τελευταίες ημέρες να αντιληφθώ, το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας ( Αγ. Παντελεήμονας).
Την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012 επισκεφθήκαμε τα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου στην εφημερία για πρόβλημα που αντιμετώπιζε η πεντάχρονη κόρη μου, η οποία και έκανε εισαγωγή αμέσως μόλις την είδε ο παιδίατρος. Μείναμε στο νοσοκομείο μέχρι την Κυριακή το απόγευμα στην Παιδιατρική κλινική στον τρίτο όροφο. Και τις τρεις νύχτες που είχα το παιδί στο νοσοκομείο φυσικά ήμουνα μαζί της μέρα νύχτα.
Όπως αντιλαμβάνεστε για μια μητέρα που πρέπει να φροντίζει να μη χαλάσει ο ορός στο χέρι του παιδιού όλη νύχτα από απότομες κινήσεις, ο ύπνος δεν μπορεί παρά να είναι διακεκομμένος και ελαφρύς! Στις 3:00 μετά τα μεσάνυχτα, ξημερώματα Κυριακής, από την μισάνοιχτη πόρτα μου αντιλήφθηκα έξω από τον θάλαμο στον διάδρομο δυο άντρες που «τσεκάρανε» το δωμάτιο. Όταν είδαν ότι τους κοιτάω στραφήκανε αλλού. Σηκώθηκα και βγήκα στον διάδρομο μαζί με την μητέρα του διπλανού παιδιού και σε δευτερόλεπτα οι «τύποι» είχαν εξαφανιστεί. Μέχρι τις 5:30 το πρωί κοιμόμουν και ξυπνούσα γιατί ήμουν ανήσυχη.
Μέχρι εκεί θυμάμαι να βλέπω το ρολόι μου και να είμαι ξύπνια… Μας ξύπνησε η φωνή μιας γιατρού στις 8:00 το πρωί λέγοντάς μας ότι είχαν μπει ξημερώματα στους διπλανούς θαλάμους και είχαν κλέψει κινητά και laptop. Μας ρώτησε αν μας έλειπε κάτι… Ξύπνησα ζαλισμένη και από έναν πρόχειρο έλεγχο πίστεψα ότι εγώ την είχα γλιτώσει αν και οι καρέκλες δεν ήταν όπως τις είχα αφήσει το βράδυ… Ακολούθησαν φωνές και καυγάδες μεταξύ γονιών και νοσηλευτριών. Κάποιος πατέρας κατήγγειλε το γεγονός στον μοναδικό φύλακα και η απάντηση ήταν να μην κοιμούνται οι γονείς για να προσέχουν τα προσωπικά τους είδη. Έκαναν το λάθος και δεν φώναξαν την αστυνομία όμως ένας πατέρας πήγε και ανέφερε το γεγονός στο αστυνομικό τμήμα Κορυδαλλού. Εγώ κατάλαβα ότι είχαν κλέψει και εμένα πολύ αργότερα. Γυναίκες από τρεις διαφορετικούς θαλάμους πέσαμε ξερές σαν τούβλα τις ίδιες ώρες και όταν σηκωθήκαμε ήμασταν ζαλισμένες με πονοκέφαλο.
Στις μέρες που ακολούθησαν τα περιστατικά κλοπών ήταν σχεδόν καθημερινά, το έμαθα από μια μητέρα που έχει ακόμα μέσα το παιδί της και είμαστε σε επαφή. Σε μία περίπτωση μάλιστα για την κλοπή από θάλαμο στο χειρουργικό ξημερώματα 1ης Φεβρουαρίου, κλήθηκε και η αστυνομία, ακόμα και σήμερα μίλησα με μια από τις μητέρες που νοσηλεύεται ακόμα το παιδί της και φανερά ταραγμένη μου είπε ότι για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από εβδομάδα μπήκαν στον θάλαμό τους και κλέψανε ενώ οι γυναίκες κοιμόντουσαν…
Επιμέλεια: Φίλιππος Καραμέτος
