Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στη λειτουργία της αλυσίδας εφοδιασμού είναι η συσκευασία των διακινούμενων προϊόντων, η οποία θα πρέπει να επιτρέπει στα καταναλωτικά αγαθά να μεταφερθούν και να αποθηκευτούν με ασφάλεια και κυρίως με τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής.
Το κυριότερο υλικό συσκευασίας είναι η ξύλινη παλέτα. Στη χώρα μας, όσον αφορά τις εξαγωγές σε τρίτες χώρες, θα πρέπει οι παλέτες να είναι θερμικά επεξεργασμένες και να φέρουν σήμανση σύμφωνα με το Διεθνές πρότυπο ISPM 15, έτσι ώστε να αποτρέπονται οι αναπτύξεις μικροοργανισμών.
Τι γίνεται όμως, όσον αφορά τις εξαγωγές στις υπόλοιπες χώρες αλλά και την εγχώρια διακίνηση παλετών, κυρίως μεταχειρισμένων;
Θα πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι η θερμική κατεργασία είναι ένα διεθνές πρότυπο το οποίο καθορίζει την ασφάλεια των προϊόντων και κυρίως των τροφίμων, το οποίο είναι και το πιο σημαντικό για την υγεία όλων.
Σύμφωνα με επώνυμη καταγγελία που έγινε στη zougla.gr, «στη χώρα μας είναι αρκετοί οι μη επαγγελματίες, οι οποίοι πουλούν ξύλινες παλέτες κυρίως μεταχειρισμένες, οι οποίες δεν πληρούν καθόλου τους κανόνες υγιεινής, είναι σε κακή κατάσταση και τις περισσότερες φορές αγοράζονται από τους ιδιώτες χωρίς παραστατικά και χωρίς καμία γνώση για την προέλευσή τους. Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν είναι βιολογικοί, φυσικοί αλλά και χημικοί, κυρίως για την παραγωγή και μεταφορά τροφίμων και όχι μόνο.
Για παράδειγμα μια παλέτα η οποία έχει χρησιμοποιηθεί σε μια γραμμή παραγωγής φαρμάκων, χημικών, οικοδομικών υλικών κτλ, πως μπορεί μετά χωρίς καμία απολύμανση και θερμική κατεργασία, να ξανά χρησιμοποιηθεί από ένα εργοστάσιο ή αποθήκη τροφίμων; Πως το κράτος επεμβαίνει και προστατεύει σε αυτές τις περιπτώσεις τον πολίτη; Ποιος διασφαλίζει ότι τα ξύλινα μέσα συσκευασίας από τη στιγμή που έχουν είδη χρησιμοποιηθεί δεν έχουν προσβληθεί από μικροοργανισμούς και άλλα συστατικά από τα οποία έρχονται σε επαφή όπως μέταλλο, κεραμικά υλικά, καουτσούκ, τρωκτικά κτλ, και δεν θα είναι φορείς ξένων σωμάτων στα τρόφιμα;
Διάφοροι πλανόδιοι καθημερινά επισκέπτονται τα εργοστάσια παραγωγής παλετών αλλά κυρίως τους εμπόρους μεταχειρισμένων και τους πουλούν παλέτες τις οποίες, είναι χαρακτηριστικό, ότι πολλές φορές τις συλλέγουν ακόμα και από τα σκουπίδια. Αυτές τις παλέτες θα δούμε δίπλα μας στα super markets με τρόφιμα τοποθετημένα επάνω τους, έτοιμα να μπουν στα ράφια προς κατανάλωση.
Ένα άλλο συχνό φαινόμενο στη χώρα μας από μη επαγγελματίες είναι η αλλοίωση της σήμανσης που φέρει μια παλέτα μετά από θερμική επεξεργασία και βάζοντας νέα πλαστή σήμανση χωρίς να έχει γίνει νέα απεντόμωση και χωρίς να υπάρχουν πολλές φορές πιστοποιητικά ή να εκδίδουν ψεύτικα. Αυτές οι παλέτες πωλούνται σαν απεντομωμένες εν αγνοία των πελατών και με κίνδυνο να καταστραφεί ακόμα και το εμπόρευμα που θα μεταφερθεί επάνω τους.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν και οι επαγγελματίες στο χώρο μας, οι οποίοι έχουν επενδύσει πολλές χιλιάδες ευρώ για να έχουν σύγχρονες μονάδες με φούρνους θερμικής κατεργασίας, εφαρμόζοντας προγράμματα μυοκτονίας, υγιεινής προσωπικού και καθαριότητας μηχανημάτων και εγκαταστάσεων, ελέγχοντας την ποιότητα των προϊόντων που παράγουν, σεβόμενοι το περιβάλλον και πάνω από όλα τον πελάτη.
Όλοι μαζί πρέπει να προσπαθήσουμε να απαλείψουμε όλα αυτά τα φαινόμενα, να προωθήσουμε και να υλοποιήσουμε ενέργειες προώθησης του πιστοποιημένου ξύλου και της παλέτας σύμφωνα με το Διεθνές πρότυπο ISPM 15 και να κρατήσουμε τον κλάδο μας σε υψηλό επίπεδο, όπως γίνεται χρόνια τώρα στην Ευρώπη και την Αμερική».
Επιμέλεια: Φίλιππος Καραμέτος
