Η λοίμωξη του ουροποιητικού είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που προσβάλλει το ουροποιητικό σύστημα, το σύστημα δηλαδή του οργανισμού που παράγει, συγκρατεί και αποβάλλει τα ούρα. Το ουροποιητικό σύστημα περιλαμβάνει τους δύο νεφρούς, τους δύο ουρητήρες, την ουροδόχο κύστη, την ουρήθρα και τους δύο σφιγκτήρες μυς. Μια λοίμωξη του ουροποιητικού μπορεί να προσβάλλει οποιοδήποτε τμήμα του ουροποιητικού συστήματος.

Η λοίμωξη συνήθως προκαλείται από ένα βακτηρίδιο που λέγεται Escherichia coli. Τα ούρα υπό φυσιολογικές συνθήκες περιέχουν υγρά, άλατα και προϊόντα που ο οργανισμός αποβάλλει, αλλά συνήθως όχι βακτήρια. Τα βακτήρια που εισέρχονται στην κύστη ή στους νεφρούς μπορούν να αναπαραχθούν γρήγορα και να προκαλέσουν μια λοίμωξη του ουροποιητικού. Η πιο κοινή λοίμωξη αυτής της κατηγορίας είναι η κυστίτιδα που πλήττει την ουροδόχο κύστη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Πιο σοβαρή όμως είναι μια λοίμωξη που προσβάλλει τους νεφρούς κι ονομάζεται πυελονεφρίτιδα. Οι λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης και της ουρήθρας είναι επίσης γνωστές και ως λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού, ενώ αυτές που προσβάλλουν τους νεφρούς και τους ουρητήρες λέγονται και λοιμώξεις του ανώτερου ουροποιητικού.

Σε γενικές γραμμές, οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος θεραπεύονται εύκολα και αποτελεσματικά με τη χορήγηση αντιβιοτικών. Ωστόσο, αυτού του τύπου οι λοιμώξεις προκαλούν πόνο και δυσφορία στους ασθενείς. Συχνά η ούρηση είναι επώδυνη, η ανάγκη για ούρηση συχνή και τα ούρα θολά.

Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού είναι αρκετά συχνότερες στις γυναίκες. Για το Ηνωμένο Βασίλειο έχει εκτιμηθεί πως μία στις τρεις γυναίκες θα αναπτύξει μια τέτοια λοίμωξη πριν από την ηλικία των 24 και περίπου οι μισές γυναίκες θα την αναπτύξουν τουλάχιστο μία φορά κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Για τους άνδρες του Η.Β. υπολογίζεται πως μόλις ένας στους 2.000 υγιείς κατά τα άλλα άνδρες θα εμφανίσει κάποτε μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα μιας λοίμωξης του ουροποιητικού;

Το σύμπτωμα είναι κάτι που ο ασθενής αισθάνεται και περιγράφει, ενώ το σημείο είναι κάτι που ο ιατρός παρατηρεί στον ασθενή. Για παράδειγμα, η ναυτία μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα, ενώ ένα εξάνθημα μπορεί να αποτελεί σημείο.

Τα σημεία και τα συμπτώματα μιας λοίμωξης του ουροποιητικού εξαρτώνται από το εάν είναι το ανώτερο ή το κατώτερο ουροποιητικό που έχει προσβληθεί.

Τα σημεία και τα συμπτώματα μιας λοίμωξης του κατώτερου ουροποιητικού, η οποία μπορεί να προσβάλλει την κύστη ή και την ουρήθρα είναι:

– ούρα με θολή όψη
– ούρα με δυσάρεστη οσμή
– αιματουρία (αίμα στα ούρα)
– συχνοουρία – νυχτουρία
– δυσκολία στη συγκράτηση των ούρων
– δυσφορία και πολλές φορές πόνος κατά τη διάρκεια της ούρησης
– υπογάστριο άλγος
– γενική κακουχία
– ευαισθησία στην πυελική περιοχή

Τα σημεία και τα συμπτώματα μιας λοίμωξης του ανώτερου ουροποιητικού που μπορεί να προσβάλλει τους νεφρούς και τους ουρητήρες είναι:

– υψηλός πυρετός (τουλάχιστον 38,0 C)
– τρόμος
– έμετος
– ναυτία
– διάρροια
– πόνος στα πλευρά που επιδεινώνεται κατά την ούρηση

– συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό, εάν η λοίμωξη εξαπλωθεί

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση μιας λοίμωξης του ουροποιητικού

Παράγοντας κινδύνου ονομάζεται ο παράγοντας που αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης ενός νοσήματος ή μιας κατάστασης. Για παράδειγμα, η παχυσαρκία αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου ΙΙ, είναι δηλαδή παράγοντας κινδύνου για τον εν λόγω διαβήτη.

Το φύλο αποτελεί πολύ σημαντικό παράγοντα κινδύνου για τις λοιμώξεις του ουροποιητικού. Αυξημένο κίνδυνο φαίνεται να έχουν οι γυναίκες, κυρίως για λόγους που σχετίζονται με την ανατομική τους κατασκευή. Πιο συγκεκριμένα, οι γυναίκες έχουν πιο κοντή ουρήθρα και κατά συνέπεια μικρότερη απόσταση από την ουροδόχο κύστη αυξάνει την πιθανότητα μεταφοράς μιας λοίμωξης σε αυτή.

Παράλληλα, το στόμιο της ουρήθρας στη γυναίκα βρίσκεται πολύ πιο κοντά στον πρωκτό σε σχέση με αυτό του άνδρα, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος μεταφοράς βακτηριδίων. Ο κίνδυνος βρίσκεται πιο αυξημένος στις γυναίκες που είναι σεξουαλικά ενεργές και ιδιαίτερα σε εκείνες που χρησιμοποιούν το διάφραγμα ως μέθοδο αντισύλληψης.

Ταυτόχρονα, οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες έχουν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης λοίμωξης του ουροποιητικού. Αυτό οφείλεται στη μειωμένη παραγωγή κολπικής βλέννας, η οποία αποτελεί φυσικό εμπόδιο κατά του πολλαπλασιασμού των βακτηρίων, καθώς και στη λέπτυνση της ουρήθρας. Έχει βρεθεί ότι ο κίνδυνος μειώνεται έπειτα από χορήγηση θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης.

Άλλος ένας παράγοντας κινδύνου είναι τα προβλήματα υγείας που είτε εστιάζονται στους νεφρούς είτε αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό κίνδυνο και αυξάνουν την πιθανότητα εκδήλωσης μιας λοίμωξης του ουροποιητικού. Κάποιες καταστάσεις μάλιστα που απαιτούν τη μακρόχρονη χρήση ουροκαθετήρα αυξάνουν ακόμα περισσότερο τον κίνδυνο.

Ποια είναι η αιτία μιας λοίμωξης του ουροποιητικού;

Συνήθως, μια λοίμωξη του ουροποιητικού συμβαίνει όταν βακτήρια από τον γαστρεντερικό σωλήνα εισέρχονται μέσω της ουρήθρας και πολλαπλασιάζονται στην ουροδόχο κύστη. Το σύστημα άμυνας του οργανισμού μας είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να κρατά αυτούς τους μικροοργανισμούς έξω από το ουροποιητικό σύστημα, άλλα κάποιες φορές αποτυγχάνει, με αποτέλεσμα την εκδήλωση λοίμωξης.

Οι πιο κοινές λοιμώξεις του ουροποιητικού, οι οποίες είναι πιο συχνές στις γυναίκες, προσβάλλουν συνήθως την ουρήθρα (ουρηθρίτιδα) και την ουροδόχο κύστη (κυστίτιδα). Επίσης, μια λοίμωξη μπορεί να προσβάλλει τους ουρητήρες, τους σωλήνες δηλαδή που ξεκινούν από τους νεφρούς και καταλήγουν στην ουροδόχο κύστη και τους ουρητήρες, καθώς και τους νεφρούς (πυελονεφρίτιδα).

Διαβάστε αύριο το 2ο μέρος

Πηγή: medicalnewstoday


Το άρθρο επιμελήθηκε ο Θ. Παλλαντζάς, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,

www.andrologia.gr

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης