Σχεδόν δύο χρόνια μετά το μεγάλο κανόνι της «ΑΣΠΙΣ», κάθισε στο εδώλιο ο πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου, Παύλος Ψωμιάδης, για την πλαστή εγγυητική επιστολή, ύψους 550 εκατομμυρίων ευρώ, που φέρεται ότι είχε προσκομίσει στην Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης, για να συνεχιστεί η λειτουργία της ασφαλιστικής Ασπίς Πρόνοια.
Η δίκη του πρώην ισχυρού άνδρα του ομίλου «ΑΣΠΙΣ» άρχισε το πρωί στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας με ενστάσεις, ανάμεσα στις οποίες και αυτή που υπέβαλαν επενδυτές που είδαν τα χρήματά τους να «κάνουν φτερά» και ζητούσαν να παρασταθούν ως πολιτική αγωγή. Η ένστασή τους, ωστόσο, απορρίφθηκε από το δικαστήριο με το σκεπτικό ότι δεν έχουν έννομο συμφέρον στην υπόθεση που εκδικάζεται. Έτσι, ως πολιτική αγωγή παρίσταται, εκτός από την «ΑΣΠΙΣ», μόνο το ελληνικό Δημόσιο.
Ο Παύλος Ψωμιάδης, ο οποίος παραμένει προφυλακισμένος, είναι κατηγορούμενος για πλαστογραφία μετά χρήσεως σε βαθμό κακουργήματος που αφορά στην τελευταία προσπάθεια που έκανε πριν ανασταλεί η λειτουργία των εταιρειών του, για να αποφύγει το λουκέτο και να παραπλανήσει τους χιλιάδες πολίτες που διέθεταν ασφαλιστικά συμβόλαια ή είχαν αγοράσει άλλα επενδυτικά προϊόντα. Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα εις βάρος του, μόλις λίγες ημέρες πριν προχωρήσουν οι διαδικασίες για την αναστολή λειτουργίας των εταιρειών του ομίλου της «Ασπίς», προσκόμισε, για να επιτύχει αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, εγγυητική επιστολή ύψους 550 εκατ. ευρώ, που αποδείχθηκε πλαστή.
Με αυτή την εγγυητική επιστολή, σύμφωνα με το βούλευμα, επιχείρησε να κερδίσει χρόνο, για «να καλύψει την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, ύψους 203 εκατ. ευρώ», προσδοκώντας σε νέα ασφαλιστήρια συμβόλαια που έφερναν «ζεστό» χρήμα στις εταιρείες του. Σύμφωνα με το βούλευμα, η τακτική του ήταν σκόπιμη και προαποφασισμένη και στόχευε στην εξαπάτηση νέων υποψήφιων ασφαλισμένων, με σκοπό να καταβάλουν τα χρήματά τους δίχως να υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα να εκπληρώσουν οι εταιρείες του ομίλου της «Ασπίς» τις υποχρεώσεις που θα αναλάμβαναν.
«Γνώριζε», αναφέρεται χαρακτηριστικά, «πως θα προκαλούσε βλάβη στην περιουσία των ασφαλισμένων, που θα κατέβαλαν τα χρηματικά ποσά, καθόσον ήταν αρνητική η καθαρή θέση της εταιρείας και λόγω της αφερεγγυότητάς της δεν υπήρχε καμία δυνατότητα να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της…».
